Samskeyti stýrisáss og stigbrettis geta verið veikur punktur á rafskutlum.

Rafskutlur voru áberandi í gærkvöldi í miðbænum í Reykjavík, og á dögunum fletti síðuhafi upp á upplýsingum um þær á netinu, sem voru birtar í Bretlandi eftir reynsluferðir á þeim. 

Einn helsti kostur þeirra er sá, að hægt er að brjóta þau saman og leggja í bíl. Skúturnar hafa nefnilega yfirleitt frekar stutt drægi, í mesta lagi 15-20 kílómetra, og henta því vel í blandaðri ferð á bíl, til dæmis rafbíi, með rafskutluna innanborðs. 

Fyrir forvitni sakir var farið inn á netið fyrir nokkrum vikum til að kynna sér rafskutlur, sem einn af fjölmörgum innflutningsaðilum bauð upp á. 

Sjá mátti á Yotube reynsluferðir á þeim, og var þar margt fróðlegt að sjá, þar sem nefndir voru helstu kostir og gallar hverrar gerðar. 

Tvennt var það, sem helst var fundið að á fleiri en einni gerð: 

1. Samskeytin á milli stýrisáss og stigbrettis á þeim stað þar sem losað er um festingu og stýrisásinn felldur um liðamót að stigbrettinu. Í einu tilfelli hafði sá, sem prófaði hjólið, átt það í heilt ár og var sjálfur búinn sjóða þessi samskeyti upp og styrkja þau verulega. 

2. Hjólin eru ýmist með loftfylltum dekkjum eða með dekkjum, sem eru gúmmí í gegn. Í sumum tilfellum mæltu prófendur með því að skipta úr loftfylltum dekkum yfir í dekk, sem væru heil í gegn. Ástæðan var sú, að hjólin undir skutlunum eru svo lítil, að sífellt vofði yfir hætta á að sprengja dekk. Hægt væri að fá dekk með dúnmjúku gúmmíi, sem tækju loftfylltum dekkjum fram.   

 

Innkalla skilyrðislaust 930 Enox-rafskútur

Hve margir leggja í það að "valda vandræðum"?

Í góða veðrinu í kvöld var víða fólk á ferli, og margir sjálfsagt að viðra sig á fyrsta degi ársins, þegar það er átján stiga hiti. 

Hætt er við að 2ja metra reglan hafi viljað gleymast við að njóta sólsetursins, sem myndir hér á síðunni eiga að gefa hugmynd um. 

Það verður athyglisvert að sjá hvernig nýjar nálægðarreglur og fleira, sem í vændum er, á eftir að reynast. 

Verður "þeim það vilja þiggja boðið að halda tveggja metra fjarlægð" samkvæmt minnisblaði Þórólfs Guðnasonar sóttvarnarlæknis, að ósk sinni vandaræðalaust? 

Viðfangsefnið í boðaðri nýrri skipan vegna útfærslu á 2ja metra reglunni er spánnýtt og margar spurningar vakna. 

Hér um árið var í gangi þróun varðandi nálægð reykingafólks og reyks við fólk, sem ekki vildi láta reykja ofan í sig og lenda þar með í áhættuhópi varðandi það að fá krabbamein. 

Þetta var tímabilið þegar búið var að finna það út, óbeinar reykingar væru ekki síður óhollar og krabbameinsvaldandi en beinar reykingar. 

Til að reyna sætta þessi sjónarmið var veitingastöðum og öðrum stöðum, þar sem saman kom reykingafólk og þeir sem ekki reyktu, var þessum rýmum oft skipt og leyft að reykja í hluta þeirra. 

Þetta gekk ekki til lengdar. Reykurinn virti ekki nein mörk og breiddist út yfir mun meira svæði en veiran gerir nú.  

Það má sjá það fyrir sér, að þar sem fólk hefur hópast saman, verði það ekki vel séð ef aðvífandi fólk tekur upp á því að krefjast réttar síns til að vera með 2ja metra fjarlægð í næsta mann. 

Það má líka sjá það fyrir sér, að erfitt verði að framfylgja eins konar nýrri aðskilnaðarstefnu með því að afmarka svæði fyrir hvorn hóp. 

En til þess eru viðfangsefni og vandamál að leysa þau og það verður fróðlegt að fylgjast með því hvernig þetta muni ganga þegar þar að kemur. 

Kannski gengur þetta misjafnlega eftir stöðum og aðstæðum, og þá er bara að taka á því á lausnamiðaðan hátt og finna viðunandi lausn.  

Leyfilegt að standa þétt saman