Herinn ræður úrslitum.

Aðgerðir eða aðgerðaleysi egypska hersins ge ta ráðið úrslitum um framvindu byltingarinnar í Egyptalandi.

Margir hafa átt von á því að svipað myndi gerast og í ótal svipuð skipti áður í sögunni, svo sem á Torgi hins himneska friðar í Peking 1989. 

Sagnir fara hins vegar af því að hugsanlega sé egypski herinn, sem á að vera undir stjórn Mubaraks, ekki einhuga í afstöðu sinni og sagan vitnar líka um það að þegar á hólminn var komið, hafi herir snúist gegn yfirboðurum sínum. 

Rússneska hernum var skipað að bæla niður mótþróa gegn kommúnistaleiðtogunum, sem rændu völdum af Gorbasjof, en þegar Jeltsín stökk upp á skriðdrekann gerði hann það í krafti þess að hermennirnir myndu ekki skjóta á eigin landa.

Þegar Napóleon sneri til Frakklands úr útlegð á eyjunni Elbu, voru hersveitir sendar þess að handtaka hann, en hermennirnir snerust þess í stað í lið með honum og fylgdu honum í sigurgöngu til Parísar. 

Herinn í Egyptalandi hefur átt um tvo kosti að velja , harðlínukostinn að láta sverfa til stáls og bæla niður uppreisnina með tilheyrandi blóðbaði, eða bíða enn um sinn og sjá hverju fram yndi.

Meðan herinn aðhefst ekki vinnur tíminn með mótmælendum, því að þeim fer sífellt fjölgandi eins og fréttir um milljónar til tveggja milljóna mannsöfnuð á mótmælendafundum bera með sér.

Staða Mubaraks fer að minna á stöðu Chausescus í Rúmeníu, en eftirminnilegt er þegar fjöldafundur, sem hann hélt til þess að styrkja stöðu sína, snerist gegn honum og hann flýði í þyrlu af vettvangi.

Að vísu er líklegt að egypski herinn muni um sinn verja Mubarak sjálfan, en hve lengi það ástand helst er erfitt að segja til um.

Tími hans hlýtur að vera liðinn og  æ betur sést, að best hefði verið ef hann hefði áttað sig á því fyrr.

 

P. S.  Einni og hálfri klukkustund eftir að þessi pistill var ritaður var tilkynnt að Mubarak hefði látið af völdum og herinn tekið við með varaforsetann í forsæti.

Með þessu ná mótmælendur fram fyrstu og helstu kröfu sinni hvað varðar afsögn Mubaraks, en nú þarf herinn heldur betur að spýta í lófana um lýðræðisumbætur, því að mótmælendur sætta sig ekki við annað en að herinn dragi sig til hlés og lýðræðislega kosin stjórnvöld taki við. 

Milljón Egypta mótmælir

Athugasemdir

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 11.2.2011 kl. 16:44]

Það er alltaf gamann að sjá svona umræður, því oftast virðast menn ekki gera sér neina grein fyrir því tafli sem á sér stað.

Þegar mótmælin voru á torgi hins himneska friðar, stóðu allir á öndinni og vonuðust till þess að síðasta kommúnistaríki veraldar liði undir lok.  Bandaríkin, og Evrópa voru með heimsfregnir af þessu ... menn lágu yfir sjónvarpinu, alla nóttina.  Þegar svo ráðist var inn í Írak, gerðu menn mikið úr því að 20 hræður voru á torgi að rífa niðust styttu af Saddam Hussein, þessu var útvarpað eins og meiriháttar dæmi um "lýðfrelsi".

Menn eiga að skammast sín ... ef þeir hafa yfir höfuð vit á því.

Þetta, Ómar Ragnarsson, er lýðræði ... ekki Ísland, ekki Bandaríkin, ekki Svíþjóð ... heldur það sem er að gerast í Egyptalandi.

Hitt er svo aftur á móti allt annað, hvort þessi þróun sé æskileg ... er hún það? Veist þú hvað kemur næst?  Hefur þú eitthvert skynbragð á því, hverju var hleypt af stokkunum þegar Bandaríkin hófu stríð sitt í Afghanistan og Írak? Þetta er bara eitt brot ... en þið voruð fljótir að standa á bandi Bandaríkjamanna, vegna þess að peningar voru í húfi ... og nú "loksins" fleiri vikum eftir að atburðurinn byrjaði, koma "smá" orð hér og þar ... en Ómar, þú ert langt frá því að meðhöndla þetta á einn eða neinn hátt líkt og ef þetta hefði verið Kína og torg hins himneska friðar.

Langt í frá ...