Gamalkunnugt fyrirbæri: Banna það bara.

Þessa dagana er þyrlað upp aragrúa hugmynda um að gera aðför að þyrluflugi á hðfuðborgarsvæðinu. 

Hámarkið virðist vera innan seilingar einmitt fyrst eftir að gosinu í Litla-Hrút er lokið og virðist ætla að stefna í það að sem allra flestir komi því í burtu frá sínu svæði. 

Með sama áfram haldi munu bannsvæðin væntanlega renna saman í eitt allsherjar bann.  

Vara við skyndilausnum

Mikill skilgreiningarvandi varðandi bókabrennur.

Sú var tíðin á fjórða áratug síðustu aldar, að ráðamenn nasista í Þýskalandi stóðu fyrir stórfelldum bókabrennum, þar sem brenndar voru í stórum stíl bækur, sem þóttu boða óæskilegar stjórnmálakenningar eða hygla þeim. 

Trúarrit mátti telja þar með, en einnig var um "óæskilega" höfunda að ræða. 

Nú skýtur þetta fyrirbæri upp kollinum á ný varðandi trúarrit og myndir og texta sem skopast að trúarbrögðum eða draga dár að þeim. 

Tímarnir eru hins vegar aðrir og þetta viðfangs- og álitaefni er flóknara og erfiðara til skilgreiningar nú en fyrir níu áratugum. 

Það minnir á að fyrir nokkrum áratugum gerði Spaugstofan þátt um páskaleytið þar olli talsverðurm deilum um það, hvort þar hefði verið farið yfir strikið í því að gera grín að ýmsu varðandi fermingarnar og hátíðina sjálfa. 

Síðuhafi sá þá litla mðguleika til þess að fjalla gagnrýnislaust um þetta, og lét nægja að  leggja viðbrögð fermingarbarna, þjóðarinnar og almættisins í munn þeirra, svohljóðandi:

 

Fermingarbörn fóru hnuggin í háttinn;

hneyksluð var þjóðin og æst. 

Og þegar Guð sá Spaugstofuþáttinn

sagði hann:  "Djísus Kræst."

 

Vesturlönd þurfa að vera á tánum