Ein af skýringunum á óförunum: Lélegt stál.

Ótal atriði hafa verið dregin fram varðandi ástæðurnar, sem samanlagðar urðu til þess að Titanicslysið varð jafn hroðalegt og raun varð.

Eitt þeirra snýr að stálinu, sem var í skipsskrokknum, að það hafi verið stökkara og lélegra en það þurfti að vera.

Meðal annars þess vegna hafi ísjakinn skemmt skipið svona mikið og skipið síðan hrokkið í tvennt þegar það reis upp á endann á leið sinni niður og hrökk í tvo hluta sem lentu á hafsbotni furðu langt frá hvor öðrum.

Úr framleidd úr stáli úr Titanic

Athugasemdir

[Hrólfur Þ Hraundal, 16.4.2012 kl. 21:14]

Það er ekki endilega víst að stálið hafi verið lélegt, þó að það hafi hugsanlega ekki hentað í þetta verkefni.  Mjög stæltar plötur sem ekki teygjast, þær styttast þegar þær bogna og hafa því tilhneigingu til að klippa hnoð. 

Það að skipið skuli brotna í tvennt, ekki meira laskað en raun ber vitni bendir til mistakka við hönnum skipsins.  Mistaka sem trúlega stafa af þekkingar skorti frekar en sparnaði. 

Bjartsýni hefur stundum rekið menn á villi götur.,  Götur sem svo aðrir hafa lagfært með góðum árangri.  Ljóslega átti skipið ekki að rekast á ísjaka,  en það bar ekki ábyrgð á því.

[Björn Jónsson (IP-tala skráð) 16.4.2012 kl. 22:13]

Það er fyrir löngu búið að sýna framá hver var aðalveikleiki þessa skips og sem varð þess valdandi að það stóðst ekki árekstur við ísjaka:

Stálplöturnar í skrokki skipsins voru HNOÐAÐAR saman (enska: riveted) en ekki logsoðnar. Við áreksturinn skutust hnoðin út hvert af öðru og sköpuðu eins konar vélbyssuskothríð sem margir farþeganna sem komust lífs af minntust vel þegar þeir voru að yfirgefa skipið.

Þeir sem hafa áhuga á að kynnast þessari tegund skipasmíða geta gert sér far vestur á Djúpalónssand á Snæfellsnesi og skoðað þar flakið af togarnum Epine sem byggður var á sama hátt einmitt árið 1912.   

[DoctorE (IP-tala skráð) 17.4.2012 kl. 07:52]

Það var nýr þáttur um slysið á NatGeo, þar kom fram að ekkert hafi verið að stálinu.. það væri bara gömul kjaftasaga að það hefði eitthvað verið að því.

[Jón Logi (IP-tala skráð) 17.4.2012 kl. 08:59]

Rafsoðin skip komu seinna inn. Fyrsta rafsoðna herskip Þýskaland var t.d. Köningsberg, frá hvað, - ca 1930. Og það reyndist gallagripur, - suðan var ekki nógu öflug.

1912 var meira og minna allt hnoðað. Og margt sem hnoðað var reyndist bærilega traust. Tökum einn sæmilegan hlunk úr Breska flotanum, - HMS Warspite frá 1913. Þetta reyndist ramm-traust skip.

[Þorvaldur S (IP-tala skráð) 17.4.2012 kl. 15:00]

Það er misskilningur að hnoðuð farartæki séu veikbyggðari en soðin.  Þannig eru allar flugvélar sem þið hafið flogið með hnoðaðar, þ. á m. frúin og boeing 757 eða airbus 380.  Nánast einu undantekningarnar frá þessu gætu verið svifflugur úr plasti.  Þá dettur engum framleiðanda vörubíla í hug að sjóða vélar- eða hásingarfestingar á grindina; allt er þetta hnoðað.