Að ýmsu að huga varðandi hugsanlegt einelti.

Allir þekkja fyrirbrigðið einelti sem hefur fylgt mannkyninu frá örófi alda. Maður man eftir því hvernig sumir krakkarnir urðu fyrir einelti í skóla og einnig því að eineltið gat verið í báðar áttir, þ.e., dæmi um það einstaka kennarar lögðu vissa nemendur í einelti eða að nemendur lögðu kennara í einelti.

Viðurnefni gátu stundum verið meinfýsin og þau voru mun algengari hér í gamla daga en nú er. 

Af þeim ástæðum hættu foreldrar mínir við það að láta mig heita Ólaf, eins og til stóð, í höfuðið á ömmu mínni sem hét Ólöf. 

Enginn átti von á því að snáðinn yrði með eldrautt og mikið hár, því að rautt hár var ekki að finna nema hjá einni hálfsystur annars afa míns og syni hennar, Bjarna Jónssyni listmálara.

Foreldrar mínir þorðu ekki að taka áhættuna af því að ég fengi viðurnefnið "rauði", það er "Óli rauði" og því gáfu þau mér nafnið Ómar, sem var raunar afarsjaldgæft á þeim tíma, en fyrir bragðið nógu sérstakt til þess að ekki þyrfti að aðgreina mig frá fjölmörgum öðrum strákum sem hétu sama nafni og ég því að klína viðurnefninu "rauði" við mig.  

Óttinn við einelti er einn af drifkröftum hjarðhugsunar sem er afar varasamt fyrirbæri og hefur leitt til margvíslegra vandræða, sem sum hver hafa verið hrikalegir bölvaldar í sögu þjóða og mannkynsins. 

Obama varð fyrir einelti

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 10.3.2011 kl. 23:55]

Einn af merkari stjórnmalamönnum okkar síðustu áratugina var sendur til ömmu sinnar og afa, þegar hann var átta ára og móðir hans giftist. Tveimur árum síðar þegar afi hans og amma féllu frá, var hann sendur til vandalausra. Vegna líkamsburða sinna var hann lagður í einelti alla barnaskólaveru sína, en læriði þá  að eina leiðin var að berja frá sér. Þetta mótaði hann sem mann. Hann þorði að standa upp, hann þorði að taka ábyrgð og hann þorði að taka á mótherjum sínum. Hann gat svarað af hörku ef á hann  var ráðist í pólitíkinni, en þeir sem þekktu hann vissu að hann hafði afar stórt hjarta.

Ég hef oft velt því fyrir mér hversu oft fjölmiðamenn hafa talið það hlutverk sitt að viðhalda slíku einelti. Þeir meira að segja eru í fararbroddi. Þeir níða, þeir fara rangt með, þeir þeigja ef það hentar. Rauðhærðir strákar voru sumir uppnefndir, en þegar hárið er farið og skallinn er kominn,þá þykir það bara flott í dag. Rauðhærði strákurinn þarfi ekki að þola eineltið í gröfina.