"Árangur áfram - ekkert stopp!" enn og aftur?

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson vann það afgerandi sigur á heimavelli sínum í Norðausturkjördæmi, að tveir af fjórum núverandi þingmönnum kjördæmisins hverfa nú af þingi. 

Nú mun hann vafalaust byggja frekari sókn sína á því að Sigurður Ingi Jóhannsson þori ekki að bjóða sig fram gegn honum, og miðað yfirlýsingar Sigurðar Inga, hverfur hann þá úr stjórn flokksins.

Hér virðist stefna í lýðræðislegar hreinsanir í flokknum ef andstaðan við Sigmund lyppast niður og hann nær að leiða flokkinn í næstu kosningum.

Til er orðið Phyrrosarsigur, sem merkir það að góður sigur í einni orrustu þarf ekki endilega að þýða endanlegan sigur.

Slagorð SDG um árangur áfram minna á slagorðið "árangur áfram - ekkert stopp" fyrir kosningarnar 2007. 

Í þeim kosningum beið Framsókn ósigur og hrökklaðist úr ríkisstjórn. 

 

Næstu sex til átta vikur munu leiða í ljós hvort sú verður raunin.  

Sigmundur með afgerandi forystu

"Go all the way, - then back off!"

Harley Earl vann hjá General Motors og var áhrifamesti útlitshönnuður bandarískra bíla á síðustu öld. Kjörorð hans eða leiðarstef, var setningin í fyrirsögn þessa bloggpistils um að fara alla leið í upphafi, en draga síðan í land. 

Þetta virkaði vel áratugum saman, nema síðustu tvö ár Earl, árgerðirnar 1958 og 1959, þegar farið var of geyst og nær ekkert dregið í land. 

Píratar hafa nú bara þrjá þingmenn og hafa enga reynslu af því hvernig eigi að vinna úr úrslitum kosninga við að mynda ríkisstjórn. 

Þá vantar fólk, sem hefur reynslu af slíku. 

Þeir virðast vera að átta sig á því, að til lítils er að stórauka fylgi sitt á þingi, ef þeir komast ekki í stjórn eftir kosningar. 

Stjórnmál eru list hins mögulega og til þess þarf aðstöðu. 

Það hefur stundum verið sagt, að það sé eitthvert ömurlegasta hlutskipti stjórnmálamanna að lenda í stjórnarandstöðu, því að til þess að hafa áhrif og koma málum sínum fram, verði að ná framkvæmdavaldinu í sínar hendur með aðild að ríkisstjórn. 

Að klikka á því tækifæri sem gefst til þess að komast í stjórn eftir kosningar, getur komið framboðum í koll, og má sem dæmi nefna, að Kvennalistinn gat ekki, þrátt fyrir gott gengi og að mörgu leyti lykilaðstöðu í kosningunum 1987, komist í stjórn í tvennum stjórnarmyndunum. 

Að koma óreyndir og óskipulagðir út úr kosningum er álíka og ef landslið hleypur inn á völlinn án þess að hafa neitt leikskipulag og engan leikmann, sem hefur leikið landsleik áður. 

Það verður ekki mikill tími fyrir Pírata til að búa til stjórnarmyndunarleikskipulag á næstu vikum, og þá vantar reynt fólk í þeim efnum til þess að leiðbeina sér eða taka verkið eða hluta þess að sér. 

En samt hlýtur að vera skárra fyrir þá að reyna hvað þeir geta í þessum efnum, sjá hvað þeir geta gengið langt og vera tilbúnir með það hve langt þeir þurfi að bakka ef þörf krefur.

Um það gildir slagorð kröfufyrirtækis eins í Reykjavík: Ekki gera ekki neitt.  

Undirbúa hugsanlega stjórnarmyndun

Einstæður viðburður í þjóðarsögunni.

Slysið mikla við Mýrar fyrir réttum 80 árum, þegar franska rannsóknarskipið Pourquois pas? fórst, var einstæður viðburður í þjóðarsögunni á flesta lund.

Það var ekki aðeins að margir færust, heldur var leiðangursstjórinn heimsþekktur og skipið fullkomnasta rannsóknarskip þess tíma.

Þegar óhemju viðhafnarmikil og stór minningarathöfn fór fram í Reykjavík, var það í fyrsta skipti sem útvarpað var frá Íslandi til annarra landa frá nokkrum viðburði hér, svo djúpstæð áhrif hafði þetta mikla slys á Frakka og aðrar þjóðir.

Ég minnist þess enn úr bernsku, þegar móðir mín, Jónína R. Þorfinnsdóttir, sagði mér frá því hvað þetta mikla slys hafði djúp áhrif á hana, ekki hvað síst vegna þess að þetta gerðist á 15 ára afmælisdegi hennar. 

 

Fjörutíu rósum varpað í sjóinn

Brosleg ákvæði um fæðingarstað.

Allt frá því að Barack Obama varð heimsþekktur í kosningabaráttunni fyrir forsetakosningarnar 2008 hefur staðið yfir brosleg umræða um fæðingarvottorð hans og fæðingarstað. 

Hafa menn sem bera óvild til hans lagt sig í framkróka við að véfengja rétt hans til forsetaembættisins með því að halda því fram að hann sé ekki fæddur í Bandaríkjunum.

Það sýnir hvað athæfi hælbíta getur oft verið lágkúrulegt.  

Ákvæði í bandarískum lögum og jafnvel lögum fleiri landa um að fæðingarstaður sé skilyrði fyrir stöðu eða réttindum eru fáránleg á okkar tímum. 

Það þýðir að til þess að nýfædd börn njóti fullra réttinda frá fæðingu þurfi móðirin að ferðast jafnvel um langan veg til að eignast barn, sem muni njóta réttar um kjörgengi og fleiri hluta.

En fyrirbrigðið er svo sem ekki nýtt, eins og sést á jólaguðspjallinu. 

Obama og fæðingarstaðurinn

Líknardauði, - óhjákvæmilegur fylgifiskur tækninnar.

Læknisfræðileg tækni hefur fært okkur ný siðfræðileg viðfangsefni, sem geta verið erfið og verða æ algengari. 

Eitt þeirra er svonefndur líknardauði eða líknardráp, sem getur birst í ýmsu formi, svo sem því hvernig fólk þarf að taka ákvörðun um meðferð vegna banvænna eða afar illvígra sjúkdóma. 

Þá getur valið staðið á milli þess að fara í ítrustu læknismeðferð með þeim langdregnu þjáningum, sem henni fylgja, eða að fara vægari leið, sem leiðir oft til fljótari dauða. 

Þessi ákvörðun, út af fyrir sig, er hliðstæð líknardauða að því leyti, að um er að ræða val á mismunandi gangi veikinda og dauða. 

Í banalegu á okkar tímum er það líklega mun algengara en fólk heldur að hún endi með líknardauða af því tagi, að ákveðin lífgjöf í formi tæknilegrar aðstöðu eða meðferðar sé "tekin úr sambandi". 

Þetta viðfangsefni, að þekkja sinn vitjunarrtíma, er að vísu ekki með öllu óþekkt meðal þjóða, þar sem nútíma tækni á sviði læknisfræði er ekki orðin yfirþyrmandi. 

Þannig er þekkt það fyrirbæri meðal frumstæðs fólks í Austurlöndum, að þegar menn gerðust mjög ellihrumir og aldraðir og fannst þeir verða orðnir saddir lífdaga og byrði á fátækri fjölskyldu sinni, fóru þeir einir afsíðis út í skóg til þess að enda lífdaga sína. 

Þetta gerðu þeir af því æðruleysi sem er grunnmúruð í austrænni menningu, en hefur líka brugðið víðar fyrir, eins og sést á vísu Þóris Jökuls rétt fyrir aftöku hans í Örlygsstaðabardaga:

"Upp skaltu´á kjöl klífa, /  

köld er sjávardrífa. / 

Kostaðu huginn að herða, /

hér muntu lífið verða. /

Skafl beygjattu, skalli, / 

þótt skúr á þig falli. / 

Ást hafðir þú meyja, / 

eitt sinn skal hver deyja. 

79% Dana fylgjandi líknardrápi

Churchill og Eisenhower hjartaveilir og Reagan með Alzheimer.

Það er ekki nýtt að menn í æðstu trúnaðarstöðum séu ekki sérlega heilsuhraustir.

Winston Churchill fékk vægt hjartaáfall eftir langa flugferð til Bandaríkjanna á fund Roosevelts Bandaríkjanna en lifði í 25 ár eftir það.

Hann lifði óheilsusamlegu líferni, drakk meira áfengi en góðu hófi gegndi, reykti stóra vindla, var of feitur og stundaði enga líkamsrækt.

Var hins vegar enn við völd sem forsætisráðherra nálægt áttræðu og andaðist á níræður.

En bleik þótti raunar nokkuð brugðið á síðustu valdaárum hans. 

Dwight D. Eisenhower, forseti Bandaríkjanna 1953-61 var veill fyrir hjarta þegar leið á valdatíð hans í embætti forseta Bandaríkjanna, og þótti eyða ansi miklum tíma á golfvöllunum.

 

Ýmis merki þóttu menn sjá undir lok valdatíma Ronalds Reagans að honum væri farið að förlast, og eftir á þótti það benda til þess að þar hafi einkenni Alzheimers sjúkdómsins verið byrjuð að láta á sér kræla.

Einkenni Parkinsonsveiki þykja sjást af myndum af Adolf Hitler á síðustu valdaárum hans, og var hann þá þó aðeins rúmlega fimmtugur.

Nixon var svo ölvaður þegar Jom Kippur stríðið braust út 1973, að næstráðendur hans urðu að taka mikilvægar ákvarðanir fyrir hann.

Þannig hefur líkamlegt ástand valdamanna oft haft áhrif á getu þeirra og frammistöðu alls staðar í heiminum.

Hannes Hafstein og Jón Baldvinsson voru orðnir heilsuveilir á síðustu árum sínum, svo að dæmi séu tekin, þótt aldurinn væri ekki sérlega hár.

  

Trump hvorki drekkur né reykir

Getur Lilja brúað bilið?

Miðað við áframhaldandi afneitun Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar á þeim trúnaðarbresti, sem hann stóð sjálfur ítrakað fyrir í vor, er borin von að með slíku háttalagi sé hægt að sameina Framsóknarflokkinn. 

Það er synd, því að í flokknum er og hefur verið margt gott og gegnt fólk, þótt gróðaöfl hafi löngum borið þetta hugsjónafólk ofurliði. 

Eitt af góðum verkum Sigmundar var að fá Lilju til verka, því að hún er ung og efnileg. 

Úr því að Siguruður Ingi vill ekki verða varaformaður að óbreyttri forystu að öðru leyti, má láta sér detta í hug að ef SDG víkur fyrir Sigurði Inga, geti falist í því ákveðin brú á milli hans og Sigurðar Inga að hafa Lilju sem varaformann við hlið hans. 

Lilja íhugar varaformanninn

Orkunýtni skilar miklum og ótvíræðum ávinningi.

Þekking á rafbílum og öðrum möguleikum til að draga úr neikvæðum umhverfisáhrifum samgöngutækja er enn ansi ábótavant, ekki bara hjá almenningi hér á landi, heldur um allan heim.

Ástæðan er sú, að kolefnisspor og vistspor mismunandi gerða að bílum, - heildarumhverfisáhrif þeirra, allt frá frammeiðslu til förgunar, - eru ekki metin og upplýst.

Dæmi: Ég hitti Ólaf Ragnar Grímsson, þáverandi forseta, við Hótel Rangá fyrir nokkrum árum, og benti honum á það, að Lexus 600 tvinnbíll forsetaembættisins væri í raun miklu dýrari og flóknari en sambærilegir dísilknúðir bílar frá Benz og BMW.  

Þeir væru bæði jafn rúmgóðir lúxusbílar og Lexusinn, væru jafn fljótir upp í hundraðið, kæmust jafnhratt og eyddu jafn litlu eldsneyti.

"Já, en hér ræður P.R.-ið," svaraði forsetinn.

Já, hárrétt, fræga fólkið vill frekar láta sjá sig á tvinnbíl en "venjulegum bíl."

Helsti galli rafbíla er drægið, hve langt þeir komast á hleðslu og tafir við að endurhlaða.

Þessi galli er ekki fyrir hendi á olíu/bensínknúnum bílum og vélhjólum, þar sem nokkrar mínútur tekur að hlaða orku á bílinn. 

Eini vetnisbíllinn, sem er kominn í sölu, hjá Toyota, er miklu dýrari en sambærilegir rafbílar, en hann kemst líka miklu lengra í einum áfanga.

Tengiltvinnbílar og bílar með "auknu drægi" eins og nýi BMW i3 bæta úr þessum ágöllum.

En að sumu leyti er verið að byrja á öfugum enda við það viðfangsefni að fást við óhjákvæmileg orkuskipti.

Í stað þess að bjóða upp á eitt og hálft tonn af flóknu og dýru farartæki til að flytja hundrað kíló af mannakjöti ( rúmlega einn maður í hverjum bíl) þarf ekki nema 120 kílóa farartæki, sem þar að auki er margfalt ódýrara og einfaldara. 

Nú hef ég ekið 3000 kílómetra á vespuhjólinu "Létti" sem er af gerðinni Honda PCX, og hægt er að aka á þjóðvegahraða.

Ég á heima í norðausturhluta Grafarvogshverfis, og 2300 kílómetrar hafa verið farnir í borgarakstri og fylgst nákvæmlega með eyðslunni. 

Útkoman er mögnuð: 2,2 lítrar á hundraðið, þrefalt minna en á sparneytnustu bílum! 

Hondan er ALLTAF fljótari í förum en bíll, smýgur um allt, þarf ekki bílastæði o. s. fv. 

Kaupverð nýs hjóls er fjórðungur af kaupverði ódýrasta bílsins. Hjólið er með einn strokk í stað þriggja til fjögurra, tvö hjól í stað fjögurra, þarf ekki vökvastýri eða rafknúna rúðuupphalara o. s. fv.  

Ég fór auðveldlega í ágúst,í leiðangrinum "Orkunýtni - koma svo! - til Akureyrar á þjóðvegahraða, á rúmlega fimm klst 40 mínútum með 50 mínútna stoppum samtals í Borgarnesi, Staðarskála og Varmahlíð, sem þýðir að þessa 380 kílómetra vegalengd var hjólið í 3 klukkustundir og 50 mínútur á ferð. 

Eyðslan: 2,6 á hundraðið! Enginn bíll í sparaksturskeppni FÍB og Atlantsolíu um daginn komst nálægt þessu.  Fór hringinn áfram, stoppaði í tvo tíma á Akureyri og sex stundir á Egilsstöðum til að ekki væri hægt að halda því fram að öryggi væri stefnt í hættu vegna skorts á svefni og eðlilegri hvíld.  

Bloggaði raunar allan tímann og tók myndir og birti þær á facebook. 

Samtals tók hringferðin, sem var 1331 km, einn sólarhring og sjö klukkustundir brúttó. 

Eyðslan 2,65 í hringnum og allan tímann haldið venjulegum þjóðvegahraða.

Eldsneytiseyðsla vélhjóla er meiri úti á þjóðvegum en í borgarumferð, vegna þess að loftmótstaða sitjandi manns og hjóls úti í vindinum á 80-90 kílómetra hraða er hlutfallslega mun meiri en í borgarumferð. 

Ég var með nægan mat og drykk til ferðarinnar um borð í hjólinu, sem og tölvu af fullri stærð, myndavélabúnað og nausynlegan hlífðarfatnað. 

Núverandi ágallar rafbíla breyta þó ekki því að einstök aðstaða Íslands í orkumálum knýr á um að skipta yfir í rafmagn sem orkugjafa hér á landi eftir því sem unnt er.

Ég nota áfram rafreiðhjólið Náttfara, sem notað var í leiðangrinum "Orkuskipti - koma svo!" í fyrra, í venjulegum ferðum um borgina, en gríp í vespuhjólið þegar ég þarf að nýta tímann vel og vera fljótur í ferðum.

Eftir eins og hálfs árs reynslu af því að nota þessi tvö hjól til ferða blæs ég á allt tal um rigningu og vind. Það er hægt að negla dekkin á þessum hjólum fyrir vetrarumferðina ekkert síður en á bíl.

Í öllum Evrópulöndum nema Íslandi er fullt af svona hjólum og góður markaður fyrir þau, ekki síst í 125 cc flokknum, og allir helstu vélhjólaframleiðendurnir eru í hörku samkeppni við að framleiða sem best hjól.  

Vita lítið um rafbíla

Bíll, sem hefur æpt á breytingu.

Það er áratugur síðan ég reyndi að sannfæra innflytjendur bíla um að flytja inn bíla af Dacia-gerð, til dæmis Dacia Duster. 

Stærstu rökin voru hve þessir bílar voru miklu ódýrari en aðrir og það, að þeir voru að ávinna sér kröfuharða markaði, svo sem í Frakklandi og Þýskalandi. 

Aðal fyrirstaða þeirra, sem ég ræddi þetta við, virtust vera fordómar gagnvart bílum með rúmenskt heimilisfang. 

"Við förum ekki að flytja aftur inn austur-evrópskt drasl" sögðu margir á sama tíma og "japanskir" bílar á borð við Suzuki Swift og Alto eru framleiddir í Ungverjalandi og Indlandi. 

Kramið í Dacia Duster er hreinræktuð Renault-framleiðsla, og dísilvélin í Renault Clio, sama vélin og er í Duster, reyndist sparneytnasta vélin í sparaksturskeppni FÍB og Atlantsolíu um daginn og eyddi rúmum fjórum lítrum á hundraðið í keppninni, þar sem ekið var á raunsæislegum hraða milli Reykjavíkur og Akureyrar. 

Dacia Duster sker sig úr öðrum svonefndum jepplingum, að fyrsti gír er miklu lægri en í keppinautunum, með hlutfallið 4:45 í gírkassanum og rúmlega 21:1 alls. 

Vegna þess hve jepplingar sem ekki eru með millikassa, eru hátt gíraðir, er illmögulegt að stækka á þeim hjólin, vegna þess að þá verður lægsti gírinn óþægilega hár. 

Hæð undir Duster óbreyttan er ekkert til að hrópa húrra fyrir frekar en á öðrum jepplingum, um 18 sentimetrar með einn um borð og bíllinn sígur niður í 13 sm þegar hann er hlaðinn. 

En með breytingu Arctic Trucks hækkar bíllinn upp í um það bil 25 sentimetra veghæð og sígur niður í um 20 sm hlaðinn, sem er alveg nóg veghæð fyrir flesta hálendisslóðir. 

Breytingin býr til jeppling með jeppaeiginleika fyrir alls um 4,4 milljónir króna, sem er afar samkeppnisfært verð. 

Arctic Trucks breytir Dacia Duster

Fylkingar og víglína að mótast.

Það er ljóst að innanflokksviðburðir í Framsóknarflokknum verða mjög áberandi í stjórnmálafréttum komandi vikna. Fyrirbærið kallast flokkadrættir. Fólk skipar sér í fylkingar sem takast á um menn og málefni.

Skiptar skoðoanir eru um hlutverk fyrrverandi formanna og fylgismenn Sigmundar Davíðs átelja Guðna Ágústsson fyrir að gefa upp skoðanir sínar, segja að aldrei áður hafi fyrrverandi formenn gert slíkt varðandi sitjandi formenn.

Þetta er reyndar ekki rétt, því að strax í vor veitti Jón Sigurðsson, fyrrverandi formaður, Sigmundi afar hvassa ádrepu.

Ekki þarf afstaða Gunnars Braga Sveinssonar að koma á óvart. Hann er þingmaður Norðvesturkjördæmis og á bakland sem nefnt hefur verið Skagfirska efnahagssvæðið. 

Þar er helsta vígi fjármála- og valdaafla flokksins, sem hvelfast um stóriðju- og virkjanafíkla auk valdakerfis landbúnaðarins.

Þar lét Sigumundur Davíð taka af sér mynd í miðjum hópi manna, sem stefnir einbeittur að byggingu álvers sunnan Skagastrandar og virkjun Jökulsánna í Skagafirði.

Helstu forsprakkarnir hafa þegar tryggt sjálfum sér eignarhald á landareignum, þar sem virkjanamannvirkin verða og gamla kjörorðið frá kosningunum 2007 verður lýsandi á ný: "Árangur áfram - ekkert stopp"

Ræða formannsins á miðstjórnarfundinum var hallelúja þeirrar yfirþyrmandi hugsunar, þar sem ekki var minnst orði á það sem núverandi forsætisráðherra hefur gert og vel hefur gengið hjá honum.

Það ergði hann vafalítið, annars hefði hann varla gefið yfirlýsinguna um að hann tæki ekki varaformannsembættið að óbreyttri forystu.

Nú hefur Gunnar Bragi stigið inn í það tómarúm, sem hugsanlega myndast ef Sigurður Ingi hverfur úr stjórn flokksins.

Það er á fullu verið að skipa mönnum í fylkingarnar, en margir bíða þangað til úrslitin í prófkjöri flokksins í Norðausturkjördæmi verða ljós.    

Styður Sigmund sem formann