Skilja fleiri þetta nú?

Það vantaði ekki vandlætinguna hjá mörgum á sínum tíma þegar Aron Jóhannsson tilkynnti að hann hefði ákveðið að spila með bandaríska landsliðinu en ekki því íslenska. Meira að segja stjórn KSÍ fordæmdi þessa ákvörðun.  

Ég var meðal þeirra sem kom Aroni þá til varnar og varði þann rétt hans að velja sjálfur, hvar og hvernig hann teldi sig geta náð sem bestum árangri á knattspyrnuferlinum.

Gæta verður að því að þegar menn velja sér slíkan feril er oftast um að ræða helsta ævistarf viðkomandi, sem ekki aðeins stendur mjög stutt, eða í besta falli í 15 ár, heldur er líka hætta á því að það endist miklu styttra og endi jafnvel fyrirfaralaust.

Alla íþróttamenn, sem vilja ná sem mestu út úr sínum ferli, dreymir um að taka þátt í heimsmeistarakeppni eða Ólympíuleikum, sama hvaða árangri sú þátttaka skilar.

Ég þekki sjálfur þá tilfinningu að vera ásamt bróður mínum fyrstur Íslendinga til að taka þátt í heimsmeistarakeppni í ralli og komast í mark. Sem betur fór vorum við svo heppnir að geta gert þetta sem fulltrúar þjóðar okkar af því að heimsmeistarakeppnin sú er parakeppni en ekki keppni með ellefu manns inni á eins og knattspyrna.

Og í því liggur munurinn, auk þess sem þar á ofan er ekki um keppni á milli þjóða að ræða í ralli.

Það vantaði ekki að Íslendingar fögnuðu því þegar Askenasy, Bobby Fisher, Robert Duranona og Alexander Petterson gerðust íslenskir ríkisborgarar.

Það fannst okkur alveg sjálfsagt hjá þessum mönnum. Duranona og Petterson sáu að þeir myndu eiga meiri möguleika á að ná langt á HM eða Ólympíuleikum ef þeir kepptu fyrir Ísland, af því að Íslendingar voru það framarlega í íþróttinni.  

Þetta þýðir ekki það að við eigum að vanþakka að menn eins og Eiður Smári Guðjohnsen, Albert Guðmundsson og Ásgeir Sigurvinsson vildu frekar leika með íslenska landsliðinu en landsliðum Englendinga, Frakka eða Þjóðverja. Með því færðu þeir mikla fórn.

Allir hefðu þeir orðið landsliðsmenn hjá erlendum þjóðum og meira að segja liggur fyrir yfirlýsing þáverandi landsliðsþjálfara Þýskalands að Ásgeir hefði verið sjálfsagður í þýska landsliðið sem fyrirliði þess, enda var hann valinn besti maður Bundesligunnar.

Þessir menn náðu allir það langt að þeir gátu litið ánægðir um öxl að ferli loknum. Titlarnir, sem Eiður Smári hampaði, voru þeir eftirsóttustu í knattspyrnunni og gaman hefði verið fyrir hann að bæta HM þátttöku í safnið.

Aron Jóhannsson var það heppinn, að þegar hann hljóp einn inn á HM leikvanginn beindist athygli allrar heimsbyggðarinnar að honum einum. Erlendir þulir hafa vafalaust flestir getið þess að hann væri Íslendingur.

 "Nú skil ég þetta" er besta lýsingin sem til er á því.    

 

 

 

„Nú fyrst skil ég þetta“

Athugasemdir

[Jón (IP-tala skráð) 18.6.2014 kl. 09:27]

Spurning er hvort Ásgeir Sigurvinsson hefði getað fengið vestur-þýskan ríkisborgararétt á sínum tíma. Vestur Þjóðverjar voru að mig minnir mjög stífir á jus sanguinis reglunni. 

[Gunnar Th. Gunnarsson, 18.6.2014 kl. 10:07]

Ég studdi líka ákvörðun Arons. En hvað varð um "Dúndra Núna"?

[Hjörtur Herbertsson, 18.6.2014 kl. 10:40]

Svo er spurning um það, að ef Aron hefði valið að spila fyrir Ísland, hefði það getað hjálpað okkur að komast á HM?

[Gunnar Th. Gunnarsson, 18.6.2014 kl. 15:34]

Hann hefði vermt bekkinn. Kolbeinn og Alfreð eru betri

[Guðmundur (IP-tala skráð) 18.6.2014 kl. 21:13]

Alltaf skemmtileg innslögin frá þér Ómar. Íþróttir snúast um að ná árangri. Það að leika fyrir skyrtuna eina, heiðurinn, land og þjoð er kannski arfleið af gamla tímanum. Ég man það sjálfur sem ungur drengur á Framnesvellinum gamla að menn skiptu ekki svo auðveldlega um lið. Það eru breyttir tímar í dag. Menn leika fyrir peninga, ávinning og eigið ágæti og það að draga að sér athygli með lækum til þess að markaðssetja sig.

Ekki ætla ég að dæma Aron hann tekur sínar ákvarðanir út frá eigin hagsmunum. Það er samt eitt sem að þú virðist misskilja. KSÍ er hagsmunasamtök knattspyrnunnar og það er í þeirra verkahring að tala fyrir því að með íslenska landsliðinu leiki þeir bestu. Annars eru þessar reglur hjá FIFA og fleirum að útvatna landskeppnir í millum þjóða af því að leikmenn eru margir með 2 falt ríkisfang. 

[Bjarni (IP-tala skráð) 18.6.2014 kl. 21:32]

Ætli Aron verði orðinn meiri íslendingur en kani þegar hann og hans fólk þarf menntun og heilbrigðisþjónustu?

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 19.6.2014 kl. 00:38]

Það virðist allt leggjast með þessum manni. Manni var kannski farið að detta í hug að hann fengi lítið að spila er upp væri staðið. Nema nokkrar mínútur etv. í síðasta leik o.s.frv.

Hvað gerist nánast strax? Jú, meiðsli og Aron verður að fara inná.

Maður yrði lítið hissa þó hann mundi skora mark næst. Maður bara: Einmitt.

Leggst allt með honum.