Skjóta Glætu? Glætan!

Þegar kolkrabbi nokkur, Páll að nafni, varð heimsfrægur fyrir að spá um gengi Þjóðverja í leikjum þeirra í HM, var því vel tekið heima fyrir í fyrstu en síðan var honum kennt um það að titilvonin gekk þeim úr greipum og var þá rætt um að réttast væri að stúta honum og setja á matardiska. 

Ef svipað verður uppi á teningnum hvað varðar íslensku spákúna Glætu get ég fullvissað landa mína um það, að vel má gera góðan mat úr Glætu. 

Þegar ég var sveit í Langadalnum fyrir 60 árum voru dauðir nautgripir vel nýttir og til dæmis voru svið á borðum þegar einhver kýrin lauk jarðvist sinni. 

Í fyrstu leist mér ekkert á þennan mat en það breyttist fljótlega og loksins var svo komið í lok eins sumarsins, þegar óvenju margir nautgripir höfðu fallið, að mér fannst sviðin af þessum kúm jafnvel betri matur en svið af sauðfé og ekki skaðaði það að magnið var miklu meira af hverjum grip. 

Ef svo mikill hiti verður í Íslendingum vegna slæmra spádóma Glætu, að henni verður fargað að kröfu lýðsins (sem væri arfa vitlaust í stað þess að nýta úr henni mjólkina), get ég fullvissað alla um að hvers kyns afurðir sem unnar væru úr Glætu, væri hinn besti matur. 

Fyrir um það bil 10-15 árum var orðið "glætan!" vinsæl upphrópun hjá unga fólkinu. 

Kannski á hún eftir að verða vinsæl aftur og þá sem upphrópun, blandin gremju, kannski einhver veginn svona:

 

Árangurinn, það má alltaf bæta´ann. 

Það örvar landann og sífellt mun kæta´ann. 

Ef vinnum við ekki sigurinn sætan, 

er sjálfsagt að skjóta Glætu?  Glætan! 

 

Glætu mislagðar granir

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 20.1.2011 kl. 00:53]

Ekki étur kvígan Glæta fóður úr tómum dalli, þar sem íslenski fáninn er.  Þetta er kosningasvindl....