Raunsæi, hugrekki og bjartsýni.

Um allan heim dunda þjóðarleiðtogar við að finna það út hvernig sé hægt að halda áfram hinum stanslausa hagvexti, sem talinn er forsenda nútíma lífs.

Þetta gera þeir þótt ljóst sé að á næstu árum og áratugum mun stanslaus fjölgun mannkyns og dvínandi auðlindir vegna rányrkju gera þetta ómögulegt.

Ævinlega er horft rétt fyrir framan tærnar á sér enda brýnt að taka á vandamálum hvers dags og samtímans.

Afleiðingin verður hins vegar sú að þegar frá líður verður ástandið mun verra en það þyrfti að verða ef menn tækju strax á vandanum í samræmi við þær staðreyndir sem blasa við en reynt er að skauta hjá að upplýsa um eða ræða um.

Við Íslendingar ættum að hafa meiri möguleika en flestar aðrar til að komast í gegnum það sem framundan er á þessari öld vaxandi orkuskorts vegna þess að við getum öðrum þjóðum framar unnið bug á með því að nota þá orku, sem felst í orkulindum landsins.

En þá verðum við strax að taka frá þá orku, sem við ætlum að nota til þess í stað þess að láta reka á reiðanum og sólunda henni sem mest má verða.

Varðandi fæðuöryggi er ekki nóg að gera eingöngu ráð fyrir núverandi tækni við landbúnað, heldur þarf líka að huga að þeim möguleika að aðflutningar á orkugjöfum og tækjum til landsins truflist.

Hér ætti að til dæmis að vera til nokkrar þúsundir af orfum og ljáum og hestasláttuvélum, rakstrarvélum og heyvögnum til að hafa til taks í neyð.

Við ættum líka að taka forystu í tækninni, sem þarf að beisla. Hér þyrftu að vera til rafmagnsknúnar dráttavélar.

Ef við hugsum þessa möguleika ekki til enda, er ekki hægt að tala um það 100% fæðuöryggi sem Íslendingar, þrátt fyrir kalt loftslag, gætu áunnið sér.

Raunsæi - hugrekki - bjartsýni, - þetta eru lykilorðin og í þessari röð.  Fyrst að gera sér grein fyrir öllum staðreyndum vandans og síðan að sýna hugrekkið til að takast á við hann af þeirri bjartsýni sem raunsæið og hugrekkið geta gefið okkur.

Ekki tekist að reisa við fjármálakerfið

Athugasemdir

[Þorkell Guðbrands (IP-tala skráð) 27.10.2011 kl. 17:00]

Já, alveg rétt og ennfremur þarf að gæta þess að við eigum eftir ónýtta, hagkvæma virkjunarkosti til að knýja samgöngur okkar í framtíðinni, hvort sem það er gert með raforku beint eða með milliðum/orkuberum.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 27.10.2011 kl. 17:51]

Er betra að láta vatn renna óbeyslað til sjávar, af því að við ætlum að nota það seinna?

Ég hélt að það væri bæði hægt að nota það núna... og seinna. Ég held t.d. að Þjórsá muni halda áfram að renna um ókomin ár.

Orkan í "neðra" er heldur ekkert að hverfa, nema þínir viltustu draumar rætist, að hægt sé að "pumpa henni allri upp", eins og þú sagðir um daginn.

Þú virðist einnig halda að ef gerður er orkusölusamningur til langs tíma, þá sé orkan glötuð. Að þá sé betra að horfa bara á orkuna renna til sjávar eða hún puðrist af sjálfsdáðum upp úr jörðinni... eða að geyma hana þar, ósýnilega.

Nei, þá er betra, segir Ómar, að bíða og sjá... ef og skyldi, við "þyrftum" að nota hana seinna. (Fyrir ófæddar kynslóðir?)

Magnaður málflutningur

Ótrúlegur málflutningur

[Jón Logi (IP-tala skráð) 27.10.2011 kl. 17:54]

Þá er bara að vera viss um að það sé ekki búið að ráðstafa orkunni fyrir skid&ingenting löngu áður.....

[Jón Logi (IP-tala skráð) 27.10.2011 kl. 17:58]

Ohjj, og Gunnar:

" Er betra að láta vatn renna óbeyslað til sjávar, af því að við ætlum að nota það seinna?"

 Stundum er ég hissa á því að þú komist í gegnum ruslpóstvörnina, t.a.m. núna.

"Seinna" og "Núna" felur í sér hvort að orkan verði bundin langt fram í tíma, eins og t.a.m. þessi týpísku 40 ár.

Eins og hugsunin hefur verið, væri afgangs handa Íslendingum einhver sprænuorka næstu 40 árin.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 27.10.2011 kl. 17:59]

Ætli einhver hafi verið svo framsýnn á síðustu öld, að benda mönnum á að það borgaði sig ekki að virkja við Búrfell og Sigöldu, af því að komandi kynslóðir gætu þurft á orkunni að halda?

Það hefði þurft einhverja "ofurframsýni" á þeim tíma, til að átta sig á því.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 27.10.2011 kl. 18:04]

Jón Logi, það er sem sagt betra að láta orkuna ónotaða, af því að það er hugsanlegt að það sé betra að nota hana seinna?

Talandi um ruslpóstvörn

[Sigurður Ingólfsson, 27.10.2011 kl. 20:50]

Tek undir hvert orð sem Gunnar Th Gunnarsson segir hér að ofan. Þetta með að láta virkja seinna og láta jökulfljótin renna arðlaus til sjávar er næstum eins vitlaust og skoðun hörðustu náttúruvernarsinna sem fáruðust yfir því að við höfum eytt birkiskógunum. Það hefði aldrei átt að gerast segja þeir. Landsnámsmennirnir settust hér að vegna þess að þeir sáu að hér var hægt að höggva við til að hita upp húsakynni. Sama gerðist á þessum 1100 ára búsetu. Skógurinn hélt lífinu í þjóðinni margar aldirnar. Sami söngurinn þegar kemur að virkjun jökuláa.

[Ómar Ragnarsson, 27.10.2011 kl. 21:05]

Á að skilja þetta svo að það hefði verið aldeilis laukrétt hjá fyrri kynslóðum að höggva eins mikinn skóg og mögulega var unnt, bara af því að það var betra en að láta hann vera ónotaðan?  Þegar skógarnir minnkuðu urðu afleiðingar eldgosa verri en þær hefðu þurft að vera.  "Skógurinn hélt lífinu í þjóðinni" fyrstu aldirnar en síðan ollu skorturinn á honum og eyðing jarðvegs hungri síðar meir.

Allir sérfræðingar í jarðvarma hér á landi hafa viðurkennt að það sé hægt "að pumpa upp allri orkunni á svæðunum ef rányrkja er stunduð. Bragi Árnason gerði einu rannsóknirnar sem vitað er um á því hvort heita vatnið kæmi aftur á Hengils- og Hellisheiðarsvæðinu þegar hin ágenga orkunýting okkar tíma er notuð þar, og niðurstaðan var í grófum dráttum sú, að eftir 50 ára nýtingu væri orkan búin og síðan þyrfti að bíða í minnsta kosti 100 ár eftir því að vatn rynni á ný inn í jarðlögin, hitnaði upp og myndaði orkuforða til næstu 50 ára eftir það.  

[Gunnar Th. Gunnarsson, 27.10.2011 kl. 22:36]

Þetta er ekki rétt Ómar, að það sé hægt "að pumpa upp allri orkunni á svæðunum". Þetta hefur enginn "sérfræðingur" sagt.

Það er hins vegar hægt að ganga svo á vatnsforðann á virkjunarsvæðunum, (sem er forsenda orkunýtingarinnar) að ekki verði hægt að nýta orkuna fyrr en að ákveðnum tíma liðnum, ef svo óhönduglega er staðið að verki að um ofnýtingu sé að ræða.

Þó að um ofnýtingu (rányrkju) yrði að ræða, þá er hitinn áfram til staðar, en vatnsbúskapurinn getur verið töluverðan tíma að jafna sig. Hversu lengi vita menn ekki, en talað er um nokkra tugi ára til 2-300 ár.

Seinni töluna vilja náttúruverndarsinnar taka sem heilagan sannleika. Merkilegt.... eða ekki

[Ómar Ragnarsson, 28.10.2011 kl. 00:20]

Af þessum sökum er best að skipuleggja nýtinguna fyrirfram þannig að horft sé fram í tímann til þess að hægt sé að standa við það að orkan sé endurnýtanleg og í samræmi við sjálfbæra þróun.

Lausnina gáfu þeir Ólafur Flóvenz og Guðni Axelsson í Morgunblaðsgrein. Þegar árin líða og kemur í ljós að orkan dvínar eru nýtingin annað hvort minnkuð þangað til hún er í jafnvægi við endurnýjunina eða að svæðinu er fyrirfram skipt öllu upp í hluta, sem eru virkjaðir á víxl á meðan hinir eru hvíldir.

Gefum okkur sem dæmi að svæðið sé sama eðlis og rannsóknir Braga Árnasonar bentu til: Eftir 50 ára nýtingu jafnar hvert svæði sig á 100 árumj.

Þá er hægt a skipta heildarsvæðinu í þrjá hluta, þar sem einn hlutinn er nýttur til enda á meðan hinir tveir eru hvíldir.

Síðan er farið inn á svæði 2 í t. d. 50 ár, og loks inn á svæði 3. í 50 ár.

Þá ætti svæði nr. 1 að hafa jafnað sig og umferðin byrjar aftur. Samkvæmt þessu er þegar komið fram úr endurnýjanlegri orkunýtingu og sjálfbærri þróun á Hengils- Hellisheiðarsvæðinu og þar með er verið að ljúga bæði hér og erlendis hvað varðar þetta.

Þá er heiðarlega að viðurkenna það að hér sé um rányrkju að ræða, - rétt skal vera rétt.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 28.10.2011 kl. 01:29]

Þetta er ágætis plan, Ómar