HJÁLP FYRIR FRAMSÓKN?

Það var alþekkt fyrirbæri á viðreisnarárunum að allmargir Sjálfstæðismenn kusu Alþýðuflokkinn í þingkosningum til þess að friða hann og halda honum við viðreisnarefnið. Þegar Eggert Þorsteinsson kaus útundan sér gegn stjórnarfrumvarpi á síðasta hluta tímabilsins og kom að margra mati í bakið í samstarfsflokknum var reynt að fyrirgefa það og taka það ekki of óstinnt upp.

Upphlaup Framsóknar nú vegna auðlindaákvæðisins rétt fyrir kosningar minnir svolítið á þetta. Allt í einu gerðu Framsóknarmenn þetta að stórmáli eftir að hafa látið sér fátt um finnast. Ég hef ekki haft neina sérstaka tilhneigingu til að vorkenna Sjálfstæðisflokknum en þarna hefði mér fundist drengilegra af Framsókn að hafa lengri og eðlilegri aðdraganda að þessari uppákomu.

En kannski hugsar Geir sem svo að það sé hið ágætasta mál að Framsókn kræki sér í einhver atkvæði fyrir þetta rétt eins og Alþýðuflokkurinn á sínum tíma í viðreisninni. Og kannski er þetta marklaust samkomulag samanber álit Sigurðar Líndals og kemur sér vel fyrir stóriðjustjórnina að upp komi mál sem hægt er að blása nógu mikið upp svo að umhverfismálin falli í skuggann.

Og nú heyri ég í útvarpinu að Geir segir að þetta sé "táknrænt" lagaákvæði, breyti í engu grundvelli atvinnuveganna og geri þeim kleyft að auka eignaheimildir sínar.

Formennirnir fóru óvenjulega leið í þessu máli, - afgreiddu það fyrst einhliða en leyfðu síðan stjórnarandstöðunni að sjá krógann tveimur tímum síðar og sýndu þeim óvenjulega litla virðingu miðað við það að venjulega liggur mikið samráðsferli að baki stjórnarskrárbreytingum. Sýnist ekki mikil von til að stjórnarandstaðan verði samstíga í þessu fyrir bragðið. 

Eftir orðræðu þeirra Einars Odds Kristjánssonar og Össurar Skarphéðinssonar í Kastljósi í kvöld er ljóst að menn muni eyða næstu dögum í að karpa um það hvort auðlindaákvæðið breyti einhverju eða engu og ætti engum að koma á óvart þótt niðurstaðan yrði sú að hver geti túlkað þetta eftir sínu nefi.

Athugasemdir

[Pjetur Hafstein Lárusson, 8.3.2007 kl. 19:34]

Þetta er tillaga að stjórnarskrárbreytingu innan gæsalappa.

[Steini Briem (IP-tala skráð) 8.3.2007 kl. 19:38]

Öll íslensk náttúra, bæði til sjávar og sveita, er auðlind og að sjálfsögðu á öll náttúra í eigu ríkisins að vera þjóðareign, enda þótt greitt verði fyrir afnot af henni. Eins og greitt er fyrir afnot af fiskimiðunum á að greiða fyrir afnot af öðrum náttúruauðlindum í eigu þjóðarinnar, til dæmis hálendinu, fallvötnum þar og gufu, svo og náttúrufegurð allri, að undanskilinni fegurð himinsins. Allt eru þetta takmörkuð gæði og fyrir afnot af slíkum gæðum á að greiða, ekki síst þegar hingað kemur ein milljón túrhesta árlega eftir nokkur ár. Annars munu margar auðlindir inn til landsins verða eyðilagðar, eins og raunin hefði orðið með auðlindir sjávarins, ef ekki hefði verið settur þar veiðikvóti á flestar tegundir.

[Hjörtur (IP-tala skráð) 8.3.2007 kl. 21:20]

Kvótaflokkarnir eru samkvæmir sjálfum sér. Auðlindirnar fara sömu leið og bankarnir, þeim verður ráðstafað í hendur vildarvina og auðhringa sem þeir þjónusta. Ef þörf gerist að krota eitthvað marklaust í stjórnarskrána til andlitslyftingar, þá er bara að gera það. Allt fyrir blessaðan pöpulinn. Framsóknarflokkurinn er meiraðsegja búinn að setja í kosningastefnuskrá sína að afnema beri lífeyrisforréttindi alþingismanna sem þeir komu í kring með aðstoð stjórnarandstöðunnar eftir síðustu kosningar. Ekki trúverðugt miðað við að þeir börðust fyrir þessu og vörðu með kjafti og klóm. Þetta er vissulega vel falið í stefnuskránni og fer ekki hátt, en það má grípa til þess beri málið á góma - hverju Guð forði. Þó er þetta skárri frammistaða en hjá Samfylkingu og Vinstri grænum, sem hamast við að þegja um spillinguna. Þeir flokkar standa Framsóknarflokknum hvergi á sporði nema í siðferðisefnum.

Stjórnarandstöðunni er sýnd sú virðing sem hún hefur aflað sér hjá stjórnarflokkunum.  

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 8.3.2007 kl. 22:18]

Ómar þú ert sterkur svona sér á báti, ...

[Steini Briem (IP-tala skráð) 8.3.2007 kl. 22:47]

Nýtt ákvæði um auðlindir í stjórnarskránni þarf að hafa einhverja ákveðna merkingu, þýðingu, og meirihluti þingsins þarf að vera sammála um þessa merkingu. Það er ekki að ástæðulausu að þetta er lagt fram sem þingmannafrumvarp þeirra félaga Geirs og Jóns en ekki stjórnarfrumvarp. Það er óvíst, og jafnvel ólíklegt, að allir þingmenn stjórnarinnar samþykki þetta ákvæði og jafnvel ekki einu sinni öll ríkisstjórnin. Og stjórnarflokkarnir hefðu að sjálfsögðu átt að eiga samstarf við stjórnarandstöðuna um þetta mál, því stjórnin fellur í vor og nýtt þing þarf að samþykkja stjórnarskrárbreytinguna ÓBREYTTA. Ef nýja þingið gerir það ekki fékk Framsókn ekkert út úr þessari unglingaveiki nema bólurnar.

[Steini Briem (IP-tala skráð) 8.3.2007 kl. 22:51]

Ef ég leigi íbúð er ég að sjálfsögðu ekki með "óbeinan eignarrétt" að íbúðinni. Ég greiði ákveðna upphæð fyrir að leigja íbúðina í ákveðinn tíma. Og ef ég leigi íbúðina til eins árs verð ég að fara úr íbúðinni þegar árið er liðið, nema ég vilji leigja íbúðina lengur og enginn annar sé tilbúinn að greiða hærri leigu fyrir hana. Ef ríkið á íbúðina á þjóðin hana líka, ef stjórnarskráin kveður á um það. Ríkið er framkvæmdaraðili fyrir þjóðina sem stendur ekki í því að leigja út íbúðir úti í bæ. Hluti af þjóðinni er líka alltaf staddur í útlöndum.

 

Íslenska þjóðin er allir íslenskir ríkisborgarar, hvort sem þeir greiða skatt eða ekki, og þeir njóta leigunnar af íbúðinni með einum eða öðrum hætti. Enda þótt einhver greiði ekki skatt getur viðkomandi notið alls kyns þjónustu af hálfu ríkisins, líka erlendis, til dæmis í íslenskum sendiráðum. Alþingi semur lög, þar á meðal stjórnarskrána. Alþingi sækir vald sitt til þjóðarinnar og framkvæmdavaldið sækir vald sitt til Alþingis. Þjóðin með ríkið sem framkvæmdaraðila á að geta leigt út allar auðlindir sínar og takmarkað aðgang að þeim fyrir ákveðna upphæð í ákveðinn tíma, til dæmis eins árs í senn.

 

Sá sem greiðir hæstu upphæðina fyrir aðgang að takmarkaðri auðlind, til dæmis veiðikvóta, á að fá kvótann, alveg eins og sá sem er tilbúinn að greiða hæstu húsaleiguna fær viðkomandi íbúð. Og sá sem greiðir hæsta verðið fyrir sérleyfi á rútuakstri milli Akureyrar og Dalvíkur fær leyfið til ákveðins tíma. Þannig á úthlutun veiðikvóta með sama hætti á engan hátt að leiða til þess að útgerðir eignist hér aflakvóta, hvorki til lengri né skemmri tíma. Ef nýtt ákvæði um auðlindir í stjórnarskránni á að merkja eitthvað annað er það vita gagnslaust.

[Karl Ólafsson, 9.3.2007 kl. 00:12]

Ég var einmitt að blogga mína skoðun á þessari fyrirhuguðu stjórnarskrárbreytingu (hér ef einhver nennir að lesa).

Persónulega þykir mér menn vera farnir að slá um sig óþarflega mikið með hugmyndum um stjórnarskrárbreytingar. Slíkt Á EKKI að framkvæma með svona flausturslegum hætti eins og hér á að gera, svo maður fari nú ekki út í langar útlistanir á öðrum slíkum tillögum sem viðraðar hafa verið síðustu vikur.

Er ekki hægt að sameinast um að biðja stjórnmálamennina okkar vinsamlegast um að láta stjórnarskrána okkar í friði svona rétt fyrir kosningar. Ef það á að breyta henni, sem er að sjálfsögðu ekkert útilokað, verður það verk að vinnast þverpólitískt yfir lengri tíma en hér hefur verið notaður.

[Guðmundur Ragnar Björnsson, 9.3.2007 kl. 17:51]

Skil þetta ekki alveg. Margir virðast halda að stjórnarskrárnefnd hafi verið kölluð saman í byrjun janúar, hróflað upp einhverjum tillögum og nú eigi að samþykkja ósköpin. Stjórnarskrárnefnd hefur unnið að breytingunum, þar á meðal auðlindaákvæðinu, í 4 ár þannig að tal um að hér sé um hrákasmíð að ræða á sér enga stoð. Ástæðan fyrir því að stjórnarandstaðan var ekki sérstaklega höfð með í ráðum er augljós. Sjálfstæðismenn voru þeir sem voru mótfallnir og stjórnarandstaðan gat lítið í því gert að fá þá til að skipta um skoðun. Það er síðan vonandi að hægt sé að þoka málinu áfram í þá átt að komið verði á einhversskonar auðlindagjaldi í sjávarútveginum.