Það hefur ekki fundist skárra fyrirkomulag.

Hún er margtuggin, setningin um að lýðræðið sé að vísu meingallað og ófullkomið, en engu að síður hafi ekki fundist skárri aðferð við að stýra málefnum þjóðfélagsins.

Á þriðja og fjórða áratug síðustu aldar var lýðræðið gagnrýnt mikið og í staðinn hafið til skýjanna nokkurs konar afbrigði af "menntuðu einveldi" átjándu aldarinnar, þ. e. afburða "leiðtogar" og "foringjar" í einræði og alræði, sem tryggðu því betri stjórnun og gott gengi þjóðfélagsins sem þeir réðu meiru og stjórnuðu betur.

Það, að fela einvaldi allt vald er að sjálfsögðu toppurinn á fulltrúastjórnun, að fela einum fulltrúa þjóðarinnar allt vald.

Þetta beið skipbrot og á okkar tímum hefur bætt samskiptatækni gert það mögulegt að auka beint lýðræði samhliða því að hafa nauðsynlegt fulltrúalýðræði.

En nú er hafinn söngur þeirra, sem andæfa beinu lýðræði sem mest þeir mega, mæra að vísu þau úrslit þjóðaratkvæðagreiðslna sem hafa fallið þeim í geð, svo sem Icesave og Brexit, en hamast gegn því að enn ótvíræðari úrslit þjóðaratkvæðagreiðslu um stjórnarskrána 2012, sem var eins og Brexit, ráðgefandi, verði virt og vilja hvorki heyra né sjá beint lýðræði.  

Það skondnasta hjá þessum mönnum er, að í öðru orðinu er sagt að að sjálfsögðu eigi að virða ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu varðandi Brexit, þótt mjótt hafi verið á munum, en hins vegar sé af og frá að það megi virða ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu um íslensku stjórnarskrána, þótt þar hafi úrslitin verið mjög afgerandi.

Sagði löndum sínum að örvænta ekki

Athugasemdir

[Hábeinn (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 12:26]

Í ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu er leitað eftir því hver vilji þjóðarinnar er en ekki bara þeirra sem mæta á kjörstað. Þegar mikill meirihluti telur málið ekki það merkilegt að ástæða sé til að styðj málið eða mæta á kjörstað er nokkuð ljóst hver hugur þjóðarinnar er.

Lokun Reykjavíkurflugvallar var samþykkt með meirihluta greiddra atkvæða en ekki berst Ómar fyrir því að farið verði eftir þeirri kosningu. Hvert fór lýðræðisástin?

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 12:31]

Við erum svo frábær.  Þess vegna henda stjórnmálamennirnir okkar sprengjum á fólk utan Evrópu.  Ekkert rasískt við það.  Þetta er gert til að bjarga þeim sem hafa farið á mis við beint lýðræði í lífinu.  Ekki viljum við það.  Lengi lifi lýðræðisástin.

http://ruv.is/frett/frakkar-vildu-halda-ahrifum-i-n-afriku

[Hilmar (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 13:13]

1. Þáttaka í stjórnarskrárkosningunni var rúmlega 48%, í Brexit var kjörsókn 72%

2. Um 30% atkvæðisbærra manna kusu með því að stjórnarskrátillögur yrðu grunnur að nýrri stjórnarskrá. 70% þjóðarinnar svaraði neitandi eða hunsaði kosningarnar.

3. Tilurð stjórnarskrárkosninganna og val á spurningum var pólitískur gjörningur vinstristjórnarinnar, og uppfyllti á engan hátt kröfur um óháðar og lýðræðislegar kosningar. Þvert á móti, þarna var á ferðinni alvarleg misnotkun á lýðræðisreglum.

4. Einungis ríkisstjórnarflokkar vinstrimanna hafði aðkomu að þessum kosningum, og því var ekkert eðlilegt samráð haft við pólitíska andstæðinga, sem verður að vera grunnur að kosningum af þessu tagi.

5. Þjóðin veitti ríkisstjórninni ekki það umboð sem hún þurfti. Þess utan var umbúnaðurinn þannig að ekki var meirihluti á Alþingi fyrir þessum breytingum.

6. Engin líkindi eru á milli Brexit kosninganna og Icesave kosninganna annars vegar, og stjórnarskrárkosninganna hins vegar. Í hvorugri fyrrgreindu kosninganna voru gerðar athugasemdir um val á spurningum eða útfærslu á kosningunum sjálfum. Í stjórnarskrárkosningunum voru alvarlegar athugasemdir gerðar við tilurð kosninganna, vali á spurningum og skorti á lýðræðislegum hefðum.

Allir meðalgreindir menn vita að til stjórnarskrárkosninga var blásið, til að auðvelda aðlögun Íslands að ESB án aðkomu þjóðarinnar. Þessari atlögu að lýðræðinu var hrundið, og bæði stjórnarskrármálið og ESB aðlögunin dagaði uppi á vakt vinstristjónarinnar, og er þér, Ómar Ragnarsson, bent á að spyrjast fyrir í þínum flokki, Samfylkingu, til að fá svör við kvörtunum þínum.

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 15:14]

Eins og allir meðalgreindir menn vita þá er ekkert rasískt eða hatursfullt við það að henda sprengjum á fólk.  En að fólk blaðri í útvarpið eða skrifi einhvern andskotann á netinu er alveg djöfullegt.  Þá segja menn stopp.  Þá segja menn sko stopp.

[Þorsteinn Briem, 13.7.2016 kl. 16:18]

"11. gr. Til þess að spurning eða tillaga sem er borin upp í þjóðaratkvæðagreiðslu teljist samþykkt þarf hún að hafa hlotið meiri hluta gildra atkvæða í atkvæðagreiðslunni."

Sem sagt ekki meirihluta þeirra sem eru á kjörskrá hverju sinni.

Lög um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010

Já sögðu 48 og enginn sagði nei

Þjóðaratkvæðagreiðslan 20. október 2012 er því enn í fullu gildi.

[Þorsteinn Briem, 13.7.2016 kl. 16:18]

Hér á Íslandi er einfaldlega lýðræði og okkur varðar ekkert um nafnleysingja og aðra vesalinga sem ekki sætta sig við það.

[Þorsteinn Briem, 13.7.2016 kl. 16:20]

Meirihluti atkvæða ræður einfaldlega í þjóðaratkvæðagreiðslu um stjórnarskrá.

"The Twenty-eighth Amendment of the Constitution of Ireland permitted the state to ratify the Lisbon Treaty of the European Union.

It was effected by the twenty-eighth Amendment of the Constitution (Treaty of Lisbon) Act 2009, which was approved by referendum on 2 October 2009 (sometimes known as the Lisbon II referendum).

The amendment was approved by the Irish electorate by 67.1% to 32.9%, on a turnout of 59%."

Twenty-eighth Amendment of the Constitution of Ireland

[Þorsteinn Briem, 13.7.2016 kl. 16:21]

17.6.2004:

"Svisslendingar, Írar og Frakkar hafa ekki gert lágmarksþátttöku að skilyrði fyrir gildi þjóðaratkvæðagreiðslu."

"Engin skilyrði um lágmarksþátttöku [í þjóðaratkvæðagreiðslum] eru fyrir hendi á Írlandi og raunar má finna dæmi þess frá 1979 að breytingar á stjórnarskrá hafi verið samþykktar í kosningum með innan við 30% þátttöku."

"Franska þjóðin kaus um Maastricht-sáttmálann árið 1992 og árið 2000 var þjóðaratkvæðagreiðsla um styttingu á kjörtímabili forsetans úr sjö árum í fimm.

Engin skilyrði um lágmarksþátttöku voru í þessum kosningum og úrslit kosninganna árið 2000 voru bindandi, þrátt fyrir aðeins um 30% kosningaþátttöku."

Rúmlega 460 þjóðaratkvæðagreiðslur í Evrópu frá 1940

[Þorsteinn Briem, 13.7.2016 kl. 16:26]

3.1.2016:

"Helgi Hrafn Gunnarsson þingmaður og formaður Pírata ætlar að bjóða sig fram til Alþingis á næsta kjörtímabili en Helgi var fyrir skemmstu valinn stjórnmálamaður ársins af hlustendum Bylgjunnar og lesendum Vísis.

Niðurstaða könnunarinnar var kynnt í útvarpsþættinum Sprengisandi á Bylgjunni í morgun."

"Píratar hafa verið á mikilli siglingu síðustu misseri og flokkurinn hefur mælst stærsti stjórnmálaflokkur landsins í könnunum með yfir 30 prósent fylgi.

Verði það niðurstaðan í næstu Alþingiskosningum munu Píratar fá nítján þingmenn.

Helgi sagði í Sprengisandi að hann ætti von á því að fylgi Pírata myndi minnka en flokkurinn sé tilbúinn að mynda ríkisstjórn komi til þess.

"Við höfum samþykkt stefnu í okkar röðum hvað varðar myndun ríkisstjórnar á næsta kjörtímabili.

Aðaláherslan á næsta kjörtímabili ef við fengjum stjórnarmyndunarumboð yrði að koma á nýju stjórnarskránni, sem sagt frumvarpi stjórnlagaráðs, og halda þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhaldandi viðræður við Evrópusambandið.""

Aðaláhersla Pírata í stjórnarmyndunarviðræðum frumvarp stjórnlagaráðs

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 16:33]

Okkur varðar ekkert um vesalinga sem sætta sig ekki við lýðræðið okkar.  Þetta er algerlega óþekkt fólk, algerlega laust við frægð og frama.  Sprengjum það bara í tætlur.

[Ómar Ragnarsson, 13.7.2016 kl. 21:30]

Samkvæmt rökum Hábeins og Hilmars, sem kannski eru sami maðurinn, hefur drjúgur meirihluti Bandaríkjamanna "hunsað" forseta sína alla með tölu með því að kjósa annað hvort á móti þeim eða sitja heima.

52% kjósenda "hunsuðu" Sambandslagasamninginn 1918 samkvæmt þessum rökum Hábeins/Hilmars og voru á móti honum með því að kjósa ekki.

Kosningarnar um Reykjavíkurflugvöll fóru fram fyrir 15 árum og fyrir þær kosningar var því lýst yfir að reglurnar væru þær að ákveðin prósenta kjósenda yrði að taka þátt í þeim til þess að eftir útstlitunum yrði farið.

Þátttakan var fyrir neðan þessi mörk og sáralítill munur á fylkingum og því var farið eftir þessum reglum sem kváðu á um það að kosningarnar hefðu ekki staðist þessar kröfur.

Þess má geta, að áhrifamenn meðal þáverandi flugvallarvina hvöttu sitt fólk til að sitja heima til þess að gera kosningarnar marklausar.

Það er eins ólýðræðislegt og mikill aðstöðumunur og hugsast getur að annar aðili máls þurfi að fara á kjörstað til að hafa áhrif á meðan hinn aðilinn þurfi þess ekki.

Nú eru liðin 15 ár frá þessum ónýtu kosningum og um 70% landsmanna vill í skoðanakönnunum ár eftir ár hafa flugvöllinn þar sem hann er, líka mikill meirihluti íbúa Reykjavíkur.

Það er ekki ennþá árið 2001.   

[Hábeinn (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 23:12]

Lýðræðisleg niðurstaða kosninga 2001 er samkvæmt Ómari og Steina Briem, sem kannski eru sami maðurinn, ómarktæk því hún er ekki ný. En fara ber eftir niðurstöðu úr skoðanakönnun (ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu) sem framkvæmd var 2012 þar sem engu var lofað. Afneita alvöru kosningum en upphefja skoðanakönnun (ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu) vegna eigin hagsmuna og kalla það lýðræði!

Það skondnasta hjá þessum mönnum er, að í öðru orðinu er sagt að að sjálfsögðu eigi að virða ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu, skoðanakönnun, varðandi íslensku stjórnarskrána, en hins vegar sé af og frá að það megi virða alvöru kosningu um Reykjavíkurflugvöll.

[Hilmar (IP-tala skráð) 13.7.2016 kl. 23:43]

Ómar Ragnarsson er bráðfyndinn í svari sínu hér að ofan, óvart að vísu, en maður tekur því sem býðst. Eg get ekki varist því að enska orðið oxymoron skjóti ítrekað upp í kollinum þegar maður les "röksemdirnar" hans.

Það er náttúrulega barnalegt að bera saman kosningar árið 2012 saman við kosningar árið 1918. Í fyrsta lagi, þá er vonlaust að ætla að gera sér grein fyrir því, hvers vegna ekki fleiri kusu árið 1918. Mér vitanlega þá voru engar rannsóknir á því gerðar, af hverju ekki fleiri kusu, en líklega má rekja kjörsókn til þriggja þátta, að lýðræðishefð hafi ekki verið til staðar, að fyrir lá að ákaflega lítll hluti þjóðarinnar var á móti fullveldi og úrslitin fyrirsjáanleg og að bágar samgöngur hafi haft áhrif.

Í öðru lagi, þá var enginn ágreiningur um kosningarnar 1918. Þar voru engir vinstrimenn að handvelja örfá ákvæði til að kjósa um, en koma í veg fyrir að landsmenn fengju að kjósa um obban af tillögunum, m.a. um ákvæði sem leyfði Alþingi að framselja fullveldi án aðkomu þjóðarinnar. Árið 1918 var þetta einfalt, já eða nei við einni spurningu.

Í þriðja lagi, þá var atkvæðagreiðslan árið 2012 ekki um nýja stjórnarskrá, heldur framsal á valdi þjóðarinnar til Alþingis um að skrifa og samþykkja nýja stjórnarskrá. Það er því algerlega ósatt, að hér hafi verið kosning um nýja stjórnarskrá.

Í fjórða lagi, þá voru kosningarnar 2012 þær fyrstu frá lýðveldisstofnun þar sem meirihluti þjóðarinnar hunsaði kosningar.

Í fimmta lagi, að þrátt fyrir smölun ESB sinna og hannaða og fyrirfram gefna niðurstöðu með skítatrikkum sem ekki eiga að sjást í nokkru lýðræðisríki, tókst þeim einungis að ná samþykki 30% kosningabærra manna. Þrátt fyrir einungis 43% þáttöku árið 1918 dugði það til að 40% atkvæðisbærra manna samþykktu samninginn, sem þýðir náttúrulega að enginn ágreiningur var árið 1918.

Og Ómar, það er ekki árið 1918.

[Ómar Ragnarsson, 14.7.2016 kl. 20:20]

Ég heiti Ómar Þorfinnur Ragnarsson og Steini Briem heitir Þorsteinn Briem.

Við göngumst báðir við nöfnum okkar og stöðu.

Það er það allra nýjasta að borið sé upp á mig að ég sé annar en ég er. Hvað næst?  Að ég sé Elín Sigurðardóttir?