PÁSKADAGUR - DAGUR BJARTSÝNINNAR

Enginn dagur ársins tengist eins við bjartsýni og páskadagur. Þegar Kristur dó á krossinum á föstudaginn langa var hann það sem nú á dögum "lúser". Allir sem viðstaddir voru gátu ekki séð annað en að baráttan væri töpuð, - öllu lokið. En hann sagði: "Það er fullkomnað" og um aldir hafa kristnir menn haldið páskadag, dag upprisunnar hátíðlegan.

Okkur hættir til að líta allt sem yfir okkur dynur í ljósi augnabliksins en gleymum því að tíminn líður áfram og að það sem okkur sýnist tap "lúserins" getur þegar fram líða stundir breyst í þann mesta sigur sem nokkur maður getur unnið, - sigur yfir sjálfum sér.

Hvað eftir annað sagði Kristur við lærisveinana: "óttist ekki." Þetta var æðruleysisboðorð hans, að óttast ekki það sem við ráðum ekki við heldur sætta okkur við það og einbeita okkur að því að breyta því sem getur verið á okkar valdi.

Það eina sem við þurfum að óttast erum við sjálf, - að við hrekjumst frá sannfæringu okkar og þorum ekki. Við þurfum að rækta með okkur þá hugsun að okkur getur liðið betur í núinu ef við getum horft fram á við í trú á það að um síðir verðum við sjálf og aðrir sátt við það sem við þorðum að gera, jafnvel þótt það væri erfitt í augnablikinu.

Við þurfum jafnvel að sætta okkur við að við munum ekki lifa þann dag sem þetta verði ljóst.

Þetta er boðskapur páskadagsins. Fornmenn orðuðu að hluta til í setningunni: "betra er að falla með sæmd en lifa við skömm."

Gleðilega páska.