"...friða fokmela...", - "banna umræðu um málamiðlanir."

Ofangreind orð notar Kristinn Pétursson um stefnu mína og skoðanasystkina minna í umhverfis- og náttúruverndarmálum.  Þau eru meðal annarra stóryrða hans um "stál í stál" viðhorf "öfgafólks" sem hann telur náttúruverndarfólk vera og eru rituð sem athugasemd við blogg mitt um Norðlingaölduveitu hér næst á undan. 

Með bloggi mínu um Norðlingaölduveitu fylgja myndir af tveimur stórfossum sem þurrka á upp með veitunni og afgreiðir Kristinn þá og gróið umhverfi þeirra sem "fokmela".  

Hann hefði farið létt með að afgreiða Sigríði í Brattholti sem öfgafulla baráttukonu fyrir "fokmelum". 

Nú vill svo til að með Kárahnjúkavirkjun var sökkt 40 ferkílómetrum af einhverju best gróna landi hálendisins og tæpir tveir þriðju hlutar landsins sem fór undir Hálslón var gróið land, enda Hálsinn, sem sökkt var, sannkölluð Fljótshlíð íslenska hálendisins.

Kristinn fer létt með að afgreiða þetta beitiland sem "fokmela."

Fyrir nokkrum dögum bloggaði ég um fossana í Skjálfandafljóti og Króksdal, sem eru á aftökulista Alcoa á Norðausturlandi og eru myndirnar með þessu bloggi teknar í sömu ferð og myndirnar af Dynk og Gljúfurleitarfossi sem birtar eru í blogginu á undan.

Þessi 25 kílómetra langi dalur og fossarnir fá safnheitið "fokmelar" hjá Kristni.

Eina skýringin sem ég get fundið á að nota sífellt orð eins og "fokmelar", "eyðisandar og grjótauðn" sem heildarheiti fyrir komandi virkjanasvæði hlýtur að vera sú að sauðféð, sem bændur beita á þessi svæði og fá bætur fyrir ef þeim er sökkt, nærist á sérstakri tegund sands og grjóts sem nefnist "grasgrjót" eða "gras-sandur" og er grænt á litinn og lítur út eins og gróður þótt það sé sandur og grjót.

Eyjabakkar, Þjórsárver, Hálsinn og Króksdalur eru allt gróðurvinjar gagnstætt því sem Kristinn heldur fram.

Og nú síðast afgreiðir hann sjónarmið mín í athugasemd við næsta blogg á undan þessu með orðunum "friðunarkjaftæði á urð, grjóti og örfoka melum" ! 

Um "málamiðlanirnar" sem náttúruverndarmenn vilji láta "banna umræðu um" er ég er nú ekki meira fylgjandi því að "banna umræðu um" þau mál en það að síðasta blogg mitt á eyjunni fjallaði einmitt um þá dásamlegu "sátt" sem Kristinn og hans menn segja að sé fundin og felst í því að hægt sé að demba 2ja ferkílómetra virkjanamannvirkjum niður hvar sem er án þess að það raski nokkurri friðun.

Helsta áherslumál virkjanasinna  hefur einmitt verið að færa allt vald um virkjanir frá Alþingi yfir til sveitarstjórnanna og mun ég taka þetta til nánari skoðunar seinna hér á mbl.- blogginu. 

 

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 16.8.2010 kl. 12:18]

"Við eigum að nýta auðlindir okkar af skynsemi" segja þeir gjarnan sem vilja ekki friða nokkurn blett. Það eru mörg ár síðan ég gerði mér grein fyrir því að þessir einstaklingar vilja blátt áfram að hér sé allt virkjað sem virkjanlegt er og ekki seinna en strax.

Þá höfum við að þeirra dómi "nýtt auðlindir okkar af skynsemi."

Og þeir eru ófáir sem lofa nú og prísa Kárahnjúkavirkjun og tala um það stórkostlega kraftaverk sem álverið Reyðarfirði hafi orðið austfirskum byggðum og íslensku efnahagslífi.

Það væri mikil nauðsyn að hefja rannsókn á öllu því kraftaverki frá fyrsta degi til dagsins í dag.

Sumu fólki er ekki nokkur blettur á Íslandi helgari en eiturefnaverksmiðjur ef stundarhagsmunir eru í boði. Virkjanir og álver eru einföld lausn sem er tekin að láni frá ófæddum kynslóðum.

[Gissur Jóhannesson (IP-tala skráð) 16.8.2010 kl. 14:36]

Einusinni fyrir ca.30-40 árum síðan þá keyrði ég mann inn í Álftaversafrétt og skildi hann þar eftir,hann ætlaði svo að koma gangandi til baka.Þegar hann var ekki komin til baka um kvöldið og byrjað var að skyggja þá fór ég að gá að honum. Ég fór fyrst eftir þjóðvegi 1 eins og hann lá þá,þar til að ég kom að veginum sem lá inn í afrétt þá var þar fyrir maður sem bannaði mér að fara eftir þessum vegi því það séu einhverjir kappaxturskappar sem ætli að nota veginn. Ég taldi mig þekkja þar Ómar Ragnarsson Ég fór svo áfram og fann manninn sem ég leitaði að. Þegar ég fór svo þennan veg síðar vestur með Leirá og niður með Keldnatám að austan þá var hann allur umsnúinn og hálf ófær að keyra hann.Hefði þessi vegur litið svo út í dag eins og hann gerði þá eftir kappaxturinn veit ég ekki hvað sjálfskapaðir umhverfissinnar hefðu sagt nú.

Ég er allveg sammála því að menn gangi varlega um landið og skemmi það eins lítið og hægt er. Hinsvegar lít ég svo til að sú umræða um náttúruvernd sé komin á stundum út í tóma vitleysu. Dæmi:Hestaförin í mosanum eftir 5 hrossin hans Einars Bollasonar austur á landi. Hefur hesturinn sem lengst af hefur verið kallaður þarfasti þjónninn og fylgt hefur Íslendingum allt frá upphafi landnáms.Ætla menn virkilega að fara að fetta fingur út í það ef sjást hófspor í mosa.´   Nú er búið að setja Lakagíga inn í Vatnajökulsþjóðgarð. Í sumar var mér sagt að útlendingur hafi verið sektaður fyrir það að hann lagði húsbíl sínum yfir nótt  ca. einni bíl lengt utan við slóðan þar.

Það á að taka hart á því ef menn eru að skemma landið með því að keyra yfir blautar mýrar eða spóla upp brattar brekkur en þó keyrt sé um landið með það í huga að skemma það sem allra mynst á mönnum að líðast það eða hvers eiga þeir að gjalda sem einhverra hluta vegna geta ekki gengið um landið á það þá að vera  þeim lokað.

[Geir (IP-tala skráð) 16.8.2010 kl. 15:43]

Gissur minn.  Þessar hugleiðingar þínar í lok athugasemdarinnar eru skrýtnar, jafvel fyndnar.  "eða hvers eiga þeir að gjalda sem einhverra hluta vegna geta ekki gengið um landið á það þá að vera  þeim lokað".  Með þessu rökum er hægt að leyfa umferð bíla á göngustígum þjóðgarðanna og auðvitað hvar sem gangandi manni er fært..  Alltaf gaman af svona mönnum sem saka aðra um öfgar.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 16.8.2010 kl. 19:46]

Þetta verða fokmelar ef upp er þurrkað.

Þá verður hægt að kenna fjárbændum um vegna ofbeitar kannski?

Hvaða skarfur er þessi Kristinn annars? Ómar, - áttu hlekk á frétt eða slíkt þessu tengt?

MBK

[Haraldur Bjarnason, 16.8.2010 kl. 19:50]

Sammál þér á allan hátt í þessum málum Ómar og þrátt fyrir það að Kristinn Pétursson sé ágætis vinur minn. Við Diddi erum sammála þegar að sjávarútvegsmálum kemur en þarna erum við á önduverðum meiði. Hann er því dúpt sokkinn enn í þann misskilning margra Austfirðinga að Kárahnjúkavirkjun hafi verið eitthvert góðverk til handa Austfirðingum. Þvert á móti var hún skaðræði sem betur og betur er að koma í ljós.

[Úrsúla Jünemann, 17.8.2010 kl. 09:01]

Fyrir skemmu las ég litla sögu sem mér var gefin á N1 og heitir "Litla prumpueyjan" eftir Jón Gunnar Bergs. Ég ráðlegg Kristni Péturssyni að lesa hana sem fyrst.