Að segja það sem nógu margir vilja staðfastlega heyra; það er aðferðin.

Þótt Hillary Clinton fengi 2,9 milljónum fleiri atkvæði en Donald Trump í forsetakosningunum 2016, réði það úrslitum, að miðað við kjörmannakerfið komu þeir kjörmenn, sem tryggðu Trump kosningu, frá "réttum ríkjum", þ.e. ríkjum inn til landsins, þar sem kjörmennirnir voru margir miðað við atkvæðafjölda, enda kraumandi óánægja með hrun fyrrum stærstu verksmiðja landsins og þann samdrátt, fólksfækkun og molnandi innviði í ríkjum, sem Demókratar höfðu löngum trygg völd. 

Og raunar reyndu Demókratar að haga þannig málum, að þeir héldu þessum ríkjum, en mistókst það, af því að Republikanar höfðu frambjóðanda, sem stóð alltaf við öll ósköpin, sem hann sagði og lofaði. 

Þegar hlustað er á hinar löngu ræður Trumps bæði 2016 og allt til síðustu daga, gætir hann þess að nefna nógu oft atriði, sem nógu margir þrá staðfastlega að heyra og eru tilbúnir að kjósa hvern þann, sem heldur meðal annars eftirfarandi fram, allt saman margsagt í ræðumum hans, en sumt geymt um sinn, eins og það að margfalda þurfi leyniþjónustu Bandaríkjanna, svo að hún geti haft hvern einasta múslimatrúar þegn undir smásjá, og mest 2. og 3. kynslóðina, sem eru óvinir Bandaríkjanna og hryðjuverkafólk að upplagi. 

Og að stöðva verði ferðir allra þeirra, sem koma frá múslimskum ríkjum til Bandaríkjanna, hvaða erindi sem þeir þykjast eiga.  Líka að stöðva fjölmennar göngur þúsunda hryðjverkamanna Íslamska ríkisins fyrir sunnan Mexíkó, sem eru á innrásarferð til Bandaríkjanna.    

Donald Trump er eini maðurinn, sem getur endurheimt fyrri ofurdýrð og ofurveldi Bandaríkjanna og staðið fast á öllum möguleikum til þess að ná því takmarki fram með valdi. Hann er mikilhæfasti forseti Bandaríkjanna allt frá tímum Lincolns.  

Hann er eini forsetinn sem hefur fullyrt margsinnis, að hann geti sem yfirmaður Bandaríkjahers skipað hernum að fara í stríð, bæði innan lands og utan án þess að þurfa að hafa neitt samband við þingið um það, eins og fyrri forsetar hafa gert. Svona forseta þarf þjóðin meira en nokkru sinni fyrr. 

Hann hefur betur en allir aðrir forsetar skilgreint vel, hvaðan og hvenær öryggishagsmunum Bandaríkjunum sé ógnað, svo sem þegar aðrar þjóðir framleiða betri iðnaðar- og tæknivörur en Bandaríkjamenn. 

Í þeim efnum er það ljóst, að jafnvel þótt slík vara komi frá Kanada, fellur hún ekki undir það hugtak að vera amerísk, heldur eru Bandaríkin ein þess verð að kallast Ameríka. 

Í slíkum efnum er Trump eini forsetinn í marga áratugi, sem stöðvar slíkar árásir á öryggishagsmuni með svo háum refsitollum, að hinn skaðlegi innflutningur hættir. 

Það sem er gott fyrir Trump, er gott fyrir Ameríku og það sem er vont fyrir Trump, er vont fyrir Ameríku. 

Óvinir Trumps eru óvinir Ameríku; Kínverjar eru óvinir Ameríku af því að þeir hrundu af stað heimsfaraldri drepsóttar til að koma í veg fyrir endurkjör Trumps.

Hann bjargaði lífi þúsunda Bandaríkjamanna með því að stöðva farþegaflug frá Kína til BNA, og leyfa aðeins amerískum ríkisborgurum að fljúga, vegna þess að hið frábæra ameríska kerfi gerði útbreiðslu kórónáveirunnar ómögulega í Bandaríkjunumm, jafnvel þótt 40 þúsund farþegar flygju þangað eftir að bannið var sett á. 

Miðað við þær spár, að hugsanlega gæti pestin drepið 2,2 milljónir Bandaríkjamanna, stefnir hann ótrauður að því að bjarga lífi meira en milljón landa sinna, eða fleiri en nemur öllum þeim hermönnum sem fórust í gervöllum styrjöldum Bandaríkjamanna. 

Tíu forsetar Bandaríkjanna háðu þessi mannskæðu stríð en Trump einn mun bjarga fleirum en þeir öttu í dauðann. Svona forseta þarf þjóðin.

Margir trúðu því varla 2016 að Trump gæti farið þá einstæðu sigurför sem hann fór. 

En hann fór hana, og enginn ætti að verða hissa ef hann endurtekur ekki leikinn nú, því að reyslan sýrir einstaka lægni hans við að koma sér upp sauðtryggustu fylgismönnum, sem hugsast geta og hafa árum saman þráð að fá slíkan yfirburðamann sem leiðtoga. 

Dæmi um slík fyrirbæri er að finna frá of mörgum öðrum löndum og tímum til þess að hægt sé að afskrifa neitt í þeim efnum á okkar dögum.  

Ummæli forsetans sögð hættuleg

Gæði frekar en magn til að bjóða, þegar samkeppnin byrjar.

Það er auðvitað rétt að hrun í ferðalögum útlendinga til Íslands er alvarlegt mál, en þó er það ekki magnið eða fjöldinn sem þar skiptir mestu máli, heldur gæði þeirrar upplifunar og þar með orðspors, sem landið hefur. 

Stórbrotnar myndir, bæði kyrrar og lifandi, auk þeirra frásagna, sem erlent ferðafólk hefur að færa eftir Íslandsdvöl skipta þar mestu, en einnig og ekki síður að eðli sérstöðu landsins á meðal allra landa, sé útskýrð sem best. 

Að eiga slíkan fjársjóð getur verið dýrmætt þegar upp hefst eftirsókn ferðamannalanda eftir uppreisn hinnar hrundu þjónustu í heimsfaraldrinum.  

Hvað sést til dæmis á meðfylgjandi mynd, sem er tekin aðeins nokkur hundruð metra frá hringveginum?

Þarna sést Herðubreið í 60 kílómetra fjarlægð, þjóðarfjall Íslendinga.  Hún er eitt af ótal mörgum eldfjöllum á Íslandi, sem gusu undir ísaldarjökli og kallast þessi gerð fjalla móbergsstapi. 

Þeir eru sjaldgæfir í heiminum, en samt finnast nokkrir í norðvesturhluta Norður-Ameríku. 

Enginn er þó jafn frístandandi í því formi sem Herðubreið er. 

Áin er Jökulsá á Fjöllum, og á bakkanum næst myndavélinni sést svartur sandur með rákum eða raufum, mynduðum af samspili straums og vinds. 

Ástæðan fyrir því að þau elska Ísland