"Meistaraheppni" goðumlíkra snillinga.

Nokkrir íþróttasnillingar heimssögunnar hafa búið yfir þeirri fegurð mýktar og snerpu á hátindi getu sinnar að hún hefur verið goðumlík.

Nokkur nöfn koma upp í hugann, erlend og innlend: Muhammad Ali, Ingemar Stenmark, Michael Jordan, Geir Hallsteinsson, Sugar Ray Robinson, Pele, Maradona, Nadia Comanedsi, Roger Federer, Björn Borg. 

Meira að segja hnefaleikarinn Joe Louis sem ekki þótti búa yfir fegurð á borð við þá sem Ali hafði, bar sig oft að með "fegurð" hrammhreyfinga rándýrsins, þegar hann sló mögnuðustu höggin. 

Ekki þar annað en lygna augunum til að sjá Ingemar Stenmark fyrir sér sveifla sér eins og fimleikamaður í gegnum hliðin með tærri fegurð mýktar og snerpu. 

Enginn annar skíðamaður hefur heillað mig á borð við hann. 

Gaman er að sjá nokkrar tilvitnanir í það sem hann sagði í hita leiksins og lýsir fádæma yfirvegun og jafnaðargeði þrátt fyrir nær ómannlegar kröfur, sem þeir sjálfir gerðu til sín. 

Oft var sagt að þetta afreksfólk væri óeðlilega heppið, jafnvel heppið með dómara. Ekkert er fjær sanni. 

Að baki afrekum þessara snillinga bjuggu þrotlausar æfingar og  ekki síst gríðarlegur viljastyrkur sem oft var hreint ofurmannlegur.

"Guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir" segir máltækið og það á vel við um þetta og um lífið sjálft hjá okkur hinum.  

 

Það kemst enginn áfram á heppninni einni

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 20.1.2012 kl. 19:37]

Ingemark Stenmark var í miklu uppáhaldi hjá mér. Hann var frábær. En ég vil nefna US-Girl, Lindsey Vonn. Hún er sú besta í dag, stór og sterk og fer eins og karlmaður. Auk þess er hún gullfalleg. Gaman að heyra hana tala þýsku, en það gerir hún reiprennandi með fallegum hreim. Oft er fullyrt að Kaninn geti ekki lært tungumál, Lindsey er búin að afsanna það.