Á slóðum Rommels fyrir 70 árum.

Ég er að lesa atburðarás Seinni heimsstyrjaldarinnar dag frá degi fyrir réttum sjötíu árum og nöfnin eru kunnugleg, því að í mars 1941 var Rommel í sókn til austurs á svipuðum slóðum og uppreisnarmenn sækja til vesturs nú.

Á engum vígstöðvum Seinni heimsstyrjaldarinnar gengu sóknir og gagnsóknir jafn langt og hratt sitt á hvað og í Norður-Afríku. 

Það er vegna landshátta, sem bjóða upp á stríð sem líkist um margt sjóhernaði. 

Nú er að sjá, hvort eitthvað svipað verður uppi á teningnum nú. 

Hernaðurinn fyrir 70 árum byggðist mjög upp á birgðaflutningum og svipaðar aðstæður eru nú að mörgu leyti. 

Einnig leika skriðdrekar og brynvarin farartæki stórt hlutverk, og ef NATÓ getur komið í veg fyrir að hersveitir Gaddafís geti notað þau, er það mjög mikilvægt fyrir gengi uppreisnarmanna. 

Uppreisnarmenn í stórsókn

Ekki sama hvernig þetta er gert.

Það er ekki sama hvaðan er lagt af stað, hvenær og í hvaða átt er róið ef það á að róa í kringujm Ísland.

Ef árstíminn er frjáls, hefðu félagarnir Manser og Skinstad átt að velja sér maímánuð, því að þá eru minnstir stormar við Ísland.

Sömuleiðis þyrftu þeir að róa sólarsinnis, því að straumar liggja mest í þá átt við strendurnar, Austur-Íslandsstraumurinn suður með Austfjörðum og síðan Irmingergrein Golfstraumsins vestur með suðurströndinni og norður með vesturströndinni. 

Gott er að þeir setja engin tímatakmörk á róðurinn.  Samt hefði verið betra fyrir þá að byrja á Hornafirði og klára það að fara meðfram hafnlausri suðurströndinni við bestu fáanlegu skilyrði, því að sá kafli er varasamastur.

Ég hef tvívegis hugað að því að framkvæma hliðstætt á landi eða í lofti.

Annars vegar að fljúga í fisinu "Skaftinu" umhverfis jörðina á 80 dögum. Sú flugferð hefði ekki hafist á Íslandi heldur Labrador til þess að klára fyrst langerfiðustu áfangana yfir Norður-Atlantshaf og nýta sér ráðandi vestanáttir á miklum hluta hringleiðarinnar. 

Hins vegar að setja hraðamet í að hjóla hringveginn. Þá hefði þurft að fara af stað á Hornafirði þegar lægð er að koma upp að landinu úr suðvestri með hvassri austan- og suðaustanátt. 

Meðvindur alla leið til Reykjavíkur, en þá yrði lægðin og skilinn að fara fram hjá og komin suðvestanátt sem entist allt norður í land. 

Við Mývatn yrði komin norðanátt í kjölfar lægðarinnar og því vindur á ská í bakið til Egilsstaða og síðan beint í bakið þaðan til Hornafjarðar. 

Ef heppni væri með yrði hægt að hafa meðvind næstum alla leið! 

Lagðir af stað í kajakferð