Fleiri eldstöðvar að melda sig?

Leitun er að stað á hinu eldvirka svæði Reykjanesskaga sem nær alveg norður á Þingvallasvæðið, að þar séu ekki hraun og eldstöðvar. 

Má orða það svo, að skaginn sé mestallur eldbrunninn og eldstöðvarnar afar fjölbreyttar. 

Nýjustu skjálftasvæðin tvö eru við dyngjur; við Skjaldbreið og nú síðast í nánd við dyngju, sem kallast Heiðin há. 

Svokallaðir innviðir eða mannvirki eru nánast hvergi óhult fyrir ágangi eldvirkninnar, og raunar eru eldstöðvarnar svo margar, að drjúgt verk kann að vera að reyna að kasta á þær tölu.  

Skjálftahrinan orðin kröftugri

Menntaðir flugliðar eru kjölfesta flugsins.

Ein af merkustu ræðum Churchills þegar Orrustan um Bretland stóð sem hæst var kölluð "the few", og fjallaði um það að í þeirri orrustu hefði það gerst, að aldrei í ófriðarsögu heimsins hefðu jafn margir á jafn fáum jafn stóra skuld að gjalda. 

Í stríðinu sjálfu skipti fjöldi hæfra flugmanna öllu máli fyrir allar styrjaldarþjóðirnar. 

Síðustu ár stríðsins olli skortur á eldsneyti og flughæfum vélum þar að auki meginmáli, en á þeim tíma var talið óhugsandi að flugmenn réðu við hlutverk sitt nema að að eiga að baki 300 flugstundir til æfingaflugs áður en þeir væru bardagafærir. 

Hjá Þjóðverjum voru þessar dýrmætu stundir hins vegar komnar niður í nokkra tugi. 

Í meginatriðum gildir það sama um borgaralegt flug. 

Áður en sá reyndi flugstjóri Magnú Norðdal lést greindi hann síðuhafa frá þvi að ein af ástæðum þess hve fyrstu sex árin urðu erfið fyrir íslenska flugið á árunum 1946 til 1952 hefði líklega verið skortur á nægri flugreynslu við hinar frumstæðu og misviðrasömu aðstæður hér á landi. 

Hið vaxandi gengi og umsvif íslenskra flugfélaga af öllum toga á áreiðanlega mikið undir því að íslenska flugið eigi sem hæfustu og best menntuðu starfsfólki á að skipa. 

Flugskóli Reykjavíkur tekur við af Flugakademíunni