Aš vita ekki afl sitt.

Fyrr og nś hafa menn oršiš vitni aš žvķ aš fólk hefur lumaš į afli, sem žaš hefur ekki haft hugmynd aš žaš réši yfir.  Ķ fornsögum er žetta oršaš svo aš "hann vissi ekki afl sitt."

Žetta viršist hafa įtt viš um žaš sem žeir félagar Jörundur Ragnarsson og Hilmir Snęr Gušnason geršu žegar sį fyrrnefndi datt nišur ķ djśpa sprungu. 

Ķ sumum tilfellum getur fólk hins vegar eytt svo miklum kröftum aš žaš örmagnist fyrr en ella. 

Ķ einu tilfelli, žegar Gušlaugur Frišžórsson synti 5-6 kķlómetra ķ köldum sjó og gekk į land og til byggšar erfiša leiš eftir žaš, var žaš ótrślegt jafnvęgi hugans, sem gerši žaš aš verkum aš hann sóaši ekki kröftum sķnum heldur nżtti žį į frįbęran hįtt. 

Ég minnist tveggja atvika śr eigin lķfi, žar sem ég vissi ekki afl mitt. 

Ķ fyrra skiptiš var žaš žegar ég velti rallbķl okkar bręšra og viš Jón veltum bķlnum, sem var rśmlega tonn, į réttan kjöl žar sem hann lį į hlišinni į milli žśfna, eins og ekkert vęri. Ég hef aldrei skiliš hvernig viš gįtum žaš. 

Hitt atvikiš var žegar landlęgt tillitsleysi ķslenskra ökumanna kostaši mig nęstum lķfiš ķ höršum įrekstri. 

Vegna žess aš enginn ökumašur vildi hleypa mér af ašrein inn į Miklubraut, žar sem hśn žrengist fyrir innan Grensįsveg, neyddist ég til aš stöšva bķlinn viš enda akreinarinnar.

Skömmu sķšar kom stór amerķskur bķll akandi eftir ašreininni og konan, sem ók honum reyndi ķtrekaš aš komast af ašreininni inn į Miklubrautina. Hśn hélt 60 kķlómetra hraša og meira aš segja veifaši hönd śt um glugga til žess aš gera žetta, en sķšar sagši hśn mér, aš hśn byggi ķ Bandarķkjunum žar sem svona vęri ekkert mįl. 

En hér į landi er žaš tķškaš, aš viš svona ašstęšur geri menn allt sem žeir geta til žess aš koma ķ veg fyrir aš umferš af ašreinum komist inn į beinu brautina, gefa jafnvel inn og auka hrašann til aš varna žvķ. 

Konan var svo upptekin viš aš reyna aš komast inn ķ umferšina, aš hśn tók ekki eftir mér,  og ók žvķ aftan į mig į 60 kķlómetra hraša svo aš bķllinn, sem ég var į, hentist 15 metra įfram. 

Žaš var ekki fyrr en hśn var į sķšustu metrunum sem ég sį žaš ķ baksżnisspeglinum aš hśn myndi aka af fullu afli į mig og žaš var ekki rįšrśm til aš gera neitt. 

Ökumannssętiš bognaši aftur viš įreksturinn og ég beygši stżriš ķ keng, žar sem ég greip daušahaldi ķ žaš. 

Ég hefši undir venjulegum kringumstęšum meš engu móti getaš beygt stżriš svona, en žetta "daušahald" minnkaši įlagiš į ökumannssętiš sem annars hefši brotnaš eša bognaš svo mikiš aš ég hefši henst śt um afturgluggann.

Bķllinn var gerónżtur. 

Ég var svo heppinn aš "vita ekki afl mitt" og vera ekki į gamla örbķlnum mķnum heldur į nżrri bķl konum minnar, sem aš vķsu var minnsti bķll, sem žį var fluttur inn til landsins, en mun betur bśinn öryggislega. 

Ef ég hefši veriš į mķnum bķl hefši ég varla lifaš žennan įrekstur af. 


mbl.is Fékk einhvern fķtonskraft og bjargaši sér
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Siguršur Haraldsson

Žinn tķmi var ekki komin Ómar žaš var gott.

Siguršur Haraldsson, 8.11.2010 kl. 18:01

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband