Þyrfti að mæla víðar.

Mælingarnar á ýmsum götum á Reykjavíkursvæðinu þar sem er 30 km hámarkshraði eru mjög þarfar.

Engin afsökun er fyrir því að fara hraðar vegna þess að vegalengdirnar innan þessara hverfa eru yfirleitt mjög stuttar. 

Maður sem ekur á 54 kílómetra hraða við þessar aðstæður eyðileggur allt gagn af því að hafa hraðann 30 km. 

Gagnið af  30 km hraðanum er ekki aðeins að árekstrar og slys verði færri og vægari á þessum hraða en á 50 km hraða heldur ekki síður vegna þess að ef allir halda sig við 30 km hraðann geta vegfarendur hagað ferðum sínum með tilliti til þess. 

Þegar ekið er af tiltölulega blindu horni inn á götu á sá, sem það gerir, kröfu á að umferðin, sem hann á að sjá og varast og kemur honum á hlið sé ekki á tvöföldum hraða. 

Svo mikill hraði getur auk þess leitt til þess að bíll, sem annars hefði verið sýnilegur í tæka tíð, er ósýnilegur þar til það er um seinan. 

Um þetta eru ýmis dæmi. 

En það virðist gleymast að aðstæður sem krefjast 30 km hámarkshraða eru víðar en á Reykjavíkursvæðinu, t. d. á Akureyri, Reykjnesbæ, Akranesi, Ísafirði og víðar. 

Lögreglan á þessum stöðum ætti að taka sig til og gera hraðamælingar á þessum stöðum að reglulegum viðburðum því að slysahættan þar og brot á umferðarhraðareglum eru fyrir hendi, þótt úti á landi virðist streitan og hraðinn í umferðinni ekki vera eins mikill og hér á suðvesturhorni landsins. 

 

 

Fjórir af þrjátíu óku of hratt