Örlar á þessu hér.

Stórkarlalegar fréttir af skæðri drepsótt sem sé að leggjast yfir eru ekki einskorðaðar við Bretland.

Dæmi um þetta var í síðustu hádegisfréttum Bylgjunnar sem fjallaði um allar þúsundirnar sem gætu dáið á Íslandi í svínaflensunni ef hún yrði jafn skæð og spánska veikin var.

Byggt var á útreikningum sem höfðu verið gerðir við upphaf svínaflensunar til að meta aðstæður og afleiðingar eftir því hve skæð hún yrði.  

Þegar fréttin hafði síðan verið sögð öll kom fram að á þessu væru engar líkur vegna bólusetninga og annarra úrræða læknavísindanna og að sennilega myndu ekki ýkja fleiri deyja en í venjulegum flensufaraldri.

Dæmin eru fleiri:   

Er yfirvofandi eldgos á næstu árum við Tungnaá sem eyðileggur virkjanirnar? Þetta datt sumum í hug sem sáu og heyrðu fyrirsögn og upphaf fréttar á Stöð tvö fyrir nokkrum árum þar sem sagt að vísindamenn teldu slíkt geta gerst innan fárra ára.

Þegar fréttin síðan rann sitt skeið kom í ljós að allt eins væri líklegt að slíkt eldgos kæmi ekki fyrr en eftir 100 ár ! Fréttin byggðist nefnilega á því að miðað við það að stór eldgos hefðu orðið þarna fyrir þúsund árum og síðan aftur 500 árum síðar væri ekki útilokað að svona gos kæmi þarna á 500-700 ára fresti. 

Það gæti komið gos eftir nokkur ár og það gæti líka dregist í meira en öld eða jafnvel ennþá lengur.

Enn er í minni þegar fréttamaður stóð á Skeiðarársandi þegar Gjálpargosið var byrjað og sagði að það væri eins gott að flýja sem hraðast áður en flóðbylgjan kæmi undir jökulinn og æddi fram á sandinn !

Þó var vitað að slíkt gæti ekki gerst fyrr en eftir nokkrar vikur !

Og þannig fór það.  

Fréttaflutningur af H1N1 gagnrýndur

"Lebensraum" okkar tíma.

Í 42 ár hafa Ísraelsmenn markvisst unnið að því endurheimta landið sem þeir voru hraktir frá fyrir bráðum 2000 árum.

Í þessi 42 ár hafa þeir brotið gegn samþykkt Sameinuðu þjóðanna um hernumdu svæðin og nota allar hugsanlegar aðferðir til þess að komast yfir það land og eignir sem þeir telja að Guð hafi úthlutað þeim í árdaga eins og Biblían greinir frá í Gamla testamentinu.

Fyrir nokkrum árum var til dæmis fjallað um það í athyglisverðum pistli í þættinum "60 mínútur" hvernig þeir ná sífellt undir sig húsum og íbúðum í Jerúsalem, sem losna við andlát eða í tengslum við svipuð eigendaskipti.

Það er rétt að taka það fram að aldrei hefur nokkur þjóð orðið fyrir barðinu á stórfelldari villimennsku en Gyðingar urðu á tímum nasista og útrýmingarherferðar þeirra sem á sér enga hliðstæðu að umfangi.  

En nasistar sóttu einnig gegn öðrum þjóðum svo sem slavnesku þjóðunum sem þeir skilgreindu sem óæðri kynþátt sem ætti að víkja fyrir útþenslu ofurmennanna sem þyrftu "lebensraum" eða lífsrými.

Þegar Ísraelsmenn nota orðin "eðlileg stækkun landnemabyggða" er það í raun sama hugtakið og "lífsrýmið" hjá nasistum.

Landnemabyggðirnar eru ólöglegar en Ísraelsmenn láta ekki aðeins það sem vind um eyru þjóta heldur heimta stækkun þeirra.

Þetta er ekki aðeins það sem Ísraelsmenn stefna opinberlega að heldur segja þeir að þessi krafa um lífsrými og eðlilega stækkun" landnemabyggða sé algert skilyrði fyrir friði.

Hitler sagði líka að uppfylling krafnanna um lífsrými fyrir hina æðri aría væri forsenda fyrir friði.  

Olmert gagnrýnir Bandaríkjastjórn

Verður Noregur "eitrað peð" fyrir Ísland?

Áhugavert gæti verið að velta því fyrir sér hverju það gæti breytt í aðildarviðræðum Íslendinga við ESB að Íslendingar er ekki eina Norðurlandaþjóðin sem stendur fyrir utan ESB heldur er Noregur utangarðs líka.

Það getur verið spurningin um það hvort samningamenn ESB þori ekki að ganga eins langt í tilslökunum gagnvart sjávarútveginum íslenska og ef Ísland væri eitt eftir. 

Þeir gætu óttast að of mikil eftirgjöf gagnvart Íslandi gæti gefið fordæmi fyrir hugsanlegar aðilarviðræður Norðmanna síðar meir þar sem Norðmenn myndu vilja fá það sama fram og Íslendingar fengu. 

Hlutfallsleg stærð sjávarútvegsins á Íslandi er að sönnu margfalt meiri en í Noregi en engu að síður gætu miklar tilslakanir ESB varðandi Ísland gefið fordæmi gagnvart norskum aðildarsamningum sem teldist vera erfitt fyrir samningamenn ESB að veita. 

Óvissan er líka talsverð varðandi fyrirhugaða endurskoðun á sjávarútvegsstefnu ESB, en slík endurskoðun gæti breytt aðstæðunum ef hún verður í þá átt að veita einstökum ríkjum almennt meira vald í sjávarútvegsmálum. 

Áhugi Dana, Svía og Finna á því að Ísland og Noregur komi inn í ESB er mjög skiljanlegur. Þessi lönd sjá fyrir sér að samanlagður styrkur Norðurlandanna innan bandalagsins myndi aukast mjög við það að öll Norðurlöndin væru þar innanborðs og styrkur Íslands þar hlutfallslega mun meiri miðað við fólksfjölda landsins en annarra landa. 

Í mín eyru sagði danskur ráðamaður að Norðurlöndin ásamt Eystrasaltsþjóðum gætu náð meira vægi en einstök stórveldi innan sambandsins. 

Það er ekki einsdæmi að klofningur ríki varðandi aðildarumsókn að ESB. Verkamannaflokkurinn norski var klofinn í málinu þegar Gro Harlem Brundtland sendi inn 28 orða aðildarumsókn Norðmanna. 

Það er heldur ekki einsdæmi í íslenskri sögu að innan raða þeirra sem eiga aðild að viðræðum sé ósætti. Þannig tók Skúli Thoroddsen þátt í samningaviðræðum Íslendinga og Dana um sambandsmál 1908 og lagðist gegn niðurstöðunni. 

Ég man ekki lengur glöggt hvernig Skúli bar sig nákvæmlega að í viðræðunum en áreiðanlega hefur hann unnið að heilindum og lagt sig fram um að samninganefndin, sem hann var í, næði fram eins góðri niðurstöðu og unnt. 

Í lokin mat hann niðurstöðuna hins vegar þannig að ekki hefði fengist nóg fram og skrifaði ekki undir samningsuppkastið, einn nefndarmanna. 

Mér sýnist Jón Bjarnason geta lent í svipaðri stöðu og Skúli. 

 

P. S. Í svari við athugasemd hér að neðan varpaði ég fram spurningu um það af hverju væri ekki hvalveiðisafn í Noregi. En svona getur maður gleymt hlutum. Sjálfur hafði ég með konu minni komið til Sandefjord í einni af níu Noregsferðum okkar og tekið myndir af hinu stórkostlega hvalveiðiminnismerki í Sandefjord. Hér er ein slík.  

 

Hefur ótvíræð áhrif í Noregi