Loksins staðfest: Fæðan tekin frá þorskinum.

Fyrir aldarfjórðungi datt mönnum það í hug að varasamt gæti verið að taka fæðu frá þorskinum með því að veiða loðnu eða rækju, sem hann lifir á.

Ekkert þótti þó sannað í þessum málum og svo hart var stundum sótt í loðnuna, að ég minnist þess að eitt sinn munaði minnstu að flotinn sópaði nær öllum stofninum upp við suðvesturhorn landsins.ð síðan 1995 hefur þorskurinn liðið fyrir að hafa ekki úr nægri loðnu og rækju að moða og lést af þeim v

Þá bannaði Hafrannsóknarstofnu áframhaldandi veiðar og allt varð vitlaust. Aflaskipstjórarnir sendu einróma fordæmingu frá sér og heimtuðu að veitt yrði áfram því að miklu meira en nóg væri eftir af loðnunni. 

Fljótlega kom þó í ljós að bannið hafði í raun komið á síðustu stundu. 

Nú, aldarfjórðungi síðar, liggja fyrir eftir rannsókn á alls 130 þúsund þorskum, að þorskurinn hefur ekki hefur liðið fyrir að hafa ekki næga loðnu og rækju til að éta og fiskarnir því léttari en ella.

Koma í hug orð Guðmundar Jaka sem ég hef vitnað í fyrr, að eftir dýrar og viðamiklar rannsóknir hafi nú komið í ljós það sem allir máttu vita fyrirfram.

Nú er það svo að erfitt er að beita beinum reikningi með tölum um afkomuna í lífríki hafsins og innbyrðis áhrif fiskistofna hver á annan. 

En sú spurning hlýtur að vakna að hve miklu leyti veiðar á loðnu og rækju séu til góðs ef það hefur mikil áhrif á þann gula, sem hefur verið burðarásinn í íslenskum sjávarútvegi. 

Ég er að blogga um þetta í tengslum við  ummæli Jóns Kristjánssonar um það hvort friðun á sveltandi fiski sé til þess fallið að efla þann fiskistofn.  Það geri ég vegna þess að fréttin um rannsóknina á æti þorsksins hvarf fljótlega í morgun í skuggann af öðrum fréttum og að mér finnst þessi rannsóknarfrétt með þeim merkilegri sem ég hef heyrt upp á síðkastið. 

 

Friðun skilar ekki árangri

Athugasemdir

[Harpa Björnsdóttir (IP-tala skráð) 20.6.2011 kl. 23:03]

Fæðan neðar í lífkeðjunni hefur verið að minnka, t.d. loðna sem svo margir þurfa og vilja (þorskar, hvalir, menn o fl) og sandsílið er af skornum skammti sem útilokar varp lunda og kríu og fleiri fugla eins og hefur verið í fréttum.....þetta er grafalvarlegt ástand sem fer versnandi og hefur verið lítið rannsakað. Vissulega athuga menn hjá Hafró hvort það er einhver loðna og sandsíli, skoða magn og reikna út með talningu, en ekki er RANNSAKAÐ hvað gæti valdið fækkuninni, er það breytt hitastig sjávar, er það mengun, er það ágengni í grunnstofna fæðu stærri fiska, hvala og fugla, eru það kannski virkjanaframkvæmdir og breytingar á framburði jökuláa/ferskvatnsáa?

Frétt um daginn sagði frá því að fiskveiði í Leginum hefði minnkað tífalt eftir að veitt var Jökluvirkjanavatni í fljótið, ljóstillífun hefur minnkað vegna gruggs og þetta kemur niður á lífverum í efri lögum lífkeðjunnar eins og silung og laxi. Þessu var spáð áður en ráðist var í virkjanaframkvæmdir við Kárahnúka og nú er það komið fram.....

Í undanfara Kárahnúkavirkjunar var rætt um að ekkert hefði verið rannsakað hvaða áhrif framburður jökuláa hefði á fiskimið undan ströndum landsins, eitthvert samspil er talið þar á milli en ekki hefur verið farið í að rannskaa hvers eðlis það er.

Þriðja atriðið sem mér finnst lítið fara fyrir í umræðunni og ég hafði sjálf áhyggjur af síðasta sumar, sendi m.a. fyrispurnir sem ég fékk ekkert svar við... en það er hvort olíulekinn í Mexíkóflóa frá því snemma árs 2010 geti haft áhrif svona langt norður í hafi, hvort það hafi yfirhöfuð verið rannsakað, hvort það geti haft áhrif á t.d. sandsílastofninn og önnur smádýr.......

Ef það heyrir ekki upp á Íslendinga að rannsaka þetta þá veit ég ekki hver ætti að hafa áhyggjur af þessu. Það hlýtur að þurfa að útiloka þetta, ég á t.d. sjálf bágt með að trúa að svona mikið magn olíu brotni algerlega niður í Golfstraumnum á leið sinni norðureftir..........

[Sigurjón Þórðarson, 21.6.2011 kl. 01:08]

Augljóst er að núverandi stefna er ekki að ganga upp að friða fisk sem ekki er að vaxa vegna fæðuskorts. 

Varðandi þá kenningu að maturinn hafi verið tekinn frá þorskinum þá sýna aflatölur að heildarafli hefur farið mjög minnkandi á sl. áratug þannig að það getur varla verið skýringin enda er maðurinn aukaleikari í vistkerfi hafsins en fiskarnir sjálfir aðalleikarar. Nærtækasta skýringin á hægari vexti og þá sérstaklega hægari vexti smærri þorsks er markviss friðun sem leiðir til meiri samkeppni innan tegundar þar sem minna er til skiptanna fyrir hvern og einn og þar af leiðandi hægari vöxt.

[Kristinn Pétursson, 21.6.2011 kl. 08:13]

Ómar.

Ég held að margt bendi til þess - að of mikil friðun smáþorsks - leiði til allt of mikillar eftirspurnar eftir síli og smáloðnu.  Það er enginn að veiða 1-2 ára loðnu og enginn veiðir sandsíli - nema náttúran sjálf.

Flöskuhálsarnir virðast þarna.

Þetta virðist einfaldasta dæmi sem til er - um lögmál framboðs og eftirspurnar. EF við friðum of mikið af smáþorski - vex eftirspurn í fæðu að sama skapi - fæðan klárast - og vaxtarhraði fellur - hjá ungþorski.

Stórþorskur étur svo mest af stóru loðnunni - sem er sú loðna  sem við veiðum - á síðustu metrunum... við veiðum bara loðnu - síðustu 2 mánuði af fjórum árum...

[Jón Logi (IP-tala skráð) 21.6.2011 kl. 12:14]

Vel orðað, - "á síðustu metrunum", því það er loðnan sem við veiðum. Meiriparturinn af henni fer, hrygnir og drepst, og ótrúlegur hluti hennar er jú hængur. Þorskar landsins eiga ekki séns í að gleypa þessar göngur í sig, þó að vissulega sé þetta "happy hour" hjá þeim.

Ef maður tekur þó auga sveitamannsins á þetta, sem sagt margvíslega sókn í fæðu þorsksins, þá má líkja þessu við bónda sem fer í heysölu af krafti án þess að auka við túnin.

Ef hann fækkar ekki í stofni sínum í samræmi við það fóður sem hann á eftir, þá þýðir ekki að setja á, - það verður bara horfénaður....