Kynþáttaníð á mismunandi háu stigi.

Kynþáttafordómar, kynþáttatogstreita, kynþáttaníð og styrjaldir, allt upp í útrýmingarherferðir, hafa fylgt mannkyninu frá örófi alda og virðist seint ætla að verða lát þar á.

Afar fróðlegt var að horfa á myndina um Adolf Eichmann í Sjónvarpinu í gærkvöldi og heyra útlistanir hans og réttlætingu á voðaverkum sínum.

Þar kom fram að ætlun nasista var að útrýma öllum Gyðingum, alls 10,3 milljónum manna, og að Eichmann þótti slæmat að aðeins 6 milljónir næðust.

Í viðtalinu við hann kemur fram sama hugsun og hjá Stalín, sem sagði: "Dráp á einum manni er morð, - dráp á milljón manns er bara tala."

Hann talaði sífellt um það hve mikill munur væri á því að drepa af handahófi og að vita ekki nákvæmlega fyrirfram hverjir yrðu drepnir og hverjir slyppu, til dæmis til að hafa í þrælabúðum.

Bæði hann og Himmler buguðust næstum við að koma á vettvang þar sem þeir horfðust í augu við fórnalömb sín áður en þeim var slátrað, en tóku því létt að sitja í fjarlægð og láta flutningana í útrýmingarbúðirnar hafa forgang fram fyrir stríðsreksturinn sjálfan.

Eichmann tók sem hliðstæðu það að flugmaður sprengjuflugvélar lætur sprengjum rigna yfir íbúðahverfi í borg og finnur ekki fyrir neinni sektarkennd, af því að hann veit ekki nákvæmlega hverja hann er að drepa og er aðeins að framfylgja skipunum annarra.

Einnig var réttlætingin sú, að stríðið væri algert á báða bóga.

Sú réttlæting stenst ekki gagnvart því að láta flutninga fólks í gasklefa hafa forgang framyfir stríðsreksturinn sjálfan og raunar stenst kynþáttakenning nasista og kynþáttahatara enga skoðun.

Hvað Gyðingana snerti, sem Eichmann sendi í gasklefana varðaði, var yfirgnæfandi meirihluti þeirra venjulegt fólk, fátækt fólk sem lagði sitt af mörkum til þýsks þjóðlífs með vinnu sinni og þjóðhollustu.

Menn taka því stundum létt að birt sé "létt" kynþáttaníð og látin falla ummæli af því tagi, en í raun er það aðeins upphafsstig þeirra glæpa sem menn telja sig geta réttlætt vegna kynþáttaátaka, allt upp í glæp Anders Breiviks.

 

Húsleit vegna kynþáttaníðs

Athugasemdir

[DoctorE (IP-tala skráð) 30.1.2012 kl. 16:59]

Mesta kynþáttaníð sem ég hef heyrt/orðið vitni að, voru "strákarnir ykkar", handboltamennirnir ógurlegu; Sat á ölstofu þar sem þeir voru.. ég ásamt 2 stúlkum frá asíu; Við urðum að stugga "strákunum ykkar" frá, ofurölvi og heimtuðuð að fá að kaupa stúlkurnar, að þær væru gleðikonur. Þetta gerðist einhverntíman 1990+;

Ég hef aldrei áður lennt í álíka rugli, hvorki fyrr né síðar.. þessir menn voru hreinlega algerir ruddar og dusilmenni... enda fóru þeir víst margir inni í bankakerfið ... þar sem ruddaskapurinn hélt áfram...

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 30.1.2012 kl. 17:03]

Vil í þessu samhengi minna á grein eftir Helga Hálfdanarson; Bréf til Gyðinga á Íslandi, sem birtist í; Tíminn, 24. janúar 1962. Greinina má finna á bls. 319 í bókinni; Molduxi, rabb um kveðskap og fleira, sem kom út hjá Mál og menning, 1998.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 30.1.2012 kl. 19:32]

Margir Gyðingar voru líka af millistétt, og margir sæmilega efnaðir. Nasistarnir náðu sér í pening með því að hirða eigur þeirra löngu áður en þeir byrjuðu að gasa þá.

Gyðingar sem áttu fyrirtæki var gert að láta þau af hendi ef þeir hyggðust fara úr landi. Seinna var svo allt hirt, þ.m.t. hár, gulltennur og fatnaður, gleraugu, gómar og allt hvað eina. Blátt áfram ógeðslegt, og nóg til þess að ég sjái rautt þegar ég minnist hauganna af barnafötum sem fundust í Birkenau.

En....má maður ekki vera með svona nasistafordóma og tala illa um þá?

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 30.1.2012 kl. 20:28]

Jón Logi, þú minnist á haugana af barnafötum. Þegar ég var í Yad Vashem, Holocaust minningarsetrinu í Jerúsalem, gékk ég fram hjá stórum skáp, fullum af agnarlitlum krúttí  barnaskóm. Þá var stutt í grátinn.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 30.1.2012 kl. 20:46]

Skil það vel. Ég fór þarna á eigin spýtum 1998, en hafði áður barið Dachau augum svona stuttlega. Ég held að ég jafni mig aldrei á þessu satt að segja, og stærðin á svæðinu sló mig töluvert. 170 ha af skálum sem í var bara stappað fólki, - ásetningsrampur, tilraunakvarter, lestarspor í bræðsluna, og skipulagt flutningskerfi með góssið út úr búðunum. Enda urðu hermennirnir sem opnuðu geymslu-kálana alveg orðlausir, og hafa sjálfsaft brugðist við eins og ég eða þú. Og þeir sáu bara það sem var eftir, s.s. brot af öllu góssinu. Held þó að gullið hafi verið farið.

Mynd, - vona að hlekkurinn virki:

http://history1900s.about.com/library/holocaust/blauschwitz30.htm

http://history1900s.about.com/library/holocaust/blauschwitz32.htm

http://history1900s.about.com/library/holocaust/blauschwitz29.htm

http://history1900s.about.com/library/holocaust/blauschwitz9.htm

Og nú fer maginn í hnút, en þetta eru ekki grófar myndir, bara til að gera sér grein fyrir umfanginu.

[Ómar Ragnarsson, 31.1.2012 kl. 00:12]

Öskubakkinn stóri á bókahillunni heima hjá mér með hauskúpumerki SS-sveitanna, gerður af öðlingsmanni íslenskum sem Himmler bauð við annan mann til Dachau 1938 til að nema germanska höggmyndagerð, sýnir mér daglega hvað heimurinn er lítill og fullur af englum og djöflum allt um kring, og að ekkert okkar má sofna á verðinum gagnvart blekkingum heimsins.  

[Jón Logi (IP-tala skráð) 31.1.2012 kl. 09:05]

Öskubakki grannkonu minnar er hins vegar ættaður úr þýskri könnunar- eða sprengjuvél sem fórst einhvers staðar ofanvert í Borgarfirði, mögulega í landi Kalmannstungu.