Vælukjói ?

Í umræðum um leikina á HM í gærkvöldi og að undanförnu hefur oft mátt heyra orðin "væl" og "vælukjói" þegar leikmenn kveinka sér eftir að brotið er á þeim eða þeir rekast harkalega saman.

Þetta kom líka upp eftir að Neymar kveinkaði sér eftir "ósköp venjulegt samstuð" í lok leiks Brasilíu og Kólombíu í gærkvöldi og lá á vellinum þangað til hann var borinn út af í sjúkrabörum.

Enda ekkert gult, hvað þá rautt spjald á lofti.

"Kemur áreiðanlega sprækur í næsta leik" heyrðist sagt.

En nú er staðfest að Neymar sé með brákaðan hryggjarlið og leiki ekki meira með á mótinu.

Þetta er mun meira áfall fyrir brasilíska liðið en þegar Pele haltraði af velli eftir "ósköp venjulegar tæklingar" á HM 1966 og Brasilía datt út úr keppninni.

Neymar tekur nær allar spyrnur Brassanna í föstum leikatriðum og er algert "hryggjarstykki" í leik liðsins.

Atvikið í gærkvöldi minnti mig á það þegar Ríkarður Jónsson var borinn hryggbrotinn út af Laugardalsvellinum í úrslitaleiknum í Íslandsmótinu 1965 eftir "ósköp venjulegt samstuð".

Og Skagamenn misstu af titlinum.  

Neymar hægði á sér til að reyna að ná til boltans í gærkvöldi og ná valdi á honum. Zuniga kom á fullri ferð aftan að honum og setti hnéð í hrygginn á Neymari.

"Óvart"?

Spurning vaknar um hvort áhlaup Zuniga var "glórulaust" eða "eðlileg kappsemi" í hita leiksins.  

Hann átti aldrei neina möguleika til að ná til boltans nema ryðja Neymari úr vegi.

Spurning er hve langt eigi að ganga með að samþykkja áhlaup knattspyrnumanna aftan á menn, sem ekki sjá aftur fyrir sig þegar þeir eru næst boltanum og reyna að ná til hans.

Aðallega vegna þess að hryggurinn og nýrun er afar viðkvæm fyrir höggum aftan frá, einkum þegar um hné er að ræða. Dæma skal á háskaleik, jafnvel þótt hann valdi ekki meiðslum.  

Það er ekki auðvelt að dæma um þetta atvik í gærkvöldi ef dómarinn hefur verið í slæmri aöstöðu til þess að sjá hvað gerðist.

Dæmi eru mýmörg um svona vafaatvik í ýmsum íþróttum.

Höfuðin á Evander Holyfield og Mike Tyson skullu nokkrum sinnum saman í bardögum þeirra.

Aðeins Tyson blóðgaðist, ekki Holyfield, og Tyson reiddist ákaflega í síðari bardaganum og missti gersamlega stjórn á sér.

Atvikin voru afgreidd sem "óviljandi" af hálfu Holyfields. En voru þau það? Af hverju hagnaðist bara hann á þeim en Tyson leið fyrir þau?

Mín niðurstaða er þessi: Ekki á að leyfa að sótt sé af hörku aftan frá með hnén á undan sér að leikmanni sem næstur er bolta fyrir framan hann og þarf að hægja á sér til að ná valdi á honum.

Allar síst þegar aftari leikmaðurinn á engan möguleika á að ná til boltans nema ryðja fremri leikmanninum úr vegi.  Refsing: Rautt spjald, hvort sem fremri leikmaðurinn liggur slasaður í jörðinni eða ekki og sérstakur aðstoðardómari utan vallar hefur skoðað myndskeiðið af atvikinu og haft ráðrúm til að gefa aðaldómaranum sinn úrskurð í því hléi, sem hvort eð er myndast þar til slasaði leikmaðurinn hefur verið borinn út af vellinum.

Aðaldómarinn ráði því sjálfur hvort hann ráðgast við aukadómarann. Ef hann telur að það tefji leikinn um of geti hann sleppt því.   

Mótrök: Þetta dregur burtu stóran hluta af sjarma leiksins.

Meðrök: Það á ekki að vera hægt að ráða úrslitum i HM í knattspyrnu út á svona atvik. Það þarf að setja nýjar og nákvæmari kröfur um hörku og harðfylgi leikmanna í vissum tilfellum eins og þessu.

Eftir HM 1966 var gert átak varðandi "glórulausar" tæklingar. Það dró ekki úr sjarma leiksins. Sjarmi leiksins birtist í því að íðilfögur knattspyrna snillinga fái að njóta sín.

Og hún naut sín að nýju á HM 1970.

Þess má geta að í hnefaleikum gilda flóknar reglur um alls konar beitingu hnefanna sem eiga að minnka líkurnar á óþarfa alvarlegum meiðslum, svo sem vegna hnakkahögga, nýrnahögga, högga neðan beltisstaðar og högga með opinn hnefa sem geta valdið augnmeiðslum.  

En jafnframt því að skerpa reglurnar í knattspyrnunni þarf að gera sams konar átak í því að láta knattspyrnumenn ekki komast upp með leikaraskap og óþarfa "væl." 

Aðstoðardómari með myndavél utan vallar gæti hjálpað til við það.  

Staðfest að Neymar spilar ekki meira á HM

Athugasemdir

[Sigurður Þorsteinsson, 5.7.2014 kl. 12:35]

Sem þjálfari og dómari í knattspyrnu til áratuga, þá var þetta brot strax afar gróft frá mínu sjónarhorni og verskuldaði umsvifalaust rautt spjald. Á slíkum brotum er allt of vægt tekið. Hef tekið eftir fleiri slíkum lýsingum eins og vælukjói hjá ,,sérfræðingum" í lýsingum. Þeim ,,finnst" síðan ýmislegt um brot, sem oft á tíðum samrýmast illa eða ekki knattspyrnulögunum. Var að koma frá Þýskalandi þar sem ,,sérfræðingarnir" eru meiri sérfræðingar og hluti af lýsingunni er að fræða áhorfendur og kenna þeim atriði um leikinn. Ímynduð ,,karlmennska" í lýsingunum stafar oft af þekkingarleysi og vanmáttarkennd.

Annað sem vert er að rifja upp. Þegar Bjarni Benediktsson sagði frá því að þegar hann 21 eins árs, þá fyrirliði U21 var tæklaður á KR velli og honum var ljóst að ferillinn var á enda, þá hafði hann fellt tár. Þá fór netheimur á annan endann. ESB liðið kallaði Bjarna vælukjóa, og grenjuskjóðu og sökuðu hann um skort á karlmennsku. Fyrir okkur hin sagði okkur þetta meira um alvarlegar afleiðingar þess þegar samfylkingarvísinn tekur sér bólfestu í heilabúi manna.

Annað sem vert er að rifja upp. Þegar Bjarni Benediktsson sagði frá því að þegar hann 21 eins árs, þá fyrirliði U21 var tæklaður á KR velli og honum var ljóst að ferillinn var á enda, þá hafði hann fellt tár. Þá fór netheimur á annan endann. ESB liðið kallaði Bjarna vælukjóa, og grenjuskjóðu og sökuðu hann um skort á karlmennsku. Fyrir okkur hin sagði okkur þetta meira um alvarlegar afleiðingar þess þegar samfylkingarvísinn tekur sér bólfestu í heilabúi manna.

[Sigurður Sigurðsson (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 12:40]

Athyglisvert hvað brotið á Neymar (sem var virkilega fólskulegt) er keyrt upp utan fyrir sviga með því að líta framhjá því hvernig Brazilíumenn spörkuðu m.a. Rodriguez í tætlur í leiknum. Brazilía braut oftar af sér en í nokkrum leik í úrslitakeppninni síðan 1966, 31 sinni í leiknum, og hefðu væntanlega fengið önnur úrslit í þessum leik hefði dómarinn haft kjark til að dæma í samræmi við hörkuna Brazzanna.

[Hörður Björgvinsson (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 13:40]

Er Sigurður Þorsteinsson að blanda þarna saman íþróttum og pólitík?  Ég hef skömm á hvorutveggja, meðal annars vegna grimmdar, og jafnvel illsku, sem tíðkast í báðum.

En ég held að það sé almenn regla að pólitík eigi ekki að hafa áhrif á íþróttir, og íþróttir eigi ekki að hafa áhrif á pólitík.  Ég bið ykkur um að hræra þessu ekki saman í einn pott.  Það gerir illt verra.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 5.7.2014 kl. 13:47]

Ég sá strax að brotið var gróft á Neymar en þetta væludæmi er samt þekkt, sérstaklega hjá latneskum þjóðum. N-Evrópumenn eru mun skárri þó vissulega sé þar undantekning hjá einstökum leikmönnum.

[gudfred halmstad (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 14:10]

Bjarni Ben? Who cares. Fokkadu ther Siggi Dodda!

[Sigurður Þorsteinsson, 5.7.2014 kl. 14:13]

Hörður sagt er að lífið sé pólitík, og úr íþróttum má lesa margt í mannlífnu. Sagt var að einn forseti Bandaríkjanna gæti ekki gengið og tuggið tyggjó á sama tíma. Skilst að einhver hafi búið til kassa þar sem hægt var að einbeita sér aðeins að einu í einu, öll umhverfishljóð eða áreiti sem trufla þetta eina. Þú ert e.t.v. að tryggja tyggjó núna. Annars eru margir sem ekki skilja íþróttir, eða pólitík og enn aðrir ná aldrei valdi á stærðfræði.

Gunnar, hin leikræna tjáning spilar oft stórt hlutverk sérstaklega hjá þjóðum við Miðjarðarhafið. Ofleikurinn verður þá oft broslegur.

[Grímur (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 14:14]

Að fylgja eftir "samstuði" eða gefa eftir, jafnvel ekki fyrr en á síðasta sekúndubroti. 

Dæmi: Í endursýningu sá maður takka setta í hliðina á hnénu á Hulken og hélt að þar með væri hans leik lokið, en greinilega var þessu ekki fylgt eftir og því gat hann haldið áfram óskaddaður að sjá.

[Theódór Norðkvist, 5.7.2014 kl. 15:18]

Ruddalegar og glannalegar tæklingar eru orðin allt of stór hluti af knattspyrnunni og já, vissulega voru Brassarnir ekki barnanna bestir í leiknum í gær. Þarf að taka harðar á þessu, annars verður knattspyrnan miklu líkari júdó eða glímu og úrslit ráðast af því hver er sterkari líkamlega, ekki af hæfileikum og leikni.

[Þorsteinn Briem, 5.7.2014 kl. 15:23]

Íslendingar væla og skæla sem sagt minna en Spánverjar, Englendingar  minna en Frakkar, Svíar minna en Grikkir og Norðmenn skæla manna minnst.

Hið dásamlega Þýskaland ekki í Evrópusambandinu og Frakkar ekki "latnesk þjóð".

[Þorsteinn Briem, 5.7.2014 kl. 15:43]

Mikið grætur Bjarni Ben.,
beyglaðist um árið,
hann er ekki kaldur Ken,
kyssa þarf nú sárið.

[Björn Lárusson (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 15:55]

Það var reyndar árið 1965, sem umræddur úrslitaleikur KR-ÍA fór fram. Árið 1968 vorum við Skagamenn í 2. deild og sigruðum með yfirburðum og hefðum þar með átt að fara beint uppí 1. deild. En þá átti að fjölga í 1. deild um eitt lið og einhver ráðamaður fékk þá "snilldar" hugmynd setja á þriggja liða keppni um tvö sæti í 1. deild þ.e. lið Hauka sem var í öðru sæti í 2. deild og ÍBK sem var neðst í 1. deild og hefðu því átt að spila um lausa sætið í 1. deild, en ÍA sigurvegarnir í 2. deild hefðu því getað setið eftir í 2. deild þrátt fyrir yfirburðasigur í 2.deildinni. En svo fór að Haukar urðu neðstir í þessari þriggja liða keppni og sátu því eftir í 2. deild. 

[Ómar Ragnarsson, 5.7.2014 kl. 16:12]

Biðst afsökunar Björn minn og þakka þér fyrir ábendinguna. Mun leiðrétta þetta í pistlinum en að sjálfsögðu ekki þurrka þína athugasemd út. Hún er hluti af leiknum eins og sagt er um dómarann á knattspyrnuvellinum.

[HH (IP-tala skráð) 5.7.2014 kl. 17:43]

 Vælukjóinn Steini briem

allt á hornum hefur

hrýnir oftast eins og svín

líka er hann sefur