Slæmt veður og svefnvenjur Hitlers réðu miklu.

Dagarnir 4. - 7 júní fyrir réttum 70 árum voru viðburðaríkir.

4. júní ók Mark Clark hershöfðingi með liði sínu inn í Róm og hin fyrsta af þremur höfuðborgum Öxulveldanna féll í hendur Bandamanna.

5. júní var slæmt veður á Ermasundi og Dwight D. Eisenhower og menn hans urðu að taka áhættu með því að ákveða hvort af innrásinni yrði.

Innrásin var háð gangi gangi tunglsins og áhrifum þess á sjávarföll, og ef hætt yrði við árásina, var því teflt í tvísýnu hvort af henni gæti orðið.

Veðurspá benti til þess að vonast mætti eftir því að draga myndi nógu mikið til þess að hún yrði framkvæmanleg og því var kylfa látin ráða kasti.

Þegar til kom reyndist þetta koma sér vel, því að Þjóðverjar héldu að vegna slæms veðurs yrði ekki af innrás þennan dag.

Þar að auki heppnaðist sú brella fullkomlega að hafa Patton nálægt Dover og koma því þannig fyrir að njósnarar Þjóðverja fréttu af því.

Hitler bjóst því frekar við innrás þar yfir sundið, þar sem það er einna mjóst.

Hitler var "b-maður" hvað svefn snerti, vakti oft langt fram á nætur og svaf fram undir hádegi.

Hann var orðinn háður svefnlyfjum og þegar þetta tvennt var í stöðunni, veður sem gerði innrás ólíklega og svefnvandamál hans,  leiddi það til þess að hann gaf ströng fyrirmæli um að vera ekki vakinn fyrr en um hádegi.

Þegar fréttist af innrásinni í Normandy um klukkan 5:30 um morguninn giskuðu Þjóðverjar á að um gabbárás væri að ræða og að megin innrásin yrði gerð nálægt Calais.

Nú kom sér illa að tillögu Rommels um að hafa herafla Þjóðverja sem næst ströndinni hafði verið hafnað en megin herafli Þjóðverja hins vegar hafður lengra inni í landi þar sem hægt yrði með meiri sveigjanlegri hætti að senda hann þangað sem aðal innrásin kæmi.

En sú tilhögun krafðist þess að samgönguleiðir væru sæmilega greiðfærar, en Bandamenn höfðu skemmt bæði vegi og lestarteina svo mjög, að herflutningar voru afar seinlegir.

Vegna fyrirmæla Hitlers var hann ekki vakinn fyrr en komið var langt fram undir hádegi og dýrmætur tími hafði farið til spillis í óvissuástandi, þar sem bíða varð eftir lokaákvörðun foringjans.

Það vekur athygli að aðeins 160 þúsund hermenn voru settir á land í Normandy til að berjast þar í flæðarmálinu og fyrir ofan það, en til samanburðar höfðu 20 sinnum fleiri hermenn getað farið af stað í mestu innrás allra tíma, innrásinni í Sovétríkin 22. júní 1941.

Aðstæður réðu þessu og eftir sem áður er áætlunin "Overlord" stærsta samhæfða innrás flota, landhers og flughers í hernaðarsögunni.

Hún var gott dæmi um mikilvægi her- og birgðaflutninga sem réðu oftast meiru í báðum heimsstyrjöldunum en hermannafjöldinn sjálfur.

Bandamenn höfðu algera yfirburði á sjó og í lofti, og þeir komu Þjóðverjum á óvart með því að draga tilbúnar uppskipunarhafnir, svonefndar "Mullberries" yfir að Ermasundströnd Frakklands.

En það var ekki fyrr en þeir náðu höfninni í Cherburg sem þeir gátu farið að beita sér af alvöru, og því leið meira en mánuður sem kyrrstaða ríkti að mestu áður en 7. her Pattons gat brotið sér leið til suðurs og síðan austurs úr herkvínni.

Til að svo mætti verða herti her Montgomery´s mjög baráttu sína í norðausturhorni hins litla yfirráðasvæðis til að draga her Þjóðverja þangað og veikja hann þar sem Patton braust í gegn.  

Þar með brast stíflan, og ef ekki hefði verið vegna langra flutningaleiða og skort á uppskipunarhöfn í Belgíu, hefði her Vesturveldanna getað brunað allt austur að Rín fyrir septemberlok.

En áður en yfir lauk í maí árið eftir höfðu þrjár milljónir hermanna streymt til vesturvígstöðvanna.

Innrásin 6. júní yfirskyggir alla aðra atburði þessara júnídaga í veraldarsögunni árið 1944, bæði fall Rómar 4. júní, afsögn Leopolds Belgíukonungs 7. júní og lýðveldisstofnun á Íslandi 17. júní.    

Aldraðir hermenn minnast D-dagsins

Athugasemdir

[Húsari. (IP-tala skráð) 6.6.2014 kl. 04:12]

Sæll Ómar.

Það liggur einnig skjalfest og vottfest fyrir að
veikindi Hitlers í því formi að hann var alfarið frá störfum
þeirra vegna hafði úrslitaáhrif í orrustunni um Stalíngrad.
Hershöfðingjar hans ákváðu þvert ofaní vilja hans
að mæta óvininum fyrir framan borgina í stað þess
að "hreinsa upp" innan borgarmarka og að aðalþungi
árásarinnar kæmi úr gagnstæðri átt, þ.e. hæfist utan þeirra,
"í boga að baki henni", eins og fyrirhugað hafði verið
og allar áætlandir stóðu til að gert yrði.

[Ómar Ragnarsson, 6.6.2014 kl. 21:23]

Ég á nokkurn fjölda bóka um Seinni heimsstyrjöldina og helstu orrustur mannkynssögunnar þar sem orrustan um Stalingrad er að sjálfsögðu tekin fyrir.

Ég hef hvergi séð getið um þetta, sem þú segir. Alls staðar er það höfuðþráðurinn að allar skipanir og stjórnun á her Þjóðverja hafi komið frá Hitler sjálfum, bæði það að banna undanhald 6. hersins frá borginni og banna það alfarið að Paulus gæfist upp.

Ég skil ekki þetta orðalag "í boga að baki henni" því að að baki henni var Volga.