Leiðir hugann að Halldóri Laxness.

Þegar ævisaga Halldórs Laxness er lesin kemur eitt afar merkilegt atriði smám saman í ljós: Hve óhemjum miklum tíma og fyrirhöfn skáldið eyddi í ferðalög og samskipti við áhrifamikil skáld, útgefendur og menningarfrömuði á mikilvægustu stöðunum í listaheiminum.

Þetta var þeim mun erfiðara en ella fyrir þá sök, hve afskekkt Ísland var og tók langan tíma að sigla fram og til baka til og frá landinu.

Þetta sýnir, að Halldór gerði sér grein fyrir þeirri óumflýjanlegu staðreynd, að hann yrði að ná sér í sambönd og fylgjast sem allra best með í heimi bókmennta og lista ef hann ætlaði sér að sinna köllun sinni til fulls og ná sem allra lengst á þeirri braut.

Það hlýtur ævinlega að myndast togstreita hjá skapandi listamönnum milli þess að sökkva sér ofan í listsköpun sína svo að hún fá sem mest flug, en eyða jafnframt tíma og fyrirhöfn í umgjörðina utan um listamannsstarfið og allt áreitið utan frá, sem því fylgir.

Þetta var orðin tóm vitleysa

Athyglisverð ummæli Baltasar Kormáks og fleiri.

Athyglisvert viðtal við Baltasar Kormák var á einum fjölmiðlinum á dögunum, þar sem hann lýsti framferði deiliskrársíðunnar Deildu.

Má furðu gegna að ekkert skuli hafa verið gert í ljósi þeirrar vitneskju sem liggur fyrir um athæfi eiganda síðunnar og að kæra á hendur honum liggi ósnert hjá lögreglu.

Vitað er hver eigandinn er og að hann hagnast drjúgum á því að selja hinn þjófstolna varning, kvikmyndir af ýmsu tagi.

Ágúst Guðmundsson hefur lýst því hvernig milljóna fjárfesting hans í kvikmynd varð deilisíðum að féþúfu og ollu Ágústi stórtjóni.

Laddi lagði í milljóna kostnað við að taka sína stórgóðu sýningu í Hörpu upp á myndband og hugðist selja það til að borga þennan kostnað.

En þessu kvikmyndaefni var umsvifalaust stolið og dreift, og höfundur og framleiðandi þessa myndefnis ekki aðeins rændir afrakstri af framtaki sínu heldur hýrudregnir að stórum hluta.

Rétthafasamtök kæra lögregluna

Einu sinni var Cadillac "standard of the world." Langt er síðan.

Á árunum 1930-52 var Packard það sem Bandaríkjamenn kölluðu "standard of the world", vinsælasti þjóðhöfðingjabíll heims. Í Íslandi var síðasti forseta-Packardinn keyptur árið 1957, og var þá ekki lengur ekta Packard, heldur soðinn upp úr dýrustu gerð Studebaker og stundum nefndur Packard-Baker vestra.

Cadillac tók við frá 1953 en það fór strax að falla á dýrðina á sjöunda áratugnum og Benz S tók endanlega völdin fyrir um 30-40 árum og hefur haldið þeim sessi í harðri samkeppni oft á tíðum, til dæmis frá Lexus 400 um 1990.

Allar atrennur Cadillac til að ná aftur fyrri sessi hafa verið dæmdar til að mistakast og erfitt að sjá að hestaflahamfarahlaup muni geta breytt því.

Öflugasti kádiljákurinn til Evrópu

Hin langdregnu stríð.

Því miður er reynslan oftast sú, þegar öflugir bakhjarlar stríðandi fylkinga viðhalda hernaðarmætti skjólstæðinga sinna í staðbundnum stríðum, að þau dragast óhæfilega á langinn, og að eftir á sjá menn, að úrslitin höfðu verið nokkuð fyrirsjáanleg og mestallur stríðsreksturinn því "óþarfur".

Í Kóreustríðinu 1950-53 var nokkkuð fyrirsjáanlegt, að stríðið myndi enda með þrátefli, og að ætlun Vesturveldanna annars vegar eða Sovétríkkjanna hins vegar að þeirra skjólstæðingur ynni sigur, gekk ekki upp í þess tíma hernaðarástandi, því að annars var hætta á að beitt yrði kjarnorkuvipnum með ófyrirsjáanlegum og stórfelldum afleiðingum.

Formlega stendur Kóreustríðið enn og mun halda áfram að gera það á meðan Kínverjar geta ekki sætt sig við að valdhöfum í Norður-Kóreu verði steypt.

Þrjóska og óbrjótanlegur sjálfstæðisvilji Víetmama leiddi til þess að fyrirsjáanlegt nátti vera að jafnvel máttur mesta hernaðarveldis heims yrði í fjötrum.

Stríðið stóð tíu árum lengur en "þurft" hefði til að leiða þessa staðreynd fram.

Átökin í Líbanon stóðu meira og minna í meira en áratug og virtust á tímabili ekki geta tekið enda.

Því miður eru líkur á að í Sýrlandi verði hlutskipti þjóðarinnar enn verri. Stuðningsþjóðir stríðandi fylkinga eiga nóg af hergögnum og möguleikum til stuðnings til þess að dæla inn eldsneytinu fyrir stríðshörmungarnar.

Allra augu beinast að Vín