"...Allir myndu elska mig..."

Tekjuhæsti látni listamaður heims sannar þá speki, sem bjó í listilega gerðri ferskeytlu rímsnillingsins Andrésar Valbergs, sem hann lét fljúga á samkomunni "Með íslenskuna að vopni" á Vopnafirði 1996, en þá var hann kominn að leiðarlokum í litríku lífi sínu.

Andrés hafði marga fjöruna sopið í fjármálum, rétt eins og Michael Jackson, og átti önnur hendingin í vísunni eftir að hitta marga Íslendinga fyrir áratug seinna. Vísan er svona.

Veröldin er söm við sig,

svíkur margan auður.

Allir myndu elska mig

ef ég væri dauður.

Tekjuhæsti látni listamaðurinn

"Skaflinn" er voldugur !

Eftir að mér veittist það happ að vera einn af leiðangursmönnum í eina jeppaleiðangrinum, sem farinn hefur verið yfir Grænlandsjökul, hafði ég á orði í hálfkæringi að í samaburði við hann mætti kalla Vatnajökul "Skaflinn".

Enda er hann 20 sinnum minni (leiðrétting, vantar eitt núll, sbr. ath.semd) 200 sinnum minni að flatarmáli en Grænlandsjökull.

En það segir þó ekki að Vatnajökull sé nein písl. Hver sá, sem þarf að glíma við hann, akandi, gangandi eða fljúgandi áratugum saman þarf að læra að bera fyrir honum mikla virðingu, enda er hann 20 sinnum stærri en stærsti jökull á meginlandi Evrópu, Jóstedalsjökull í Noregi.

Ísflykkið Vatnajökull hefur oft svo mikil áhrif á ástand lofthjúpsins yfir honum að segja má að hann geti búið til sitt eigið veðurkerfi, næsta óháð veðrinu sem er yfir landinu að öðru leyti.

Þar að auki býr Vatnajökull yfir undrum samspils elds og íss sem enginn annar jökull býr yfir.

Ég hef kallað Vatnajökul "kórónu landsins" og það er fagnaðarefni að hann tengist nú fyrirbrigði sem kennt er við kórónu og getur borið hróður hans og Íslands víða.

 

Game of Thrones í ríki Vatnajökuls

Raunsæi, hugrekki og bjartsýni.

Um allan heim dunda þjóðarleiðtogar við að finna það út hvernig sé hægt að halda áfram hinum stanslausa hagvexti, sem talinn er forsenda nútíma lífs.

Þetta gera þeir þótt ljóst sé að á næstu árum og áratugum mun stanslaus fjölgun mannkyns og dvínandi auðlindir vegna rányrkju gera þetta ómögulegt.

Ævinlega er horft rétt fyrir framan tærnar á sér enda brýnt að taka á vandamálum hvers dags og samtímans.

Afleiðingin verður hins vegar sú að þegar frá líður verður ástandið mun verra en það þyrfti að verða ef menn tækju strax á vandanum í samræmi við þær staðreyndir sem blasa við en reynt er að skauta hjá að upplýsa um eða ræða um.

Við Íslendingar ættum að hafa meiri möguleika en flestar aðrar til að komast í gegnum það sem framundan er á þessari öld vaxandi orkuskorts vegna þess að við getum öðrum þjóðum framar unnið bug á með því að nota þá orku, sem felst í orkulindum landsins.

En þá verðum við strax að taka frá þá orku, sem við ætlum að nota til þess í stað þess að láta reka á reiðanum og sólunda henni sem mest má verða.

Varðandi fæðuöryggi er ekki nóg að gera eingöngu ráð fyrir núverandi tækni við landbúnað, heldur þarf líka að huga að þeim möguleika að aðflutningar á orkugjöfum og tækjum til landsins truflist.

Hér ætti að til dæmis að vera til nokkrar þúsundir af orfum og ljáum og hestasláttuvélum, rakstrarvélum og heyvögnum til að hafa til taks í neyð.

Við ættum líka að taka forystu í tækninni, sem þarf að beisla. Hér þyrftu að vera til rafmagnsknúnar dráttavélar.

Ef við hugsum þessa möguleika ekki til enda, er ekki hægt að tala um það 100% fæðuöryggi sem Íslendingar, þrátt fyrir kalt loftslag, gætu áunnið sér.

Raunsæi - hugrekki - bjartsýni, - þetta eru lykilorðin og í þessari röð.  Fyrst að gera sér grein fyrir öllum staðreyndum vandans og síðan að sýna hugrekkið til að takast á við hann af þeirri bjartsýni sem raunsæið og hugrekkið geta gefið okkur.

Ekki tekist að reisa við fjármálakerfið