Grunnurinn að genunum sunnan úr Afríku.

Grunnurinn að genum okkar og lífsklukkunni var lagður suður í Afríku fyrir þúsundum ára. Þar sefur fólk á myrkum nóttum og vakir á björtum dögum. 

Þess vegna hrökkva svo margir upp glaðvakandi síðla nætur að sumarlagi þegar birtir.

Og eiga erfitt með að vakna og hefja störf á myrkum vetrarmorgnum. 

Þess vegna verðum við hvíta fólkið að vara okkur á of miklum sólböðum, vegna þess að húð okkar er hvít til þess að geta nýtt betur takmarkað sólskin norðurhvelsins og af þeim sökum viðkvæm fyrir langvarandi og sterku sólskini. 

Þess vegna er sagt að eskimóar séu dökkir á hörund af því að vegna áts á selspiki fá þeir gnægð þeirra vítamína í sig allan ársins hring sem sólin gefur annars.

Ýmsir liðir í liðamótum okkar eru búnir að vera upp úr miðjum aldri, að vísu misjafnlega snemma eftir einstaklingum. Grunnur genanna varðandi þessa liði var lagður meðan meðalaldurinn var miklu lægri en nú er og því ekki þörf á stórum og endingarmiklum slitflötum.

Í karlaveldissamfélagi frummannsins vegnaði þeim konum best sem kræktu sér í eiginmann þar sem afl og völd til að verja konu og börn skipti meira máli en aldur.

Þess vegna er kvenhylli valdamikilla manna sennilega jafn mikil og raun ber vitni sem og manna í einkennisbúningum, sem tákna völd. 

Þeim fjölskyldum vegnaði best þar sem móðirin var ung og hraust og gat alið hraust og heilbrigð börn. Sennilega er þetta skýringin á "gráa fiðringnum."

Frummaðurinn var skapaður til að ganga og hlaupa hæfilega mikið á misjöfnu undirlagi. Þess vegna fá svo margir "hlauparaveikina", tábergssig, sem hlaupa langtímum saman á malbiki eða hörðum gólfum. 

Ágætt getur verið hafa í huga í lífi okkar, að það sem best hentaði forfeðrum og formæðrum okkar í Afríku og lagði grunn að genunum í okkur fyrir þúsundum ára, hentar sennilega best fyrir okkur í líferni og hegðun enn í dag þótt umhverfið og aðstæður hafi breyst.   

Seljast eins og heitar lummur