Mótsagnir álframleiðslunnar..

Mótsagnir álframleislunnar á Íslandi felast meðal annars í því að með því að bjóða Alcoa lægsta orkuverð heims 1995 auk ótal annarra fríðinda þegar samið var 2002 þegar stuðlað að því að fyrirtækinu væru tryggðar eins miklar tekjur og unnt væri á kostnað Íslendinga. Vísa til góðrar greinar Andra Snæs Magnasonar í Fréttablaðinu um það efni.

Íslendingar tóku hins vegar áhættu með því að láta orkuverðið sveiflast upp og niður í takt við heimsmarkaðsverð á áli. Þegar þetta heimsmarkaðsverðið lækkað getur það orðið til þess að arður af Kárahnjúkavirkjun fari niður í nánast ekki neitt eða að beinlínis verði tap á sölu raforkunnar vegna mikilla skulda Landsvirkjunar.

1990 vantaði ekki viljayfirlýsingar og samningaviðræður vegna álvers á Keilisnesi og Fljótsdalsvirkjunar alveg fram á síðustu stundu þegar allt fór skyndilega út um þúfur. Ástæðan var samdráttur í álsölu. Nú stefnir í verri kreppu en þá og því ættu menn að fara í það þegar í stað að finna aðrar leiðir í takt við finnsku leiðina til að berjast við kreppuna hér heima í stað þess að bíða eftir mun verri lausn.  

 

Fylgjast náið með niðursveiflu