Best að segja sem minnst.

Fyrir nokkrum árum greindi ég frá því að samkvæmt heimildum mínum væri hreinsibúnaður Járnblendiverksmiðjunnar á Grundartanga ónýtt drasl, enda gysi oft upp mikill reykur frá verksmiðjunni að næturlagi. Fyrir hreina tilviljun átti ég leið fram hjá henni að næturlagi þegar það var gert.

Borið var á móti þessu og sagt að með ólíkindum væri andúð mín á þessari starfsemi sem lýsti sér í því að ég lægi yfir verksmiðjunni á næturnar til að reyna að ófrægja hana með myndum. 

Engin leið var að gefa upp nafn heimildarmanns míns, því að hann kvaðst myndu verða rekinn umsvifalaust ef upp kæmist að hann hefði "lekið". 

Nú nýlega frétti ég af því að við uppskipun í höfninni hefði verið farið mjög ógætilega með heilsuspillandi efni en aftur gerist það að ekki er hægt að segja frá heimildarmönnum, vegna þess að strax og þetta vitnaðist hófst mikil leit að þeim, væntanlega til að reka þá. 

Ég bloggaði um það fyrir jólin að þrautreyndur skipstjóri segði að hvergi í heiminum væri eins auðvelt að losa efni í sjóinn og hér við land. Menn kæmust upp með hluti hér sem þeir fengju fangelsisdóma fyrir annars staðar og misstu skipstjórnarréttindi fyrir í öðrum löndum. 

Ekkert af þessu hefur haft hin minnstu áhrif eða vakið neina athygli og líklega fer eins um mál aflþynnuverksmiðjunnar við Akureyri, sem rakið var í Kastljósi í kvöld. 

Þeir sem reka verksmiðjurnar hér sjá sjálfir um mælingar ef þeir þá nenna því yfirleitt. 

Í ljósi þess sem hér er rakið og viðbragða við því held ég að best sé fyrir mig að segja sem allra minnst og reyna með því að draga úr því að vera talinn "á móti framförum og atvinnuuppbyggingu". Ég hef til dæmis verið að reyna að haga mér á jákvæðan hátt með því  að minnast ekki á mengunina frá sorpbrennslustöðvunum.

Hvaða máli skiptir það þótt einhverjir fiskar drepist innst í Eyjafirði á meðan að togararnir geta veitt á úthafinu og bátar, sem á annað borð hafa kvóta, geta veitt utar í Eyjafirði? 

Hvaða máli skiptir það þótt einhver einn bóndi hætti búskap?  Er bændum ekki að fækka stöðugt hvort eð er? 

Hvað er yfirleitt verið að blaðra með svo staðbundna og lítilfjörlega mengun og hræða með því einhverja sérvitra útlendinga frá því að trúa  því hvað við Íslendingar séum hreinir og umhverfisvænir? 

Mengun frá verksmiðju Becromal

Athugasemdir

[Hjálmtýr V Heiðdal, 24.3.2011 kl. 21:43]

Ég náði þessum útblæstri frá Grundartanga á kvikmynd fyrir ca. 2 árum. Fjöðrurinn fylltist af reyk - það var ótrúlega að horfa á þetta.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 26.3.2011 kl. 02:46]

þetta er skrautlegt.

Þetta með Akureyri heyrist manni vera,  að vítissódi er notaður við hreinsun og áður en hann fer út á hann að fara í gegnum sérstaka hreinsunartanka þar, að því er manni skildist, saltpéturssýra á að núllstilla ph gildi.

Uppá íslenska lagið er það auðvitað allt í vitleysu og meira bara sýndarmennska.  Og eftirlit að sjálfsögðu í núlli enda íþyngjandi svoleiðis vesen.

Hitt er annað mál, að eg er bara ekki að sjá að þessi tækni geti virkað 100%.  Virkar kannski í róegheitum en ef mikið álag er þá yfirfyllist örugglega allt á nó tæm og þá er bara lagó.

Svo þegar sagt er vídisódi, að hann er víða notaður td. í fiskverksmiðjum eða svokölluðum bræðslum.  Fer mikið magn af sóda útí sjóinn víða á landsbyggð - og það þykir bara allt í lagi.  Að mestu leiti.  Eða eg hef ekki orðið var við annað.  Hvað segja menn aftur - eitthvað á þá leið að:  Ja, þetta eyðist bara. 

þetta með vernig tekið er á mengunarmálum sumsstaðar erlendis sem minnst er á í pistli, að þá sagði mér maður sem hafi farið á eitthvað námskeið í þýskalandi, að margt sem þætti eðlilegt hér að setja í sjóinn frá ýmsum verksmiðjum eða vinnsl o.þ.h.. - að ef það gerðist í þýskalandi þá væri bara löggan komin og strangar yfirheyrslur og jafnvel dómar.  Eg veit ekki hvort hann var að ljúga þessu eða ýkja.