Lækkandi haustsólin lætur vita af sér.

Um þetta leyti árs er sólargangur orðinn jafn lágur og hann var í lok apríl í vor og þetta segir óhjákvæmilega til sín þegar nóttin er orðin lengri og útgeislun frá jörðinni er mikil í næturmyrkrinu undir heiðum himni.  

Aðeins hin eðlisfræðilega tregða veðurbreytinga árstíðanna hamlar því að ekki kólnar meira og hraðar í veðurfarinu.

Hásumar í meðalhita er í kringum 20. júlí en ekki á sumarsólstöðum mánuði fyrr, og vorkomunni seinkar þannig að hún er að meðaltali í kringum sumardaginn fyrsta en ekki mánuði fyrr, á vorjafndægrum. 

Og þökk sé þessari tregðu stórra massa gegn breytingum, einkum massa hafsins, er fyrsti vetrardagur mánuði eftir haustjafndægur.   

Frosin jörð í Reykjavík