Einn úr "bakpokalýðnum" svokallaða, stórlega vanmetnum.

1975 stóð ungur þýskur námsmaður með bakpoka við þjóðveginn milli Reykjavíkur og Akureyrar og var í hópi þeirra ferðamanna, sem flokkuðust undir "bakpokalýð" eða "puttaferðalanga." 

Var þá rætt um það og raunar lengst af síðan, að slíkir ferðamenn væru óæskilegir af því að þeir eyddu svo litlu í landinu. 

Síðuhafi tók hins vegar puttaferðalanginn upp í og leyfði honum að sitja í norður. 

Síðar varð þessi maður háskólaprófessor í jarðfræði og hefur um áratuga skeið komið árlega með nokkra tugi nemenda sinna til Íslands til að kynnast draumalandi jarðfræðinga. 

Já, "bakpokalýðurinn" hefur löngum verið vanmetinn stórlega í fleiri löndum en Íslandi. 

Dæmid:  Þegar Japanir fóru að flytja út ódýrustu og minnstu smábílana til Bandaríkjana á hippatímabilinu hlógu forráðamenn stóru amerísku verksmiðjanna að þeim, því það var svo auðséð hve lítið var hægt að græða á því að selja svona tíkur. 

En þeir vissu ekki að þetta var hluti af stórri áætlun Japananna um að skáka Könunum á næstu 20 árum á þeirra eigin heimavelli. 

Stúdentarnir tóku nefnilega próf og fengi smám saman vel launaðar stöður. 

Honda Civic var minni en Toyota Aygo er núna, en var stækkaður smám saman i takt við aukinn kaupmátt markhópsins. 

Síðan komu stærri eins og Accord og Prelude, og 1990 vöknuðu Kanar við vondan draum, höfðu misst hálfan markaðinn og Lexus 400 og Benz S höfðu velt Cadillac úr sessi sem "the standard of the world." 

 


mbl.is Fékk þakkarbréf 16 árum síðar
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sagan endalausa: Upplýsingaskortur um framkvæmdir.

Upplýsingaskortur í tengslum við framkvæmdir er gamalt og viðvarandi fyrirbæri hjá borgaryfirvöldum.  

Eitt sinn var hálfri Háaleitisbraut norðan Miklubrautar lokað að morgni án viðvörunar, þannig að 700 manns komust ekki akandi til vinnu sinnar. 

Verkstjórinn brást hinn versti við ábendingum um þetta og sagði að vegna þess hve lág tilboð verktakar yrðu að gera til að ná sér í verkefni, væri hvorki peningar né mannskapur til að standa í upplýsingagjöf. 

Þegar leitað var eftir svörum hjá borginni kom loks í ljós, að upplýsingagjöfin er samkvæmt reglum þar um innifalin í tilboðunum. 

"En hvers vegna er þá þessu ekki fylgt eftir af hálfu borgarinnar"? var spurt. 

Og svarið var alveg samhljóða svari verkstjórans. Það er svo mikil mannekla og fjárskortur hjá borginni, að hún hefur ekki efni á því að hafa eftirlitið. 

Eitt sinn var akrein úr norðaustri inn í Garðabæ lokað alveg við upphaf hennar en ekki einum gatnamótum norðar, svo að ökumenn gætu beygt fyrr inn í hverfið. 

Aka þurfti fyrir bragðið fjóra kílómetra í hring til að komast í kirkju og fyrirtæki austast í Garðabænum. 

Allir kannast við dæmi af þessu tagi, svo sem þegar Suðurlandsbrautinni var lokað vegna framkvæmda á þann veg að ökumenn voru nánast komnir fram á skurðbakka áður en þeir fengu að vita hvað væri á seyði. 

Kostnaðurinn vegna óþarfa umferðartafa er áreiðanleg þúsundfaldur á við þann tiltölulega litla aukakostnað sem fylgir því að gefa upplýsingar. 

Það virðist þurfa að fara til útlanda til að sjá hvernig á að gera þetta. 


mbl.is Fengu ekkert að vita
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bloggfærslur 17. ágúst 2019

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband