Hefur lengi loðað við.

Það hefur lengi loðað við ferðir landans inn í óbyggðir að það slaknar á aðhaldi hvað snertir neyslu áfengis.

Um það þekkjast mörg dæmi og er skemmst að minnast þegar Ferozajeppi, sem ég átti og stóð inni á Brúaröræfum í snjó í apríl-maí 2006 var stórskemmdur með grjótkasti og barsmíðum. 

Ég á erfitt með að ímynda mér að allsgáðir menn hafi gert það, en þó veit maður það svosem ekki. 

Þeir sem á annað borð finna afslöppun í því að fá sér neðan í því finnst þeir vera frjálsari og óhultari fjarri byggðum en í byggð.

Raunar er þetta fyrirbrigði þekkt allt frá árdögum bílaaksturs þegar það þótti ekkert tiltökumál að fá sér "hressingu" fyrir vandasaman akstur yfir ár eða um krókótta bratta og mjóa vegarkafla eins og Kambana. 

Það var bara eðlilegt framhald af því að gera svipað á slarksömum hestaferðum um landið um aldir.

Það er hins vegar sjálfasagt mál að láta þetta ekki viðgangast lengur heldir gildi svipað um akstur vélknúinna tækja um óbyggðir og í byggð. 

Það kostar að vísu meira að nota þyrlu í þessu skyni eða senda lögreglumenn um langan veg til eftirlits en rétt er að eitt gangi yfir alla. 

36% ökumanna undir áhrifum