Týnda teskeiðin.

Morðið á konu í Kína eftir að ekið hafði verið á hana virðst dæmalaust að öllu leyti, bæði villimannlegt og heimskulegt. Samt er fyrirbæri af þessum toga þekkt frá öllum tímum og eru þeirra á meðal tvö íslensk morð, sem framin voru fyrir nokkrum áratugum. 

Í fyrra tilfellinu kom til átaka á milli tveggja pilta og umrennings í sandgryfjum í Kópavogi og fóru þau úr böndunum vegna þess að piltarnir stórslösuðu umrenninginn. 

Þeir stóðu frammi fyrir tveimur slæmum kostum:

Að kalla á sjúkrabíl og játa á sig verknaðinn, en fyrir hann hefðu þeir líkast til fengið einhverja fangavist en þó ekki langa. 

Hinn kosturinn var sá að "ganga alveg frá honum" og flýja og freista þess að sleppa alveg við afleiðingarnar af gerð sinni. 

Þeir völdu síðari kostinn en morðið komst upp. 

Hitt atvikið fólst í því að þekktur maður, sem lenti í fíkniefnaneyslu freistaðist til að fara inn í íbúð til að stela þar en var svo óheppinn að kona, sem hafði þann starfa að þrífa íbúðina, kom inn í þeim svifum. 

Hann bað hana um að þegja yfir atvikinu en hún neitaði. 

Þar með átti hann um tvo kosti að velja: 

Að hún kærði hann fyrir innbrotið og að það myndi valda honum óskaplegum álitshnekki. 

Eða að "ganga frá henni" og sleppa alveg. Ólán hans var að við hendina var stór hamar sem hann greip og barði konuna með í höfuðið og banaði henni. 

Hann valdi sem sé síðari kostinn en slapp ekki, því að málið upplýstist. 

Það, að standa frammi fyrir tveimur slæmum kostum er þekkt fyrirbæri, meðal annars í flugsögunni.

Eiga annars vegar um það að velja að taka á sig óþægindi og vinna úr þeim, - 

eða hins vegar möguleika á að taka tiltölulega litla áhættu og sleppa alveg. 

Flugsagan kann að greina frá mörgum svona tilfellum, meira að segja íslensk flugsaga, að eftir að menn voru byrjaðir á að velja á milli tveggja kosta af þessum toga, varð valið sífellt áhættusamara og endaði með ósköpum af því að þetta var eins og fjárhættuspil, ekki auðvelt að sjá hvenær væri komið að því að breyta um eðli ákvörðunarinnar. 

Kjartan Ragnarsson skrifaði á sínum tíma frábært leikrit, "Týnda teskeiðin", sem lýsti svona aðstæðum, sem sé þeim að fyrir slysni banaði lögreglumaður í litlu heimapartíi heilsuveilum manni, þegar hann ætlaði að sýna á honum áhrif haustaks.

Hin örfáu vitni stóðu frammi fyrir tveimur kostum: 

Annars vegar að kalla á sjúkralið, sem var raunar of seint. 

Hins vegar að láta manninn hverfa. 

Meginstefið í ákvörðuninni var þetta:  Þetta var aðeins slys sem enginn gat séð fyrir og hinn látni verður hvort eð er ekki vakinn til lífsins. Við eigum auðvelt með að láta hann hverfa. Enginn vissi að hann var hér. 

Ég tel ekki ástæðu til að rekja þetta frekar en leikritið var gott og lærdómsríkt og mætti vel sýna það aftur að mínum dómi. 

Myrti konu eftir að hafa ekið á hana

Athugasemdir

[Óskar Arnórsson, 22.4.2011 kl. 15:48]

Refsigleði og hefndarhugur á sök á megninu af svona morðum og óhöppum. Að vilja refsa er að sjálfsögðu stærsti glæpur mannkyns...hræðsla við refsingu og álit annara er aðalorsök ofbeldis...

[Gnúsi (IP-tala skráð) 23.4.2011 kl. 01:02]

Góður pistill hjá þér Ómar.

Að sama skapi fljótfærnisleg athugasemd hjá Óskari Arnórssyni.

Þessi frétt hefur lítið með refsingu að gera eða hefnd enda gat glæpamaðurinn ekki verið refsa konunni þar sem hún hafði ekkert gert af sér, hvað þá hefna sín. Þetta er hatur og mannvonska í bland við eigingirni.

Er ?hræðsla við refsingu og álit annara aðalorsök ofbeldis????

Virkilega? Þetta er svo grunnhyggin athugasemd að hún er varla svaraverð.

Ertu þá að segja Óskar að t.d. refsing fyrir of hraðan akstur sé orsök ofbeldis í umferðinni?

Heldurðu að slysum myndi fækka og fruntaskapur minnka í umferðinni ef engar sektir væru fyrir of hraðan akstur?

Þar fyrir utan er töluverður munur á refsingu og hefnd.

[Óskar Arnórsson, 23.4.2011 kl. 09:22]

Nei Gnúsi. Það er ekki það sem ég meina. Í umferðinni mætti nota samfélasgsþjónustu fyrir of hraðan akstur. T.d. að vinna við að hjálpa fólki sem situr í hjólastól eftir að hafa fengið bíl á sig í umferðinni.

Það þarf að tengja afleiðingar af ofbeldi og slysum af bæði afbrotum og glæpum saman til að auka skilning. Í þeim löndum þar sem það er gert, virkar það faktískt...