Einu sinni var það blóðtaka.

Fyrir þúsaldarfjórðungi þótti lækning fólgin í því að taka sjúklingum blóð þegar þeir voru mikið veikir.

Eitthvað rámar mig í að með þessu væri talið að fólk væri "hreinsað" og sýktum vessa.

Engum dettur nú í hug að nota þessa lækningaraðferð, hvað þá að segja við sjúklinga að þeir geti hætt að nota lyf, sem þeir hafa þurft að taka. 

Á sjöunda áratugnum var hasspípan vinsæl og átti að vera hugbætandi og gersamlega meinlaust efni. 

Annað kom í ljós. En nú er stólpípan tekin við. 

Kvartað yfir detox til landlæknis

Er orðið "siðlegt" týnt?

Fræg urðu orð Vilmundar heitins Gylfasonar: "Löglegt en siðlaust!" þegar því var haldið fram að ákveðið athæfi, sem Vilmundur gagnrýndi harðlega, hefði verið fyllilega löglegt.

Orð Vilmundar höfðu áhrif á sínum tíma, - vörpuðu ljósi á það hvernig skaðleg spilling í getur þrifist í skjóli ófullkominna laga. 

Þegar Ólafur Ólafsson segist engin lög hafa brotið þarf í ljósi þeirra gagna, sem nú hafa verið birt, að svara þeirri spurningu hvort það sem um ræðir hafi verið eitt af þrennu; - bæði löglegt og siðlegt, löglegt en siðlaust eða bæði lögbrot og siðlaust. 

„Braut engin lög“