Hvað um raftítlurnar? Hvert hjól getur skapað rými fyrir einn bíl.

Í ýmsum borgum í Evrópu, svo sem í Brussel, má sjá rafknúin hlaupahjól, sem kalla mætti raftítlur á víð og dreif og einnig fólk sem ferðast á slíkum farkostum og notfærir sér það að geta leigt sér slík farartæki. 

Reiðhjól, rafreiðhjól, rafhjól og vespuhjól geta verið af mörgum mismunandi gerðum og tekið heilmikinn farangur ef því er að skipta. 

Sá, sem ferðast á slíku hjóli, ætti að vera vel séður af einkabílaunnendum, því að ef hann væri ekki á hjólinu, væri hann á bíl, en afsalar sér því rými á götunum til annars bíleiganda. 

En í staðinn fyrir að líta það með velþóknun að sá á hjólinu liðki fyrir bílaumferðinni er furðu algengt að bílaeigendur líti hina hjólandi hornauga og finni þeim flest til foráttu.  

 

Deilireiðhjól á 41 stað í Reykjavík

Þurfum þrjú mörk á tíu mínútum, er EM-draumurinn að deyja?

Á einu augnablikinu nú í síðari hálfleiknum birtist á töflu, hvernig Albanir höfu átt miklu fleiri sendingar en Íslendingar í leiknum, sem nú virðist vera það sama og að við séum að tapa EM-draumnum út í hafsauga. 

Í fjórða marki Albana var nánast fjöldi manna þeirra fríir fyrir markinu, hvílíkt klúður!

Slæmur skellur í Albaníu

"Lag dagsins er sleifarlag..."

Þetta er eðlileg byrjun á lagi, sem þegar er byrjað að syngja í haus síðuhafa við að upplifa fyrstu klukkustund þessa dags. 

Í fyrsta lagi umfjöllun í tengdri frétt á mbl.is um þær afleiðingar sem miklar loftslagsbreytingar hafi á þjóðir heims og lífsskilyrðin á jörðinni, og hve dýrkeypt allt aleifarlagið í þeim efnum getur orðið. 

En í öðru lagi allt þetta litla, sem birtist í umferðinni, þegar horft er á uppsafnaða ósiðina í henni, tugi metra á milli bíla sem drattast seint og um síðir af stað á grænum ljósum og síðan í þriðja lagi þegar tölvusíðan er opnuð og alls kyns boðflennur ryjðjast inn á skjáinn, jafnvel tíu sinnum í röð, til þess að trufla það að hægt sé að byrja að gera eitthvað. 

Á sama tíma glymja tónar og hringingar í farsímunum, óumbeðnar auglysingar frá alls kyns fyritætkjum sem ryðjast þar inn í morggunsárið. 

En á sama tíma finnst eina ráðið við þessu: Æðruleysisbænin og þakklætið fyrir að eiga hverja þá stund, sem núið, hin líðandi stund, gefur hverjum einstaklingi. 

Og upphafið á laginu er ávöxtur augnabliksins, sem færir með sér gott skap: 

"Lag dagsins er sleifarlag, 

sem lamar allra hag 

og hljómar slag í slag

í slarkinu dag eftir dag..."

Alvarlegar afleiðingar óumflýjanlegar