Mesti leðjuslagur í sögu kappræðnanna?

Síðan John F. Kennedy og Richard M. Nixon háðu sjónvarpskappræður fyrsti manna fyrir forsetakosningarnar í Bandaríkjunum 1960 hafa mörg þung orð eða vafasöm í meira lagi fallið í slíkum kappræðum og ekki verið þeim, sem sagt hafa þau, til sóma.

En kappræðurnar í nótt skrapa líklega botninn hvað þetta varðar, leðjuslagur á köflum, og er það miður, því að nútíma stjórnmálaumræða þarf líklega á öðru að halda en þessu.  

Hvassar kappræður

Þarf betri upplýsingar og þjónustu.

Afar sérkennilegt fyrirbæri blasti við á ferð um þjóðveg eitt á Norðausturlandi fyrir tveimur dögum, áberandi skilti og tilheyrandi keðja við ströngu banni við akstri inn í Herðubreiðarlindir. 

Bannsvæði er bannsvæði, rétt er það. En þegar ferðafólk frá útlöndum er komið hátt á aðra milljón á ári eykst ekki aðeins hættan á misskilningi eða því fyrirbæri, að það er misjafn sauður í mörgu fé, heldur þurfa merkingar að vera á erlendu máli og útskýra ástæðu banns. 

Einnig er varasamt og jafnvel hættulegt, hvernig þjónusta og innviðir eru stórlega vanræktir á sama tíma og tugir og hundruð milljarða streyma inn í þjóðarbúið í vaxandi tekjum af ferðafólki. 

Það er ekki nóg að setja bann, heldur þarf líka að segja af hverju, til dæmis að hverir séu sjóðandi heitir. 

Í Yellowstone er þetta tilgreint vel og vandlega og aðeins leyft að ganga á göngupöllum. 

Verst er þó ef sett eru boð og bönn á borð við bann, sem sett hefur verið við því að aka leiðina frá þjóðvegi eitt við Hrossaborg inn í Herðubreiðarlindir. 

Í allt haust hefur verið einmuna blíðutíð á landinu og eftir ferðalag inn að Vatnajökli fyrir nokkrum dögum blasir við að líklega hefur aldrei verið eins góð færð á öllum slóðum og núna. 

Þess vegna er merkingin við keðjuna sem lokar leiðinni beinlínis haugalygi; það er ekki og hefur ekki verið lengi ófært á þessari leið og er ekki hægt að sjá í þessari viku að minnsta kosti að stefni í ófærð. 

Þegar hugað er að smáu letri á langminnsta skiltinu við lokunina, sem enginn tekur eftir, er tilgreint að engir landverðir séu á svæðinu og virðist það eiga að réttlæta lokunina. 

En það eru heldur engir landverðir við Kverkfjallaleið eða Brúardalaleið, sem ekki hefur verið lokað, svo að það er ekkert samræmi í þessum aðgerðum.

Það eru mun fleiri ferðamenn á ferð á landinu en verið hefur á sama tíma undanfarin ár og málið lyktar af skammsýni og nísku við að sinna þjónustu og innviðum. 

Í fréttum í hádeginu var greint frá því að í heilum landshluta sé ástandið þannig að aðeins einn lögreglumaður sé á vakt og jafnvel engir varamenn tiltækir til að koma til hjálpar ef eitthvað ber út af.

Ef menn telja sig ekki hafa efni á því að hafa svo sem einn eða tvö landverði á hálendinu norðan Vatnajökuls þegar þar eru bestu skilyrði til ferða sem hugsast geta, er lágmark að breyta merkingum við Hrossaborg á þann veg, að litla hvíta skiltið, sem fæstir sjá, sé haft eins stórt og mögulegt er.

Fór inn á lokað hverasvæði

Minnir á kosningar 1995 og 2010.

Fyrir alþingiskosningar 1995 og borgarstjórnarkosningar 2010 áttu sér ákaflega miklar fylgissveiflur og þó sérstaklega fyrir kosningarnar 2010 þegar Besti flokkurinn var á tímabili með fylgi upp á hreinan meirihluta. 

Nú berst Björt framtíð, sem varð til sem samruni fólks úr Besta flokknum og Samfylkingu fyrir því að koma manni á þing! 

Á tímabili fyrir kosningarnar 1995 virtist Þjóðvaki, nýstofnaður flokkur Jóhönnu Sigurðardóttur, ætla að ganga að Alþýðuflokknum dauðum, - á tímabili var prósentutala Alþýðuflokksins "pilsner-tala."

En niðurstaðan varð rúmlega 10 prósenta fylgi Alþýðuflokkins. 

Þessir tveir flokkar gengu ásamt Alþýðubandalagi og Kvennalista inn í Samfylkinguna, sem nú má ekki missa mikið meira fylgi til þess að detta niður fyrir 5% markið og þar með út af þingi! 

Kosningarnar 2010 urðu til þess að Sjálfstæðisflokkurinn hefur verið fjarri því að ná fyrra flugi í Reykjavíkurborg. 

Og stöðugt fylgi Pírata um og yfir 20% er nýtt fyrirbæri í íslenskri pólitík. 

Þessi komast á þing samkvæmt könnuninni

Ártúnshöfði er inni á lykilsvæðí.

Þegar dregnar eru samgöngulínurnar frá Ísafirði, Akureyri og Egilsstöðum um Borgarfjörð til Suðrunesja og hins vegar línan frá Egilsstöðum um Höfn í Hornafirði út á Seltjarnarnes, skerast þær á svæðínu Ártúnshöfði-Árbær-Mjódd. 

Samkvæmt lögmáli þéttbýlis um gildi krossgatna meginþjóðleiða er þetta svæði mikilvægasta svæði höfuðborgarsvæðisins og býr því yfir miklum möguleikum til uppbyggingar fyrir verslun og þjónustu. 

Nú eru þeir tímar voandi loks að líða sem sandnámur með öllu tilheyrandi taki upp mikið rýni á þessu svæði.  

Björgun hverfur af Sævarhöfða 2019

Loforð, sem tekur gildi 2018, gefið kortéri fyrir kosningar.

Bjarni Benediktsson gaf kosningaloforð 2013 varðandi kjör aldraðra, sem voru svikin strax eftir kosningarnar og meira að segja var prentaður texti um þetta strokaður út, rétt eins og þetta hefði ekki verið sagt eða skráð. 

Um síðustu áramót í lok árs 2015, voru aldraðir og öryrkjar skildir einir eftir þegar aðrir hópar fengu afturvirka hækkun. 

Nú er lofað, kortéri fyrir kosningar, hækkun upp í 300 þúsund, sem á að taka gildi 2018! 

Hækka framfærslu aldraðra og öryrkja

Íslenska nálægðin.

Stundum er sagt að allir þekki alla á Íslandi eða getað rakið tengsl sín við alla. Kannski ofmælt en þó mikið til í þessu enda þjóðin örþjóð í aflokuðu landi. 

Af þessu leiðir, að fréttin stóra um það að á Íslandi væri minnsta spilling í heimi, samkvæmt alþjóðlegri könnun nokkru fyrir Hrun, var brandari. 

Einnig var það tilfinning mín strax í lagadeild H.Í. upp úr 1960 að ákvæði stjórnarskrárinnar um Landsdóm væri ávísun á vandræði, ef því yrði breitt, og ætti frekar að leggja það níður og skerpa í staðinn á almennum lögum eða ákvæðum stjórnarskrár um ábyrgð stjórnmálamanna á gerðum sínum og eftirliti þar að lútandi. 

Þessi varð líka niðurstaðan hjá stjórnlagaráði, en meðan ekkert gerist í þessum efnum, gildir ákvæðið um Landsdóm áfram ásamt margvíslegu öðru úreltu og umdeilanlegu í núverandi stjórnarskrá.

Í framkvæmd Landsdómsákvæðisins eru þingmönnum lagðar þær óbærilegu skyldur á herðar að ákveða um lögsókn gegn jafnvel nánum samstarfsmönnum og vinum í gegnum þingsetuna og vinnu í þingnefndum.

Faðmlög Svandísar Svavarsdóttur og Katrínar Júlíusdóttur í þingi í dag er gott dæmi um jákvæð áhrif nálægðar þingmanna hverjir við aðra í þinginu, sem oft getur greitt fyrir málefnalegri vinnu og samstarfsvilja þvert á flokkslínur.

En einnig valdið sárindum og leiðindum eins og Landsdómsmálið er gott dæmi um.   

Féllust í faðma í þinginu

Dómararnir eru hluti af leikvellinum.

Það hefði lítið verið hægt fyrir okkur Íslendinga að segja við því ef dómarinn hefði dæmt sigurmark Íslendinga af í blálok leiksins í gær, því að afar erfitt var fyrir hann að sjá allt nákvæmlega sem gerðist í hinni ótrúlega flóknu atburðarás, sem dundi yfir á nokkrum sekúndum. 

Svo er að skilja að aðstoðardómarinn eða línuvörðurinn, eins og sá starfsmaður hefur löngum verið nefndur, hafi ráðið úrslitum um það atriði að boltinn hafi farið allur inn fyrir marklínuna, og á Laugardalsvellinum er enginn nýtískulegur búnaður til þess að sjá á sérstaklega tekinni mynd, hvort boltinn var inni eða úti. 

Atvik á borð við þetta, óvænt úrslitamark á síðustu mínútu leiks, virðast fylgja íslenska landsliðinu á þessu ári. 

Sá tími kann að koma að heppnin falli ekki okkar megin, og við því verður ekkert að segja. 

Dómararnir eru hluti af leikvellinum. 

 

Sigurmarkið var kolólöglegt

Skin og skuggar norðurhjarans.

Ragnar Axelsson lætur sig ekki muna um að kveða "norðurhvelsins ljóð" víða og betur en aðrir með myndatökuferðum sínum um víðáttur andstæðna kulda og hita, birtu og myrkurs. 

Í dag var gott að njóta birtu og yls í hálendisferð með Völundi Jóhannessyni, 86 ára gömlum eldhuga, á hálendinu norðan Vatnajökuls, nánar til tekið á Brúaröræfum, sem greint er frá á facebook. 

Frá Sauðárflugvelli mátti sjá ummerki um tröllaukinn kraft sunnan strekkingsins, sem birtist norðan Kverkfjalla í gríðarstórum ókyrrðarskýjum norðan við fjöllin. 

Kverkfjöll, vinstra megin á myndinni, eru þriðja hæsta fjall landsins, 1920 metrar yfir sjávarmál, en verða lítil í samanburði við sköpunarverkið hægra megin á myndinni. 

Takið eftir hverni skýjahraukarnir eru hringlaga

Sauðá er nær á myndinni en einn 10 brautarenda hægra megin. 12 stiga hiti og sólbaðsveður, komi viku fram í október.

Myrkrið verður varla svartara

Allt virðist ske ef það er B.

Nýjustu fréttir, sem tengjast Framsóknarflokknum minna á gamlan brandara frá Sovéttímanum um það að daginn fyrir kosningar hefði verið brotist inn í Kreml og úrslitunum stolið. 

 

Smalað á fund á firnanna stund, 

ýmist fýla í lund eða sigurreift dund.  

Allt virðist ske ef það er B, 

ekkert er hlé, bara tómt spé.

Stimpli Framsóknar stolið?

Íslenskir sjónvarpsstjórnmálamenn frá 1968.

Fyrsta sjónvarpskappræðan fyrir forsetakosningar í Bandaríkjunum 1960 er almennt talin hafa skipt sköpum fyrir það þýðingarmikla atriði í heimsstjórnmálunum, sem forsetaembættið vestra er. 

Margir áttu erfitt með að sætta sig við það að persónutöfrar hins sólbrúna og laglega John F. Kennedys nutu sín betur en fölt andlit Richard M. Nixons.

En þetta var samt staðreynd sem varð að taka tillit til.  

1968 var merkilegt ár í flestum skilningi á Vesturlöndum, árið sem Johnson Bandaríkjaforseti ákvað að hætta í stjórnmálum á því augnabliki sem hann sá umfjöllun Walters Cronkite um Vítanamstríðið í bandarísku sjónvarpi og árið sem fæddi af sér fyrsta "sjónvarpsforsetann" á Íalandi, þáttagerðarmanninn Kristján Eldjárn fornminjavörð Íslands. 

Án hinnar miklu kynningar, sem þættir hans í sjónvarpi færðu honum inn á hvert heimili í flestum landshlutum, er vafasamt að hægt hefði verið að bjóða hann fram með þeim mikla árangri, sem hann náði. 

Vigdís Finnbogadóttur þekktu allir landsmenn á svipaðan hátt vegna þáttagerðar í sjónvarpi þegar hún bauð sig fram 1980, og þáttagerð og framganga Ólafs Ragnars Grímssonar í sjónvarpi í meira en tuttugu ár gerðu hann þjóðþekktan. 

Alger tilviljun réði því að Guðni Th. Jóhannesson var inni á gafli hjá öllum í gegnum sjónvarpið síðastliðið vor á þeim dögum, sem mestu skiptu um framboð til forsetaembættisins. 

Allar götur frá 1968 hafa sumir átt erfitt með að sætta sig við hin miklu áhrif sjónvarpsins en við því er lítið að gera, heldur verða menn að laga sig að þessu fyrirbæri nútíma þjóðfélags.

Þegar ég var við laganám í Háskóla Íslands fannst mér Ólafur Jóhannesson afar þurr fræðimaður, og þegar hann myndaði ríkisstjórn 1971 vakti það hlátur á skemmtunum þegar ég úthlutaði íslenskum stjórnmálamönnum hlutverkum jólasveina og endaði með því að segja: "...Lúðvík Leppur, Gylfi Skreppur og forsætisráðherra Leiðindaskjóða." 

En Ólafur var fljótur að snúa þessu við, bjó til og laðaði fram á sjónvarpsskjánum sínar bestu hliðar, brosmildan, kíminn og skemmtilegan stjórnmálamann á þann hátt að færa honum yfirburðastöðu á stjórnmálasviðinu næsta áratug. 

„Selja“ kjósendum tilfinningarnar