Goslok í mars og ferðamannastraumur næsta sumar?.

Haraldur Sigurðsson eldfjallafræðingur birtir nú síðdegis afar athyglisverða pælingu á bloggsíðu sinni um goslok í Holuhrauni, að vísu með ýmsum fyrirvörum. 

Dóttursonur hans hefur farið yfir GPS-mælingar á siginu í öskju Bárðarbungu frá 12. september og eins og er virðist sem hraðinn á siginu sé að minnka örlítið, þannig að haldi þetta svona áfram kynni að draga úr kvikustreyminu norður í Holuhraun hægt og bítandi uns gosið stöðvist, til dæmis í mars næstkomandi.

Haraldur viðurkennir að erfitt sé að spá svona en segir "einhvers staðar verður að byrja."

Vísindamenn hafa verið að endurskoða ýmislegt varðandi sýn sína á umbrotin sem hafa staðið í Bárðarbungu og náð norður í Holuhraun síðan um miðjan ágúst og segja að það, hvernig sigið í Bárðarbungu virðist standa í beinu sambandi við gosið í Holuhrauni, sé nýr veruleiki og afar athyglisverður.

Raunar hefur tónninn, sem sleginn var 19. ágúst hér á þessari bloggsíðu, haldist alla tíð síðan, en þá gerði ég samanburð á Leirhnjúki og Bárðarbungu sem sýndi samsvörun í því, að þessar tvær eldstöðvar eru í miðju eldstöðvakerfis og kvikan er "send" út frá þeim í tvær áttir og kemur upp ýmist sunnan eða norðan við þær.

Þessu var fylgt eftir með pistlinum "Yfireldstöð Íslands", með eftirfarandi orðum.

"Hún (Bárðarbunga) er eldstöðvaforinginn sem skipar kvikubrynsveitum sínum fyrir og sendir þær í mikla leiðangra, - sendir eldspúandi herdeildir sínar neðanjarðar í tvær áttir í stað þess að spúa sjálf eimyrjunni upp þar sem hún kemur upp úr iðrum jarðar."  

22. ágúst var sagt frá því í bloggpistli um "mat á breytingum og skoðunum, sem eru í mótun,"  að á flugi yfir Dyngjujökul og svæðinu norðan við hann hefði ég tekið eftir atriðum sem kunnáttumaður hefði verið beðinn um að kanna nánar og leggja mat á."

Þá hefði frétt um Holuhraun sem vettvang komandi eldgoss verið "mikið skúbb" eins og ég orðaði það í viðtali við vaktstjóra fréttastofu RUV, því að fram að því höfðu vísindamenn talið að það tilheyrði ekki eldstöðvakerfi Bárðarbungu heldur kerfi Öskju.

Litla gosið undir Dyngjujökli tafði athugun jarðfræðingsins, sem við vildum til öryggis láta staðfesta nýtt mat á stöðunni svo að það dróst að hægt yrði að skrifa bloggpistil með heitinu "mig grunaði þetta í fyrradag."  

Síðan þá hefur allt stutt þessa grófu mynd, sem Bárðarbunga hefur verið að afhjúpa í bráðum tvo mánuði.

Fjari gosið í Holuhrauni út fyrir næsta vor kann að vakna spurningin hvort menn hafi næsta sumar misst af því aðdráttarafli fyrir ferðamenn sem það hefði annars orðið.

Það er ólíklegt. Í fyrsta lagi myndi vera þarna bannsvæði ef enn gysi.  Og í öðru lagi hefur gosið fengið svo mikla auglýsingu og athygli að einmitt vegna þess að ekki yrði sama hættan á gaseitrun og nú myndu ferðamenn vilja sjá þessi nýju náttúrufyrirbæri, gígana með Baug í hásæti, volgt hraunið og hugsanlega lón, sem hefði myndast samhliða hrauninu að austanverðu.  

 

  

Stórbrotið myndband frá eldgosinu

Athugasemdir

[Már Elíson, 12.10.2014 kl. 15:40]

Á ekki að fara að gefa þessu hrauni og gígum almennileg nöfn til langframa svo að

þessi nafn-heimska sem er á þeim núna festist nú ekki í bullinu..(?)

[Ómar Ragnarsson, 12.10.2014 kl. 18:03]

Þetta er ekki alveg einfalt. Sem dæmi má nefna hraunin sem hafa komið úr Heklu eða gígum utan í henni eða í nágrenni sem vel flest hafa ekki fengið ný nöfn þegar þau hafa runnið ofan á eldri hraunum eða yfir þau.

Ég tel að þetta nýja hraun sé nógu orðið það stórt og að mestu á nýju svæði, að það verðskuldi nýtt nafn, sem og stærsti gígurinn, sem fyrirsjáanlega skilur eftir nýtt fell á sléttunni.

Nafnið Baugur hefur verið á lofti um gíginn og kannski má nota það nafn og kenna hraunið við hann.

En kannski finnst einhverjum að frekar eigi að leita að heiti, sem ekki er það sama og var á einu stærsta fyrirtæki landsins.