Stórbreytt dekk frá því sem áður var.

Mjög athyglisvert hefur verið að fylgjast með þróun bílhjólbarða í heila öld. 

Fyrst voru þetta gúmmíbarðar með engu lofti í. Á milli 1920 og 30 voru dekkin milli þrjár og fjórar tommur í þvermál eða 8-10 sentimetrar en felgurnar afar stórar svo að samanlagt þvermál hjólsins alls var 29-30 tommur, eða í kringum 75 sentimetrar.

Á milli 1930 og 40 minnkuðu felgurnar og barðarnir stækkuðu, þannig að algeng dekkjastærð var 6:00-16, sex tommu dekk á 16 tommu felgum eða 28 tommur í þvermál. 

Frá 1940-1955 var algengasta stærðin á bandarískum bílum 6:50-15 en dekkin voru mjórri á evrópskum bílum og einnig á 15-16 tommu felgum. 

Volkswagen var með 5:00-16 og síðar 5:60-15. 

Um 1950 verður bylting á evrópsku bílunum með tilkomu 13 tommu og 14 tommu felgna og milli 1957 og 1960 einnig á bandarísku bílunum.

Frá árinu 1957 hefst eins konar kapphlaup um það að láta dekkin belgjast út og felgurnar minnka, þannig að algengar stærðir verða 7:00-14 og 7:50-14 vestanhafs en 5:20-13 upp í 6:40-13 í Evrópu. Bílaframleiðendur kepptust við það að gera bílana sem þægilegasta og mýksta í akstri og belgmikil dekk gáfu mjúkar hreyfingar og "smurðu út" lélega vegi.  

Jafnframt koma fram smábílar í Evrópu með tólf tommu felgum og Mini er með 5:20-10 árið 1959. 

Á stærstu amerísku drekunum má sjá stærðirnar 8:20-15 og þar með er hjólbarðinn orðinn meira en 20 sentimetrar í þvermál og þolir býsn á slæmum og holóttum vegum.

En á síðari hluta 20. aldar og allt til þessa dags hefur þróunin verið til baka, aftur til 1920. Felgurnar hafa farið stækkandi og dekkin orðið æ lægri og jafnframt breiðari.

Hlutföllin á dekkjunum má sjá á tölum eins og 155/65-15, en í því tilfelli er felgan 15 tommur en dekkið 155 sentimetra breitt, hæð þess hins vegar 155mm x 65 eða 10,7 sentimetrar.

En vegna bælingar dekksins og felgubrúnarinnar er hæðin úr malbiki upp í felgubrún aðeins um 6-7 sentimetrar.   

Nú er svo komið að sjá má "jeppa" með 22ja tommu felgur en svo lág dekk, að aðeins eru 5 til 6 sentimetrar frá götu upp í felgu og má nærri geta hve slæma vegi svona "jeppar" þola.

Dekkin eru svona lág og breið til þess að auka aksturhæfni og öryggi bílanna og það gengur eftir í nágrannalöndum okkar.

En á okkar vegum gegnir öðru máli, eins slæmir og þeir eru orðnir vegna skort á viðhaldi og lélegs malbiks.

Þess vegna sprengja menn dekkin unnvörpum og hin lágu dekk með hjálp "dekkjabana" á vegunum hafa dregið úr öryggi í stað þess að auka það. 

Dekk sprungu á 7 bílum í sömu holu

Snýst um fjórðung brautarinnar.

Litla brautin á Reykjavíkurflugvelli er aðeins 869 metra löng og 75% hennar liggur inni í brautakerfi hinna tveggja brautanna. 

Þess vegna er það slysalegt ef notkunargildi þessarar brautar verður eyðilagt með einni röð íbúðabygginga við norðausturendann, sem vel væri hægt að færa til inni í Hlíðarendareitnum, sem á hvort eð er að vera með auð svæði, sem væri hægt að hnika til innan reitsins.

Í fréttum í kvöld er því haldið fram að byggingar sem væru fjær brautinni, myndu eftir sem áður koma í veg fyrir notkun brautarinnar, en ekki þarf annað en að slá máli á aðflugslínuna til að sjá, að þetta er ekki rétt. 

Eini hluti brautarinnar sem stendur út fyrir brautakerfi hinna brautanna, er suðvesturendinn.

Ef hann verður lagður niður losnar um á að giska 50 hektara til íbúðabygginga eða 0,05 ferkílómetra.

Fráleitt er að halda því fram að allt íbúðaskipulag höfuðborgarsvæðisins standi eða falli með svo litlu svæði.  

 

Segir Dag spilla friði í Rögnunefndinni

Engin hókus-pókus leið.

Fróðlegt er að fylgjast með umræðum um vanda Grikkja vegna efnahagshrunsins. Landið er gjaldþrota og því afar óhægt um vik með aðgerðir til bjargar. 

Ísland var líka í raun gjaldþrota haustið 2008 en með því að hafa sjálfstæðan gjaldmiðil, krónuna, var hægt að skella á mestu gengisfellingu á Íslandi síðan 1967 með stórfelldustu kjararýrnun og skuldahækkun sem dæmi eru um í einu vetfangi.

Helsti kostur þess að hafa krónuna var einfaldlega sá að það var hægt að féfletta skuldara og skerða kjör launafólks margfalt meira og hraðar en á annan hátt. 

Með skuldaleiðréttingaraðgerðunum í vetur var enn verið að reyna að ráða fram úr afleiðingum falls krónunnar í Hruninu.

Sumir telja að skást sé fyrir Grikki að fara sömu leið og við, en gleyma því, að hagur fólks í Grikklandi er svo miklu verri en hagur Íslendinga 2008, að hrikaleg gengislækkun og samsvarandi kjaraskerðing þar í landi kann að hafa óviðráðanlegar og miklu verri afleiðingar þar en þó fylgdu hruninu hér á landi.  

Mikil lækkun í grísku kauphöllinni

Hvernig er "tjáningarfrelsið fótumtroðið"?

Ásmundur Friðriksson sparar ekki stóru orðin um þá sem ekki samþykkja í einu og öllu skoðanir hans á múslimum á Íslandi og hvernig eigi að taka þá alla sem einn út úr og beita á þá aðferðum lögregluríkis.  

Hann segir að hann og skoðanabræður hans séu "skotnir niður og ataðir auri" og að gagnvart þeim sé tjáningarfrelsið fótum troðið.  Hvað hefur hann fyrir sér í því? Hann verður að nefna dæmi um það í stað þess að staðhæfa að hann sé beittur ofbeldi.

Máttu ungir Sjálfstæðismenn ekki tjá skoðanir sínar á þessu máli?  

Ég veit ekki betur en að á netmiðlum og öðrum fjölmiðlum hafi hann og skoðanabræður hans fengið að setja fram skoðanir sínar hingað til. 

Og að ræðu hans sé útvarpað á ljósvakamiðlunum í dag. 

„Tjáningarfrelsið aðeins fyrir útvalda“

Reynt að draga athyglina frá málinu sjálfu.

Ólafur Ólafsson og Sigurður Einarsson hafa haldið uppi mestu afneituninni og mestu firringunni í Al-Thani málinu.

Ólafur reynir að beina athyglinni frá málinu sjálfu að dómstólunum og réttarfarinu á Íslandi og veikleikum íslenskra stjórnmálamanna, því að ekkert dómskerfi í heimi er fullkomið fremur en önnur mannanna verk og býsna auðvelt að sjá veikleika og bresti stjórnmálamanna í hvaða landi sem er.

Það má til dæmis benda á umdeilanlega Hæstaréttardóma úr fortíðinni svo sem í Guðmundar- og Geirfinnsmálunum og úr nútímanum hinn einstæða úrskurð Hæstaréttar um kosningar til Stjórnlagaþings,sem á sér enga hliðstæðu á Vesturlöndum, og þann úrskurð réttarins að aðalatriðið í Árósasáttmálanum gildi ekki hér á landi þótt búið sé að lögfesta hann hér.

Sðmuleiðis veikir það úrskurði dómstólsins þegar dómararnir eru ósammála um sekt eða sýknu.  

En þetta kemur Al-Thani málinu ekkert við heldur ber einungis að líta efnisatriði þess og nú virðist svo sem Ólafur reyni að forðast efnislega umræðu um það og beina athyglinni annað. 

 

Ber stjórnmálamenn þungum sökum

Upplifun, hingað til vanmetin söluvara.

Blaðamaður frá Sunday Times sem dvaldi hér um jól í kringum 1990 átti varla orð til að lýsa þeirri upplifun, sem íslenski skafrenningurinn hafði gefið honum. 

Íslendingar hlógu að þessum "vitleysingi", því að auðvitað var vont veður það sem gerði Ísland svo vonlaust sem ferðamannaland.  

Í Íslandsferð nokkrum árum síðar var hætt við að fara Reykjaneshring í nokkrum rútum með hóp erlendra ferðamanna vegna slagveðurs og storms og boðið upp á stutta verslunarferð í Reykjavík. 

Hluta ferðamanna tókst gegn eindregnum aðvörunum Íslendinga að knýja í gegn ferð fyrir sig suður á Reykjanes af því að þeir höfðu borgað fyrir hana. Þeir stóðu svo lengi gegnblautir á bjargbrúninni á Reykjanesi og létu saltúða Atlantshafsins, kominn alla leið frá Suðurskautslandinu, belja á sér, að það þurfti að "bjarga" þeim inn í rútuna aftur.

Þegar til Reykjavíkur kom varð mikil óánægja hjá öðrum í hópnum að hafa verið sviknir um það sem hinir hundblautu kölluðu einstæða upplifun sem aðeins fengist einu sinni á ævinni.

Aftur hlógu Íslendingar að þessum "vitleysingum."

Svona gekk þetta í gegnum stóriðju- og virkjanaárin miklu að Íslendingar þyrftu að hafa vit fyrir erlendu "vitleysingunum" sem kæmu hingað til þess að skríða á fjórum fótum í auðninni á Sprengisandi til þess að taka nærmyndir af eyrarrósinni skammt frá Skrokköldu, gapandi af undrun yfir því hvernig svona fallegt blóm gæti þrifist þar.

Nær væri að virkja þarna og sökkva þessum ömurlegu auðnum.

Auðvitað gætum við ekki keppt við heiðskíra himininn, sólina og hitann, sem Suðurlönd bjóða upp á.  

Kallar Ísland „goðsagnakenndan heim“