"...Nú er besta barnið sótt..."

Danskir sæðisbankar komust fyrst í hámæli hér á landi fyrir rúmum 30 árum þegar DV sló upp með stóru letri á útsíðu viðskiptum íslenskra konu við einn þeirra.

Einn samstarfsmanna minna á Sjónvarpinu gerði um þetta vísu, sem mér fannst svo góð, að ég bað um leyfi hans til að fá að setja það í eftirhermuuppistand mitt og fara með hana með rödd Nóbelskáldsins, sem lá svo vel við vegna framburðar hans á orðinu "barn". 

Ég fékk leyfi höfundar gegn því skilyrði að ég segði ekki hver væri hann væri og ég mun halda það loforð nú. En vísan var svona: 

Hreðjum Íslands hrakar ótt

hermir konan únga. 

Nú er besta barnið sótt 

beint í danska púnga. 

Danir óttast sæðisþurrð

Athugasemdir

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 14.1.2013 kl. 14:35]

Ja, hugsaðu þér ef satt reynist, að á Íslandi hafi mest verið tekið út af sæðisreikningi hins tvísamkynhneigða 100-skammta Dana með 3 ættgenga sjúkdóma, sem stundar líkamsrækt og tennis. Er betri genum á Íslendinga bætandi?

[Kristján Sigurður Kristjánsson, 14.1.2013 kl. 14:39]

Já mig vantar alltaf fyrripartinn af þessari sem var ort þegar eldri maður (íslendingur) gat barn við "ókunnuga" konu:

Ekki nagar tímans tönn

tittlingin á honum.

EES:
Ómar á ummæli ársins enn sem komið er, efnislega: ´....svo getur þessi sjóður horfið einn daginn í næsu kreppu, (Norski olíusjóðurinn)

Þetta verður að segja aftur og aftur, svo þegar búið er að segja þetta þúsund og einu sinni þá er að yfirfæra þetta á lífeyrissjóði "okkar".

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 14.1.2013 kl. 16:00]

Seigur er karl við Amors önn

á nú barn í vonum.

Ekki nagar tímans tönn

tittlinginn á honum.

[Ómar Ragnarsson, 14.1.2013 kl. 16:34]

Fyrir margt löngu skemmti ég árlega á árshátíð dagblaðsins Tímans og Prentsmiðjunnar Eddu, sem prentaði blaðið. Á hverri árshátíð var gefið út árshátíðarblað þar sem grín var gert að helstu atburðum ársins á vinnustaðnum.

Eitt árið gerðist það að einn af stjórnandum blaðsins lenti í átökum við setjara í samkvæmi og beit harkalega í læri setjarans svo blæddi úr. 

Nú voru góð ráð dýr. Þetta var einn af helstu viðburðum ársins en varla þorandi að setja þetta í annálinn. 

En menn fundu ráð. Það var líka hefð að hafa dálk með nokkrum málsháttum í blaðinu og í næsta árshátíðarblaði var einn af málsháttunum þess: "Ekkert fær staðist Timans tönn." 

[Kristján Sigurður Kristjánsson, 14.1.2013 kl. 17:27]

Þakka þér Haukur.

Má ég enn einusinni biðja þig um vísuna Ómar sem þú kastaðir fram á bændaskemmtun ég man aldei annað úr henni: "en ég er fífl að atvinnu"

[Jón Valur Jensson, 15.1.2013 kl. 19:37]

Það ætti fremur að banna en að leyfa þetta fyrirbæri, a.m.k. að hafa það frjálst.

Vel að merkja eru þetta ekki "sæðisgjafar", heldur bíræfnir söluaðilar.

Hugleiðum þessa ágalla:

1. Fjöldasæðing kvenna með sæði fárra manna leiðir til þess, að áhætta er tekin á systkina-sifjaspellum og -hjónaböndum.

2. Erfðagöllum fárra verður dreift til margra, enda er það siðlaust athæfi sæðisbankanna að ganga ekki úr skugga um slíkt og taka sér tíma í hlutina, áður en rokið er í að reyna að græða sem mest.

3. Kröfu á að gera um ófrjávíkjanlegan rétt barnanna til að vita ætterni sitt; frá því er vikið og með því fótumtroðin sjáfsögð mannréttindi.

4. Þekking er verðmæt, þ. á m. ættfræðiþekking; hún er enn verðmætari nú en áður.

5. Efnishyggjan haslar sér völl einnig í þessum tæknifrjóvgunum, m.a. með því að stuðla að fæðingu barna sem verða án föður (hjá einhleypum konum) eða látið er sem þau eigi tvo foreldra, en báða þó af sama kyni, en bæði evrópskar og amerískar rannsóknir benda til, að það feli í sér merkjanlega lakari uppeldisáhrif. Faglegri helmingurinn af ríkisskipaðri nefnd á Íslandi um þessi mál tók því afstöðu gegn kröfugerð um umbyltingu í þessu máli, en vitaskuld fór pólitíska valdið að kröfu ófaglega helmingsins, þar sem tveir af þeim þremur nefndarmönnum voru sjálfir samkynhneigðir.