Hvað gerist vindmegin við glóandi jarðeld í 12 stiga frosti?

Þegar verið er nálægt jarðeldi, glóðandi hrauni eða eldgosi, og stífur frostkaldur vindur stendur af manni í átt að jarðeldinum gerist dálítið sérstakt, sem er svolítið ruglingslegt. 

Þetta var til dæmis hægt að upplifa í Kröflugosi í janúar 1981 þegar tólf stiga frost var á gosstöðvunum og stífur norðvestanvindurinn var þetta kaldur.

Svipað gerðist í tökum á loftmyndum nýlega af gígnum Baugi í Holuhrauni. 

Loftið, sem skall á manni var sannanlega frostkalt og tryggði að hægt væri að fara miklu nær jarðeldinum en ella í þessum kalda loftmassa. 

Ef gluggi var opnaður fannst hins vegar heit geislun koma inn um hann. 

Enn magnaðra var þetta fyrirbæri í Kröflugosinu fyrrnefnda. 

Þar var á einum stað hægt að standa á þverhníptum gjábakka og horfa ofan í glóandi hraunelfuna beint fyrir neðan sig og hafa glóandi eldtungur gígsins á bak við sig, en samt að njóta þess að mínus tólf stiga heitur loftstraumur norðvestanvindsins skall á manni.

En þrátt fyrir þetta fannst vel fyrir heitri geislun frá eldvegg gígsins og hraunsins enda þótt sú geislun þyrfti að fara í gegnum hinn frostkalda loftstraum.

Ég hugðist taka uppistand á þessum stað og var í kolsvörtum leðurjakka utan yfir ullarfatnaði. Þarna var heldur hlýrra en fjær gosinu. 

Sneri baki í eldinn og stóð þar kyrr nokkra stund. En þá hrópaði Haraldur Friðriksson kvikmyndatökumaður til mín: "Það er að kvikna í jakkanum!" 

Mikið rétt. Reyk lagði upp frá bakinu vegna þess hve vel kolsvartur jakkinn dró í sig geislun eldsins. Samt var frost í vindinum sem stóð framan á mig. Ég flýtti mér að snúa mér við og færa mig fjær. Og það mátti sjá minna: Ysta byrði jakkans var sviðnað!

Lára Ómarsdóttir fréttamaður lýsti þessu fyrirbæri stuttlega þar sem hún stóð við Holuhraun um daginn og svo sannarlega er þetta ótrúlega fyrirbæri fyrir hendi. 

Þetta gerist þegar gengið er á hrauni

Athugasemdir

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 16.12.2014 kl. 23:17]

Hvað ertu nú að fara minn ágæti Ómar. Hefur líklega verið á máladeildinni í MR, lært latínu, en ekki eðlisfræði. Aldrei heyrt getið um varmageislun. Aldrei heyrt getið um Max Planck (Max Karl Ludwig Planck, f. 1858 í Kiel).

Hann var faðir skammtafræðinnar (Quantum mecanics), hvorki meira né minna.

Allir hlutir geisla frá sér varma, ískaldir sem rauðglóandi, rafsegulbylgjum og orka varmans E = Plancks fasti (h)) sinnum ljóshraðinn (c), deilt með öldulengdinni (lambda). Got it?

Og hér er Planck's constant sem menn ættu að kunna utanbókar:

h = 0.00000000000000000000000000000000066260695729 kg mxm /sekúnda.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 17.12.2014 kl. 00:17]

Haukur @1 

Eru þá uplifanir manna af náttúrunni ekkert merkilegar ef eðlisfræðin hefur náð yfir fyrirbærin?

[Þorsteinn Briem, 17.12.2014 kl. 00:29]

Það hefur farið illa fyrir mörgum latínugránanum sem klikkað hefur á Plancks fastanum.

Og heldur leiðinlegt til afspurnar að fuðra upp og verða að ösku í beinni útsendingu.