Vel að þessu kominn, Þorgeir minn!

Þorgeir Ástvaldsson vakti þjóðarathygli á síðari hluta áttunda áratugarins þegar hann sá um sérstakan þátt um popptónlist fyriir fágaða og aðlagandi framkomu og sérlega gott vald yfir íslenskri tungu.

Hann vakti athygli okkar í Sumargleðinni þegar okkur sýndist vera kominn tími til að fjölga í henni og breikka grundvöll hennar og samband við alla aldurshópa. 

Þarna var kominn maður sem höfðaði jafnt til allra aldurshópa og svo sannarlega reyndist Þorgeir frábær liðsmaður á árunum 1980-1983 þangað til hann var ráðinn forstöðumaður Rásar tvö. 

Fyrir yngri kynslóðina voru það mestu tímamótin í íslenskri útvarpssögu, meiri en þegar útvarpsútsendingar voru gefnar frjálsar þremur árum síðar. 

Þorgeir Ástvaldsson hefur gegnt stóru hlutverki í íslenskri tónlistarsögu í meira en þrjá áratugi og verið sameiningartákn í því efni. Hann er vel að þessari viðurkenningu kominn. Til hamingju, gamli vinur ! 

Þorgeir fékk Lítinn fugl

Þorvaldar í Síld og fisk á meðal vor ?

Þorvaldur Guðmundsson, kenndur við fyrirtæki sitt, Sild og fisk, fæddist ekki með silfurskeið í munninum. Hann byrjaði með tvær hendur tómar og ávaxtaði pund sitt vel með dugnaði og útsjónarsemi uns hann varð sá maður, sem hæsta borgaði skattana í Reykjavík.

Ýmsa grunaði að til væru menn í Reykjavík sem hefðu átt að borga hærri skatta, þótt þeir kæmu sér hjá því, en aðrir litu Þorvald öfundarauga eins og aðra vel stæða menn. 

Þegar blaðamenn svifu á Þorvald svaraði hann blátt áfram: "Ég er stoltur af því að geta lagt minn skerf til samfélagsins." 

Nú má sjá í fréttum að tugir stóreignamanna hafi "flúið" með lögheimili sitt til þess að komast hjá því að borga 1,5% auðlegðarskatt af eignum, sem eru meira en 75 milljóna króna virði. 

Það hefði Þorvaldur í Síld og fiski aldrei gert og sem betur fer eru til íslenskir stóreignamenn sem treysta sér til að borga 1,5% stóreignaskatt. 

Mannlegt eðli er samt við sig. Þrátt fyrir Hrunið virðist sáralítið hafa unnist varðandi þann hugsunarhátt sem skóp það heldur hefur hann leitað í aðra farvegi og raunar færst í aukana þar sem menn hafa fundið nýja réttlætingu, orð, sem eru ekki jákvæð en geta verið afar þægileg til þess að réttlæta nánast hvað sem er: Samdráttur og kreppa. 

Samkvæmt frétt mbl. ættu sumir af þessum stóreigna"flóttamönnum" að borga tugi milljóna í auðlegðarskatt. Það þýðir að þessir menn eiga hundruð milljóna, jafnvel meira en milljarð í hreina eign. 

P. S. Nú, síðla kvölds, hafa farið fram ágætar umræður í athugasemdum við þetta blogg, þar sem ýmis athyglisverð og gild sjónarmið koma fram og þakka ég fyrir þessar umræður. 

Meðal annars er vitnað í löggjöf Norðmanna og Frakka þar sem reynt er að sníða ýmsa galla af svona sköttun, sem getur orðið til þess að vegna "flótta" úr landi tapi ríkið í raun meiru en það græðir, vegna þess að sumir þeirra sem flytja sig hafa tekjur, sem heimaland þeirra verður af. 

Einnig að neðri eignarmörkin séu hærri og prósentan lægri en hér en hækki með verðmeiri eign. 

Síðan má nefna þau rök að um tvísköttun sé að ræða þegar viðkomandi hafi áður borgað skatta af þeim tekjum sem gerðu honum kleift að mynda eign sína. 

Einnig megi nefna að erfitt geti verið fyrir þann, sem stefndi að því að njóta ávaxtanna af ævistarfi sínu, að greiða þennan skatt og erfitt, bæði tilfinningalega og í framkvæmd, að losa fé úr eigninni. 

Á móti má nefna að ef ríkið verður af meiri tekjum af tekjuskatti við það að eignafólk flytji burt heldur en það fær með eignaskattinum bendi það til þess að tekjur þessa fólks séu býsna miklar, og við þessi tilfelli miðaðist texti bloggpistils míns. 

 

 

 

 

Auðmenn flýja auðlegðarskattinn

Meira en hálft Ísland á hverju ári.

Stundum er það svo að ef mjög háar tölur eru nefndar virkar það deyfandi á þá sem sjá tölurnar eða heyra um þær.

Venjulegt fólk á erfitt með að gera sér grein fyrir stærð lands sem er gefin upp í hekturum, jafnvel þótt það eigi að vita að í hverjum ferkílómetra eru 100 hektarar. 

Það þýðir að 6,4 milljónir hektarar af skóglendi samsvara 64 þúsund ferkílómetrum eða sem svarar meira en hálfu flatarmáli Íslands. 

Spaugilegt er að sjá svipuð viðbrögð manna við þessu eins og við minnkun olíuforða heimsins. 

Þannig má sjá á blogginu að menn eru að tala um að Svíar gróðursetji svo mikið í sínu mikla skógalandi, að fari skógar vaxandi og það vegi upp á móti skógareyðingunni á heimsvísu. 

Allir skógar Svíþjóðar eru 227 þúsund ferkílómetrar, þannig að eyðing skóga heimsins á hverjum fjórum árum nemiur meira en öllu skóglendi Svíþjóðar enda er Svíþjóð ekki í hópi tíu mestu skógarlanda heimsins.

Aðeins fimm lönd, Brasilía, Rússland, Kína, Bandaríkin og Kanada eru með helming af öllum skógum jarðarinnar. 

Skógarnir hafa verið kallaðir "lungu jarðarinnar" og það blasir við að eyðing þeirra má ekki halda svona látlaust áfram. 

Nýlega mátti sjá á blogginu að gríðarlegir olíufundir Norðmanna myndu vinna svo á móti minnkun olíuforða heimsins að því máli væri bjargað.

Þótt fundur þessa nýja olíusvæðis skipti miklu fyrir Norðmenn af því að þeir eru svo fáir miðað við mannkynið allt, skiptir hann litlu máli fyrir mannkynið í heild, sem er 1500 sinnum fjölmennara en Norðmenn. 

Enda er Noregur ekki einu sinni í hópi 17 mestu olíuframleiðsluríkja heims. 

Oft nefna þessir menn nokkur atriði sem þeir segja að sé til marks um það að sé bara bull og áróður að mannkynið þurfi að fara að huga að því að snúa við á braut rányrkju og eyðingu auðlinda jarðarinnar.

Ofannefnd tvö dæmi eru dæmigerð fyrir röksemdir þessara manna, sem eru í aldeilis dæmalausri afneitun, af því að það er svo miklu þægilegra að loka augunum og segja, að það sem gerist eftir að við erum dauð, komi okkur ekki við og sé ekki á okkar ábyrgð.  

Gengur hraðar á skógana