Hársbreidd frá Ragnarökum 1983.

Þótt frásögn Tonys Blair fyrrum forsætisráðherra Breta af því hve liltu munaði að hann þyrfti að fyrirskipa árás á farþegaþotu, sem vék aðeins af leið, eru það smámunir hjá því hve litlu munaði að kjarnorkustríð brytist út 1983 þegar bilun í sovéskum búnaði varð til þess að litlu munaði að Sovétmenn gerðu kjarnorkuárás á Bandaríkin.

Sovétmenn sáu á tölvuskjám sínum að engu var líkara en að eldflaugar stefndu í átt að Sovétríkjunum yfir Kyrrahafi en yfirmaðurinn á staðnum, Stanislav Petrov, sem fylgdist með búnaðinum og var skyldur til að láta yfirmenn sína vita tafarlaust, ef merki sæustu um árás á Sovétríkin, grunaði að um falska viðvörun væri að ræða og ákvað að taka áhættuna af því að bíða og sjá til hvort þetta væri raunveruleg staðreynd áður en hann gerði stjórnendum Sovétríkjanna viðvart. 

Á þessum tíma var sambúð risaveldanna afar viðkvæm og eldfim í kjölfar þess að Sovétmenn skutu niður Suður-Kóreska farþegaþotu, sem villtist af leið inn í sovéska lofthelgi, og var bandarískur þingmaður meðal þeirra sem fórust. 

Í ljós kom að þetta hafði verið bilun í tölvukerfinu en í kjölfrarið fór heilmikil rannsókn á athæfi Petrovs, sem ekki hafði farið alveg eftir skriffinskureglum hersins.

En honum má þakka að Juri Andropov, sem var afar tortrygginn út í Ronald Reagan, fékk aldrei tækifæri til þess að taka ákvörðun um árás á Bandaríkin.  Ástandið var þannig, að ef hinn minnsti dráttur yrði á að ákvörðun yrði tekin, gætu viðbrögð Sovétmanna komið of seint, - þetta var spurning um örfáar mínútur. 

Það er hræðilegt til þess að hugsa að ráðamenn þjóða heims skuli sætta sig við enn í dag að svona geti gerst og neita að horfast í augu við það að með þessu er tekin óviðunandi áhætta. 

Skutu næstum niður farþegaþotu

Athugasemdir

[Unnur Bragadóttir (IP-tala skráð) 11.9.2011 kl. 00:48]

Sæll

Sem flugmanni, finnst þér ekkert skrítið við það að 4 farþegaflugvélar geti flogið jafnmikið af leið þann 9.11.2001 án aðgerða flughers usa? Hefurðu heyrt um samtök bandarískra flugmanna sem segja að árásirnar séu innanbúðar glæpur? Ef ekki : http://pilotsfor911truth.org/

[Anonymous (IP-tala skráð) 11.9.2011 kl. 09:33]

Athugasemdin að ofan er vægast sagt undarleg í ljósi þess að flugher Bandaríkjanna fylgdist ekki sérstaklega með innanlandsflugi (a.m.k. fram að 11. sept. 2001). Þeirra athygli beindist að flugvélum sem komu utan frá. Þetta kom greinilega fram í rannsóknaskýrslunni um atburðina skelfilegu.

[Ómar Ragnarsson, 11.9.2011 kl. 14:05]

Atburðirnir 11. september voru að því leyti svipaðir árás Japana á Perluhöfn 7. desember 1941 að ótal samsæriskennningar spruttu af því hve auðvelt árásármennirnir höfðu átt með að ná árangri sínum.

Þá var spurt: Finnst þér það ekkert skrítið að floti flugmóðurskipa með hundruð árásarflugvéla skyldi hafa getað laumast yfir þvert Kyrrahafið alla leið að Hawaieyjum og flugvélarnar síðan fljúga óáreittar inn yfir Perluhöfn án þess að nokkur hreyfði legg eða lið? 

Samsæriskenningarnar 1941 byggðust á því að það hefði verið Roosevelt í hag að árásin var gerð til þess að ná fram því takmarki  sínu að koma Bandaríkjunum í stríð við Japan, en fram að því hafði meirihluti þings og þjóðar viljað allt til vinna til að halda Bandaríkjunum utan við stríðið. 

Japanir hefðu í raun þjónað stríðsþorsta Roosevelts með hinni svívirðilegu árás Japana á degi sem myndi "live in infamy" eins og forsetinn orðaði það og að árásin hefði verið þess eðlis að hún kom eins og himnasending fyrir hann.

Sama hefur verið sagt um George W. Bush, sem hefði þráð að hefna þess að Saddam Hussein slapp undan föður hans og að hin svívirðilega árás á Tvíburaturnana hefði komið eins og himnasending fyrir hann til að færa honum upp íhendurnar ástæðu fyrir að ráðast inn í Írak, sem hann gerði tveimur árum síðar. 

Ég hef verið aðdándi Roosevelts og framsýni hans en haft lítið á George W. Bush en get ekki séð að þessar samsæriskenningar fái staðist.