Útvatnaður og bitlaus lagatexti er stundum verri en enginn.

Hægt er að nefna ótal dæmi um það hvernig svokallaðir "lagatæknar" eru oft útsmognir í því að gera lagagreinar máttlausar eða gagnslausar með næsta sakleysislegum breytingum, sem taka allt gagn eða not af greinunum.  

Stundum er um að ræða heila lagabálka eins og Árósasamninginn, sem tók gildi í flestum ríkjum Evrópu á tíunda áratug síðustu aldar. 

Sáttmálinn tryggir rétt almennra samtaka til framkvæmda sem hafa mikil umhverfisáhrif, svonefnda lögaðild að slíkum málum. 

Meira að segja þau lönd Evrópu, þar sem umhverfismál voru í algerum ólestri eftir fall kommúnismans í Austur-Evrópu, komst þessi sáttmáli á. 

En á Íslandi drógu menn lappirnar í hartnær tuttugu ár, og loksins þegar tókst að dratta margþvældum textanum gegnum þingið höfðu lagatæknar andstæðinga sáttmálans það af að gelda hann svo mjög og draga úr honum mátt, að hörmung var. 

Stjórnarskrárnefndin sem var hér við lýði fyrir nokkrum árum sendi frá sér texta í auðlinda- og náttúruverndarmálum, sem var svo illa lemstraður, að hann var nánast hvorki fugl né fiskur. 

Mikilvægasta hugtak 21. aldarinnar á heimsvísu er "sjálfbær þróun" ( "sustainable developement")  um að meðferð umhverfsinsins og nýting auðlinda hennar sá á þann hátt að krafan um sjálfbæra þróun sé í fullu gildi. 

Stjórnarskrárnefndinni tókst að fjarlægja þetta hugtak alveg úr greininni þar sem hún átti heima um meðferð auðlindanna. 

Með því að skjóta inn á völdum stöðum orðum eins og "að jafnaði" var hægt að útvatna textann enn frekar. 

Fróðlegt verður að sjá hvað nú verður gert í tillögum Katrínar Jakobsdóttur. 

Sem dæmi um reynsluna af því hvernig eitt orð getur eyðilegt lagaákvæði, má nefna að hér um árið var uppi viðleitni til að gera notkun stefnuljósa að skyldu, en á því var mikill misbrestur og er enn eins og allir vita. 

Lagatækni einum, sem var andvígur skyldunotkun, tókst að lauma aðeins einu örlitlu orði inn á einum stað, þar sem talið var upp hvar skyldi vera skylda að nota stefnuljós. 

Þetta eina litla orð var orðið "einkum". 

Upphaflega hljóðaði greinin nokkurn veginn svona: "Ökumaður skal gefa stefnuljós þegar hann ætlar að beygja á gatnamótum, skipta um akrein þar sem þær eru fleiri en ein, taka beygju út úr hringtorgi...  o. s. frv."

Eftir þessa sakleysilegu breytingu hljóðaði upphaf greinarinnar svona: "Ökumaður skal gefa stefnuljós, einkum þegar hann ætlar að beygja á gatnamótum, skipta um akrein...o.s.frv. 

Niðurstaða þessarar örlitlu breytinga varð sú að öll greinin varð gagnslaus og tilgangur hennar féll um sjálfan sig; krafa um að gefa stefnuljós stóðst ekki fyrir dómstólum.

Hverjum ökumanni var í raun í sjálfs vald sett hvort hann gæfi stefnuljós eða ekki, úr því að það var ekki algilt.  

Nú verður fróðlegt að sjá hvernig þetta verður hjá Katrínu.  

 

Bankasala og stjórnarskrá stórmál vorþingsins

Ætlunarverkið lá fyrir og litlu munaði að það tækist.

Atburðarásin 6. janúar var fyrirsjáanleg. Hún hófst fyrir rúmum fjórum árum þegar Donald Trump marg hvatti öfgasamtök lengst til hægri og hin öflugu og stóru samtök byssueigenda til þess að vopnbúast sem best og nýta sér stjórnarskrárvarinn rétt til eignar og beitingar skotvopna. 

Næsta skref var stigið strax í fyrrasumar með fyrirfram spádómum um að forsetaskosningarnar yrðu mesta hneyksli síðari tíma.  Í samræmi við það var hrundið af stað þvílíku flóði af ákærum vegna þeirra að enda þótt ekki fyndist sönnun fyrir neinni þeirra var því haldið fram að fjöldi þeirra sannaði að þær væru réttar. 

Í sjónvarpskappræðu beindi Trump orðum sínum beint til byssudýrkenda sinna þegar hann horfði beint í myndavélina og sagði: "Verið rólegir og bíðið átekta, tilbúnir."

Síðan kom loforð um hinn "stórmerka dag í sögu Bandaríkjanna, 6. desember" sem væri svo mikilvægur, að þar þyrfti að vera mikið fjölmenni. 

Í lok fundarins var hvatt til þess að marserað yrði til þinghússins og að fundarmenn skyldu ganga berserksgang, "go wild".  Þetta heitir á mannamáli að eggja til strórræðanna.

"Ég kem með ykkur" lofaði Trump sem benti jafnframt á það í ræðunni að Mike Pence væri heigull og svikari.  

Múgurinn sem braut sér leið í gegnum girðingar, dyr og glugga, klifraði upp veggi og barði varðmenn til óbóta og einn til dauða, hrópaði: "Hengjum Pence! Hengjum Pence!"  Settur var upp gálgi með tilbúinni snöru og handjárn höfð með í för inn í þingsalinn. 

Aðeins einni mínútu munaði að ætlunarverkið yrði unnið, þingmenn og Pence handteknir og yfirlýstri refsingu fullnægt. 

Á leið um dyr hrópaði hópur innrásarmanna:  "Við stöðvuðum þetta! Við stöðvuðum þetta.!" 

Trump hafði að vísu í hetjuskap miklum farið heim í Hvíta húsið í stað þess að efna loforðið um að verða samferða valdaránsmönnum, en mærði þá hins vegar óspart í frægu ávarpi í gegnum Twitter. 

Allt ofanskráð horfði heimsbyggðin öll agndofa á í sjónvarpi. En eftir á fullyrða samt enn sumir, að þeir, sem voru fremstir í flokki í innnrásinni hefðu verið félagar í Black Lives Matter og Antifa. 

Þeir sem skylt er að sjá til þess að innsetningarathöfnin verði ekki svipuð því sem gerðist 6. desember eru nú í ýmsum bloggpistlum og á netinu vændir um vænisýki og misbeitingu hervalds ef þeir dirfast að reisa rönd við því, sem hefur verið heitið í fjögur ár; að gripið verði til vopna í samræmi við heilaga grein stjórnarskrárinnar til þess að viðhalda völdum forsetans sem telur sig eiga hinn eina réttmæta handhafa forsetavaldsins.   

Sögð hafa ætlað að selja gögn Pelosi til Rússa

Verða COVID-árin tvö?

Um þessar mundir eru þjóðir heims, þeirra á meðal við Íslendingar, að glíma við þann vanda, sem heimsfaraldr veldur varðandi ferðalög og ferðaþjónustu. 

Í þeim efnum blasir það hvað eftir annað við, að enda þótt einstaka þjóðir komist á skárra ról en aðrar tímabundið, hrekkur það skammt ef ástandið er slæmt og jafnvel versnandi hjá öðrum þjóðum.  Því að nær öll ferðalög út fyrir landamæri hvers ríkis liggja til annarra landa, þar sem hlíta verður því ástandi og þeim reglum, sem þar ríkja.   

Þá getur verið afar bagalegt þegar um er að ræða ríki sem viðkomandi þjóðir nota mikið til þess að vera inni í ferðaleiðinni sem áfangar á lengri leið. 

Fyrir okkur Íslendinga er það til dæmis afar bagalegt að ástandið í bæði Danmörku og Bretlandi skuli vera með því versta í Evrópu, því að frá fornu fari hafa leiðir okkar oft legið í gegnum staði eins og Kaupmannahöfn eða London. 

Nú er bóluefnekapphlaup í gangi og einn aðal framleiðandinn hefur orðið fyrir tímabundinni töf af eigin sögn, sem stafi af því að meðan þar á bæ sé verið að gera ráðstafanir til þess að framleiða miklu meira bóluefni en áður, verði minna framleitt á meðan nauðsynlegar breytingar gangi yfir. 

Þegar þaö er skoðað að það þarf yfirleitt minnsta kosti tvo til, og sömuleiðis það flækjustig sem ríkir í löngum ferðalögum á milli landa almennt virðist vera ástæða til þess, ekki bara fyrir Ástrali, eins og tengd frétt á mbl.is fjallar um, heldur um alþjóðasamfélagið almennt, að búa sig undir það að árið 2021 kunni að verða síðara árið af tveimur sem kalla megi COVID-ár. 

Algjör landamæraopnun ólíkleg 2021