Eldvirknin hefur farið sínu fram, og gerir það nú og framvegis.

Fyrir um aldarfjórðungi var Axel Bjðrnssyni jarðeðlisfræðingi falið að gera tillögur um hugsanlegar varnaraðgerðir gegn hugsanlegum umbrotum á Reykjansskaga.  

Axel hóf starfið á því að skipta svæðinu í tvennt, annars vegar sunnan Hafnarfjarðar og hins vegar norðan. 

Hann skilaði bráðabirgðaáliti og fékk þau svör, að byrjað yrði á vinnu við suðursvæðið en norðursvæðiðið yrði látið bíöa, vegna þass að þar væri miklu meira af mannvirkjum og fólki en á suðursvæðinu!  

Dæmigert fyrir stjórnmálamenn, að víkja verkefninu sem lengst frá sér, og því lengra sem hægt er að víkja viðfangsefninu, því betra.  

Þegar skoðuð er eldvirkni á línunni frá Ögmundarhrauni og norður undir Óbrinnishóla sunnan Kaldársels, sést að hún hefur komið fram í eldgosum og hraunstraumum úr mörgum gígum á um hundrað kílómetra löngu svæði og meðal annars runnið til sjávar við Straumsvík og Vellina í Hafnarfirði. 

Þegar jarðvísindamenn benda á þetta núna fá þeir skömm í hattinn hjá stjórnmálamönnum, sem sýnir að framsýnin hefur ekkert skánað síðasta aldarfjórðunginn. 

Engir varnargarðar ráðgerðir um Hafnarfjörð