Margt umdeilanlegt í svona mati.

Bílar eru misgóðir, voru misgóðir og verða það. Vandinn er bara sá að forsendurnar fyrir dómum um þá eru oft jafn umdeilanlegar og bílarnir sjálfir.

Þannig lendir Smart Fourtwo á lista yfir verstu bíla heims í  nýlegri úttekt á þeim forsendum að hann lendi í árekstrum við stærri bíla og fari illa út úr þeim vegna þyngdarmunarins.  Af því mætti álykta að því minni sem bílarnir séu, því verri séu þeir að þessu leyti.

Þetta er hæpið.  Fiat 500 hinn nýi fær 5 stjörnur í prófun NCAP á sama tíma sem stærri bílar fá margir 4 eða jafnvel 3. 

 Smart er eini bíllinn sem ég veit til að hafi verið tekinn í árekstrarpróf á 200 kílómetra hraða og hann var heillegur eftir þann árekstur, sem er aldeilis ótrúlegt.

Sú ályktun að stærð skipti máli getur virkað í báðar áttir. Alveg eins má segja að stærstu bílarnir séu þeir verstu af því að þeir fara svo illa með litlu bílana í árekstrum, og ef menn vilji auka öryggið almennt, sparist mest með því að fækka stærstu bílunum.

Raunar lét tímaritið Auto motor und sport prófa það að láta Benz S 500 og Smart lenda saman í árekstri, en stærri bíllinn er meira en þrisvar sinnum þyngri en sá minni.

Þrátt fyrir þennan gríðarlega þyngdarmun skemmdist Smartbíllinn ekkert meira en Benzinn og var alveg heill eftir áreksturinn. En hann kastaðist aftur á bak og höggið var því meira á ökumann hans heldur en á ökumann Benzans.  

Báðir sluppu þó lítt meiddir, enda er Smartbíllinn einstaklega hugvitssamlega hannaður með tilliti til árekstra.

Sumt held ég að sé þó nokkuð víst hvað snertir slæma bíla. Lélegustu bílar sem fluttir hafa verið til Íslands held ég að séu austur-þýsku bílarnir P70, fyrirrennari Trabants en miklu lakari bíll, og sendibíllinn Garant. 

Ein ágæt erlend handbók telur fyrstu gerðina af ZAZ, sem var rússneskur smábíll, stæling á Fiat 600, vera versta bíl sem nokkurn tíma hafi verið hannaður og framleiddur. Hann hafi verið svo lélegur að það hafði ekki einu sinni verið hægt að fullyrða að hann hafir verið hannaður yfirleitt!

Einn eða tveir slíkir bílar voru fluttir til landsins um miðjan sjöunda áratuginn og entust ekkert, bókstaflega ekkert.´

Bilanatíðni bíla er misjöfn eftir því hver gerir kannanirnar og sumar passa ekki við íslenska reynslu. 

Þannig hafa Suzuki Jimny jeppar reynst vel á Íslandi en í nýjasta hefti Auto motor und sport um notaða bíla kemur hann illa út. 

Almennt eru þó ýmsir gallagripir viðurkenndir. Breskir bílar, einkum hjá BMC, voru margir herfilegir á árunum 1975-85 og voru sumir dýrustu bílarnir einna verstir. Um rafkerfin frá Lucas var sagt að þau framleiddu ekki rafmagn heldur framleiddu myrkur. 

Mini var stórskemmtilegur og einstakur bíll en bilaði mikið.

Alfa Romeo Alfasud var það líka en ryðgaði alveg hræðilega. 

Aston Martin Lagonda var undratæki hvað snerti töluvtækni og stafræna tækni í mælaborði og stjórntækjum, en þetta var bara ekki nothæft, var alltaf að bila.

Jagúar var ævinlega verðlagður lægra en aðrir lúxusbílar en bilanatíðnin plagaði hann áratugum saman þótt nú hafi verið gerð bragarbót á.

Eftir 1960 var Skoda "international joke" í stað þess að vera áður gæðabíll.  

Lada sport sem heitir reyndar Lada Niva réttu nafni hefur alla tíð verið misjafnlega settur saman. 

Ég hef átt tvo og þekki þá nokkuð vel, og hef engum kynnst ennþá þar sem eitthvað dettur ekki af eða í sundur, hurðahúnar, upphalarar, jafnvel bensíngjafir, og það jafnvel innan viku frá afhendingu.

En þeir fara alltaf í gang, sama hvað frostið er mikið, eru einfaldir og sterkir og ef maður sættir sig við allt pilleríð sem dettur í sundur eða bilar, getur maður glaðst yfir því að það sem þarf til að bíllinn sé gangfær, það gengur.

Þess vegna geta Rússarnir ekki hætt að framleiða hann, því að hann er um margt einstakur og á sér aðdáendur víða um lönd.

 

 

Sjö af ellefu verstu bílunum eru bandarískir

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 16.4.2012 kl. 11:09]

Nú þekki ég ekki þessi árekstrapróf, en ef það er rétt að Smart sé eini bíllinn sem hefur tekið slíkt próf á 200 km hraða, er spurning hversu áreiðanleg próf þessi eru.

Í fyrsta lagi þá er sá hraði ekki langt frá raunveruleikanum, tveir bílar sem lenda í árekstri út á þjóðvegi og báðir á 90 km hraða gerir sama og 180 km á vegg.

Í öðru lagi er veruleg spurning um gildi þessara rannsókna, ef þessi próf eru gerð á mismunandi hraða. Gildi rannsóknarinnar hlýtur að vera að alltaf sé um sama prófið að ræða.

Annars er þessi frétt um mat Forbes tímaritsins á gæðum bíla. Það mat byggist á mörgum þáttum, eins og verði, eyðslu, bilanatíðni og fleiru. Fréttin er þó eitthvað illa skrifuð, m.a. tiltekið að engan bíl frá Ford sé að finna á listanum og tiltekið að frá þeim verksmiðjum komi m.a. F150 bíllinn. Þessi athugasemd kemur í fréttinni eftir að tiltekið er að eyðsla spili inn í mat Forbes, rétt eins og það sé eitthvað lögmál.

Kannski hefði fréttamaðurinn sem ritaði fréttina að skoða þetta aðeins. Ford verksmiðjurnar hafa náð undraverðum árangri í sinni framleiðslu. Áreiðanleiki bíla þeirra, sem hefur þó ætíð verið nokkuð góður, hefur aukist enn frekar. Mikið átak hefur verið gert í mengunar og eyðslumálum bíla frá Ford verksmiðjunum og sem dæmi hafa þeir komið fam með nýja sparneytna en öfluga vél, vél sem m.a. er notuð í F150 bílinn. Þessi vél kallast EcoBoost. Árangur þeirra með þessa vél er undraverður og hægt að sjá umfjöllun um hana t.d. á heimasíðu Ford og einnig er fjöldi umsagna um kosti vélarinnar á netinu.

Svo það er kannski engin furða þó enginn bíll frá Ford sé á topp tíu lista yfir verstu bíla heims. Það er nefnilega lenska hér á landi að setja samasem merki mill bíla frá USA og mikillar eyðslu. Þetta er kredda sem löngu er búið að afsanna, en enn eru sumir fastir í henni.

[Gunnar Heiðarsson, 16.4.2012 kl. 11:20]

Sem dæmi um kosti EcoBoost vélarinnar má nefna að meðaltalseyðsla, mæld en ekki reiknuð, er um og undir 10L/100km, þegar hún er notuð í F150 bílinn. Aflið er þó svo mikið að F150 bíll með slíkri vél rasskellir samskonar bíl með 5 L V8 vélinni í spyrnu. Vél sem menn geta verið mjög sáttir við að ná niður í 16 - 18 L/100km, með sparakstri.

[Ómar Ragnarsson, 17.4.2012 kl. 16:36]

Árekstraprófanirnar eru yfirleitt gerðar á 55-65 kílómetra hraða og vegna þess að hraðaaukningin felur í sér álag, sem eykst "exponental" er sá hraði langt fyrir neðan 200 kílómetra hraðann.

Það er augljóslega rangt að margfalda árekstrarálagið með tveimur þótt tveir jafnþungir bílar skelli hvor framan á annan.

Segjum að hraðinn sé 100 km/klst minnkar hraðinn hjá báðum bílnunum úr 100 niður í núll á ákveðnum míllisekúndum, rétt eins og ef þeir hvor um sig aka á vegg; - þá minnkar hraðinn líka úr 100 niður í 0 á jafnmörgum millisekúndum.