Auðvitað mest lesið.

Enn einu sinni virðist það lögmál ráða að það sem fólk hyllist helst til að lesa sé um sex eða ofbeldi.

Að minnsta kosti er fréttin um nakta manninn í Hagkaupum mest lesin þá stundina sem ég set þennan pistil á blað.

( Blaðamaðurinn sem skrifaði fréttina kann greinilega ekki að beygja orðið Hagkaup, sem í þessu tilfellli beygist svona:  Hagkaup  - um Hagkaup - frá Hagkaupum - til Hagkaupa. )

 

Fljótt var vörðurinn vakinn /

og vandræði á að bresta. /

Það nægði að vera nakinn /

svo næðist athyglin mesta. /

Nakinn og til vandræða

Skugga-Sveinn fær ekki að vera í friði.

Marardalur er einn af frábærum náttúrufyrirbærum sem finna má í nágrenni Reykjavíkur. Þetta er grasi gróinn dalur, umluktur bröttum brekkum á alla vegu undir vesturhlíð Hengilsins.

Á einum stað er hægt er ganga upp með litlum læk um hamrahlið inn í dalinn úr suðurátt og opnast hann þá göngufólki á afar áhrifaríkan hátt.

Gönguferð frá Nesjavallavegi suður með dalnum og síðan upp með læknum fyrrnefnda getur verið aldeilis frábær náttúrunautnar- og sagnaferð, því að ímyndunaraflið fær vængi við inngang í svona magnaðan sagnasýningarsal, eins og sérvalinn fyrir töku á vestra.

Sagt er að Matthías Jochumsson hafi haft Marardal í huga sem aðsetur Skugga-Sveins þegar hann skrifaði leikritið Útilegumennina, sem er brautryðjendaverk á Íslandi og fyrirrennari íslenskra leikrta og kvikmynda.

Ég var að vona að Marardalur lægi ekki svo beint við fyrir hugsununarlausasta vélhjóladellufólkið að það færi líka þangað inn til að spæna upp jörðina.

En það er misjafn sauður í mörgu fé, einnig meðal þess fjölmenna hóps, sem hefur yndi af vélhjólum af öllum stærðum og gerðum.

Það særir stolt mitt sem Snigill númer 200 að innan raða vélhjólafólks sé að finna menn sem ég hef sjálfur séð að hafa farið hamförum á ótal gönguleiðum í nágrenni Reykjavíkur, þeirra á meðal leiðinni suður með Henglinum að vestanverðu.

Sumum er ekkert heilagt.

Halldór Blöndal spólar hugsanlegu virkjanlegu afli í Gjástykki úr 30 megavöttum upp í 50 í Morgunblaðsgrein í dag og sér ekkert annað merkilegt eða áhugavert við það svæði.

Umhverfisspillar á hjólum sjá Marardal og gervallt landið aðeins sem æfingasvæði fyrir sig.

Hvorki heimsundrið Gjástykki né Skugga-Sveinn fá að vera í friði.  

Ekið utan vega í Marardal

Hvernig væri þá að láta það hafa forgang?

Einn bjartasti þáttur framtíðar Íslands er möguleikinn á að knýja bíla- og skipaflotann með vistvænni orku. Um þetta er svo sem mikið talað en lítið gert. Í raun mætir þetta afgangi og Íslendingar eru enn á eftir nær öllum nágrannaþjóðunum um að minnka útblástur bílaflotans.

Réttast væri að tryggja strax hvar eigi að taka þessa orku í stað þess að ráðstafa henni stjórnlaust til erlendra risafyrirtækja sem í raun taka heilu landshlutana í pant svo að aðrir og betri kostir komast ekki að.

Ólafur Ragnar í viðtali

Makalaus uppgangur í Kína.

Uppgangurinn í bílaframleiðslu Kínverja hefur verið ævintýralegur síðustu árin og á það sér naumast fordæmi.

Sem dæmi má nefna að á síðustu árum hefur framleiðslan þar aukist um eina milljón bíla á ári, en það eru fleiri bílar en Ítalir framleiða og hátt í það eins margir og Bretar framleiða.

Á árunum 2002-2007, fimm ára tímabili, jókst framleiðslan úr rúmri einni milljón bíla upp í rúmar fimm milljónir, fimmfaldaðist á fimm árum.

Þeir framleiða allar mögulegar stærðir og gerðir bíla, til dæmis fleiri Buick bíla en Bandaríkjamenn sjálfir.

Bandaríkjamenn og margar aðrar þjóðir skulda Kínverjum ævintýralegar fjárhæðir sem engum hefði komið í hug fyrir 10-20 árum að gæti gerst.

Að því leyti til eru Kínverjar í svipaðri stöðu og Bandaríkjamenn voru gagnvart bandamönnum sínum í lok heimsstyrjaldarinnar síðari. Þetta er orðin hættuleg staða fyrir báða aðila.

Fyrir margt löngu var sagt að Kína væri sofandi risi og eins gott að hann vaknaði ekki.

Svo liðu áratugirnir og þetta gerðist ekki, en risinn er svo sannarlega vaknaður.

Verði stærstu bílasmiðjur veraldarinnar