Sumir staurar virðast bjóða upp í dans.

Í ferðalagi um Jótland hér um árið var athyglisvert að sjá hvernig reynt var að setja ljósastaura þannig niður að sem minnst hætta væri á því að bílum væri ekið á þá. 

Þetta stakk í stúf í staðsetningu ýmissa staura hér á landi sem virtust sumir settir þannig niður að sem mestar líkur væru að aka á þá. 

Meira en 10 árum síðar eru flestir þessir staurar enn á sama stað, enda töldu talsmenn Vegagerðarinnar eindregið að þeir stæðu á réttum stöðum. 

Sem dæmi nefni ég staurinn, sem "tekur við manni" þegar ekið er til austurs um hringtorgið við Hveragerði, rétt eins og honum sé falið það verkefni að koma í veg fyrir að bílar fari þar út af í lúmskri hálku.

Annar svipaður tekur við manni þegar ekið er til norðurs um hringtorgið norðan við Borgarnes.

Ef þessir staurar væru færðir aðeins til í líkingu við það sem sjá mátti á hringtorgum á Jótlandi, er líklegt að árekstrum bíla við þá myndi fækka.

Og á Álftanesveginum, þar sem var einföld stauraröð, mátti sjá staurana setta þannig niður í langflestum beygjunum, að ef bíll skrikaði til í hálku voru staurarnir einmitt þeim megin sem bílarnir fóru út af, og meira að segja komnir yfir á hina vegarbrúnina þegar beygt var í hina áttina.   

Ekið á um 50 ljósastaura

Athugasemdir

[Þorsteinn Briem, 4.2.2015 kl. 00:06]

Á skökkum margur stendur stað,
staur og við hann kallinn,
sveigðir eru sitt á hvað,
í svaðið einn er fallinn.