Stærðar hraun færð til í heilu lagi!

Skammt er síðan lesendur mbl.is voru fræddir um það að á Mosfellsheiði væri fjallið Borgarhólar.

Hið rétta er að þetta eru þetta eru litlir hólar á háheiðinni, það litlir að nota þarf kíki til að sjá þá almennilega nema að fara inn á heiðina eftir leifum gamla Kóngsvegarins.  

Nú erum við í frétt tengdri þessu bloggi frædd um það að Svínahraun liggi á milli Lögbergsbrekku og Litlu Kaffistofunnar.  Hingað til er ekki vitað til að nokkur maður hafi séð hraun á þessu svæði þar sem búið er að tvöfalda Suðurlandsveg.

Hins vegar er hraun austan við enda þessarar tvöföldunar eins og allir geta séð sem hafa farið þessa leið og verður fróðlegt að vita hvað það hraun verði kallað á mbl.is ef viðurkennt verður að það sé til.

Stundum segir landsbyggðarfólk að engu sé líkara en meirihluti íbúa á höfuðborgarsvæðinu komi aldrei austur fyrir Ártúnsbrekku.

Auðvitað eru þetta stórar ýkjur, en svo er að sjá á frétt mbl.is að sá, sem skrifaði fréttina komist aldrei austur fyrir Lögbergsbrekku.  Eða að minnsta kosti ekki á þessu ári á þeim tíma sem hinar miklu framkvæmdir hafa verið við breikkun Suðurlandsvegar.

 

P. S.  Varla var ég búinn að ljúka ritun þessa pistils þegar birtist nýjasta fréttin á mbl. is þar sem lesendur eru fræddir um það að Búrfellshraun sé fyrir vestan Mývatn.

Það þýðir færslu upp á að minnsta kosti 15-20 kílómetra til vesturs, yfir vatnið og Mývatnssveit !  Þetta getur maður nú kallað að hrauna yfir Mývetninga.  Eins gott að ekkert gerist í stærsta hrauni landsins, Ódáðahrauni. Það gæti lent vestur í Bárðardal!  

Samgöngubót í Svínahrauni

Að vera "baggi á þjóðinni."

Einn bloggara dagsins spyr hvort "menningarsnobbararnir geti ekki fengið sér almennilega vinnu eins og venjulegt fólk" og á þá við það fólk, sem tengist listum og menningu, sem þiggur laun af opinberum aðilum fyrir störf, sem samkvæmt þessum skilningi bloggarans eru ónytjungsstörf.

Maður tekur svona sneið til sín, því að samkvæmt þessum skilningi hefði ég átt að fá mér "almennilega vinnu" í þau 31 ár, sem ég var í föstu starfi hjá RUV og afsala mér þeim lífeyri, sem ég þigg eftir að ég hætti þar í föstu starfi.

Nafnalistinn er langur, sem fellur í þennan flokk ónytjunga samkvæmt hugsunarhætti sem er líklega algengari hér á landi en víðast annars staðar.

Svo ég haldi mig við Sjónvarpið má taka af handahófi nöfn "ónytjunga" á borð við Sigmar Guðmundsson, Þóru Arnórsdóttur og Gísla Einarsson.  Burt með þetta fólk af skjánum. Það getur fengið sér "almennilega vinnu eins og venjulegt fólk".

Helgi Tómasson hefði að sjálfsögðu átt að fá sér "almennilega vinnu" í stað þess að læra listdans og stunda hann í upphafi ferils síns hjá Þjóðleikhúsinu. 

Og Halldór Laxness átti að sjálfsögðu að fá sér "almennilega vinnu" í stað þess að treysta á það árum saman á meðan hann var að öðlast heimsfrægð að fá styrk af ríkisfé.

Baltasar Kormákur, Friðrik Þór Friðriksson og aðrir slíkir áttu ekkert með það að fá styrki úr Kvikmyndasjóði, - þeir áttu að fá sér "almennilega vinnu", til dæmis í álverum landsins, í stað þess að vera í hópi þess fólks sem hefur skapað milljarða veltu hér innan lands og útflutningsverðmæti, sem menningargeirinn hefur alið af sér.

Sinfóníuhljómsveit Íslands er hrakyrt í sumum bloggpistlu dagsins.

Sagt er að hún sé samansafn letingja og fúskara sem eigi að "fá sér almennilega vinnu" og að hljómsveitin eigi það ekki skilið umfram bílskúrshljómsveitir að fá neitt af opinberu fé.

Þeir sem hæst gala hafa ekki minnstu hugmynd um það hvaða sess og viðurkenningar á alþjóðavettvangi hljómsveitin hefur öðlast hin síðari ár og hvaða vinna og erfiði liggur þar að baki. 

Þaðan af síður gera þeir sér grein fyrir því undirstöðuhtverki sem Sinfóníuhljómsveitin og hljóðfæraleikararar hennar gegna í allri íslenskri tónlist, allt frá háklassískum stórvirkjum til dægurtónlistar svonefndrar.

Í fyrra féllu þau ummæli að tónlistarmenn ættu ekk skilið að fá eyri í höfundarlaun, - það gæti hver sem er labbað út í bílskúr og glamrað eitthvað og tekið það upp.

Ef það er svona auðvelt, af hverju skjótast þessir menn þá ekki "út í bílskúr og "glamra eitthvað og taka það upp"?  

Grátlegt er að sjá þegar vel menntað ungt fólk "fagnar" þeim möguleika að grundvellinum verði kippt undan undirstöðu gæða íslenskrar tónlistar.

Líkast til myndi þetta unga fólk fagna því ef von væri til þess að starfsemi leikhúsanna í Reykjavík og annarra greina íslenskrar menningar, sem stutt er við af opinberu fé, stöðvaðist.  

Ef ég man rétt máttu ungir sjálfstæðismenn varla vatni halda af hrifningu yfir þeim afrekum, sem unnin voru í íslensku fjármálalífi fyrir nokkrum árum, - þar voru sko menn sem "fengu sér almennilega vinnu".

Það er nöturleg tilviljun að sama daginn og frétt er á mbl.is um "fögnuð" SUS-manna yfir þeim möguleika að Sinfóníuhljómsveitin fái á baukinn er frétt um það hvernig hlegið er í erlendum fjölmiðlum af ofurmennum íslenska "fjármálaundursins" eins og sumir kölluðu það.

SUS fagnar mögulegu verkfalli Sinfóníunnar