Sálfræðin getur skorað drjúgt.

Dæmin um það að sálfræðibrögð og hugarástand geti ráðið úrslitum í viðureignum og keppni á ýmsum sviðum eru mýmörg.

Jafnvel hörðustu keppnismenn verða stundum að lúta í lægra haldi fyrir slíku.

Þótt þeir standist ótrúlega áraun af ýmsu tagi er stundum það eina sem getur dregið úr þeim sálar- og keppnisstyrk að þeir séu lokkaðir til að ofmeta andstæðinginn og halda að hann sé betri en hann raunverulega er. Með því er byrjað að naga í sjálfstraust þeirra, sem er oftast það sem fleystir þeim lengst.   

Tvívegis á ferli mínum í rallinu heppnaðist að láta mótherjana halda að maður væri betri en maður var, og það án þess að segja orð við þá um það.

Í báðum tilfellum tók þetta fleira en einn keppnisdag enda við harðsnúna að etja. Loks kom að því að sjálfstraust þeirra byrjaði að linast. Of langt mál væri að segja frá þessu hér.  

Lars Lagerback hefur sagt að hugarástand íslenska landsliðsins í knattpyrnu hafi orðið því að falli í síðari leiknum við Króata. Þar hafi aðeins vantað herslumuninn hvað varðaði sjálfstraustið en það hafi verið nóg.

Í hernaði er mikilvægt að andstæðingarnir fái ranghugmyndir um stöðu sína og möguleika, og getur blekkingin verið bæði fólgin í því að þeir falli á því að vanmeta stöðu sína eða ofmeta hana.

Muhammad Ali vanmat Joe Frazier í fyrsta bardaga þeirra og George Foreman og raunar allir aðrir en Ali ofmátu Foreman fyrir bardaga þeirra í Kinshasa í Zaír.

Rangt mat réði úrslitum í bæði skiptin, tapi Alis fyrir Frazier og tapi Foremans fyrir Ali.   

Krul: Sagði þeim að ég vissi hvar þeir myndu skjóta

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 6.7.2014 kl. 17:53]

Þetta var náttúrulega hreinasta snilld hjá Van Gaal, vegna þess að bragðið heppnaðist fullkomlega en ég er hræddur um að hann hefði fengið orð í eyra ef þetta hefði kannski skilað Hollendingum tapi.................

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 6.7.2014 kl. 20:40]

Eg veit það ekki, en það er í sjálfu sér erfitt að sjá snillina í því þjálfaralega séð að geta ekki unni Costa Rica fyrr en með brellum í vítaspyrnukeppni eftir framlengdan leik.

Jafnframt var það sem gerði útslagið óíþróttamannsleg hegðun Krull.

Eg verð að segja, að eg ætlaði barasta ekki að trúa mínum augum þegar hann truflaði vítaskyttur Costa slag í slag - og dómarinn lét átölulaust. Átölulaust.

Það rétt af dómaranum var, að um leið og hann sá framferði Krull (og dómarinn sá það vel alveg ofan í atvikinu) var að rífa upp gula spjaldið og reka framan í hann.

Í framhaldi átti hann að taka Krull afsíðis, útskýra fyrir honum að ef hann sæi svona til hans nokkru sinni framar - fengi hann umsvifalaust rauða sjaldið. Umsvifalaust.

Í lokin átti hann að segja honum að fara á marklínuna - og vera þar.

Dómarinn brást þarna.

Fyrst dómarar eru ófærir um að taka á svo augljósri óíþróttamannslegri framkomu - þá er erfitt um vik fyrir dómara almennt að framfylgja fair play strategíunni.

Það athyglisverða er svo náttúrulega og sér umræða - að Krull montar sig af þessu.

Að mínu mati er þetta niðurlæging fyrir Holland.

[Ómar Ragnarsson, 6.7.2014 kl. 21:09]

Ég er sammála því að það átti ekki að líðast að Krull truflaði einbeitingu vítaskyttanna og neyddi þá til að fara að velta fyrir sér allt öðru en venjan er þegar teknar eru vítaspyrnur.

[Þórður (IP-tala skráð) 7.7.2014 kl. 10:24]

Ómar Bjarki, er eitthvað í knattspyrnureglunum um það að leikmenn mega ekki tala við mótherja sína? Vítaskyttur gera allt sem í þeirra valdi stendur til að blöffa markmennina í vitlaust horn og of snemma af stað, mega markmenn ekki reyna að blöffa vítaskyttur til að skjóta í vitlaust horn?