Minnir á gömul gamanmál í Sumargleðinni.

Í Sumargleðinni vall mörg vitleysan upp úr mönnum þegar þeir brugðu sér í hin ýmsu hlutverk. Í einum spjallþættinum var tekið viðtal við þorpsbúa einn, sem hljóðaði svona.

F=Fréttamaður.

P=Pósturinn.

 

F: Hvaða starfa hefur þú hér í þorpinu?

P: Ég er póstur.

F: Er það mikið starf?

P: Já, þetta er mikið starf, vandasamt ábyrgðarstarf.

F: Er það?

P: Já,já,já,já. - Það kom eitt bréf í mars og annað í apríl.

F: Jahá. Það er bara svona. 

P: Já. Heyrðu annars. Hvaða mánuður er núna? 

F: Það er júlí. 

P: Nuú? Maður verður þá að fara að bera þetta út. 

 

En atvikið í Gufuneskirkjugarð slær þetta út. Það lá greinilega ekkert á að bera þau bréf út, enda líklega of seint miðað við heimilisfangið, sem þau voru borin út í. 

Póstur fannst í Gufuneskirkjugarði

Athugasemdir

[Már Elíson, 10.6.2015 kl. 14:14]

Ekki nóg með það...Pósturinn sjálfur fannst (hugsanlega látinn miðað við staðsetningu) í Gufuneskirkjugarði. - Meira óhappið.

[Kolbrún Hilmars, 10.6.2015 kl. 15:34]

Þetta var einmitt ástæða þess að ég var svolítið ágeng hjá sýsla s.l. haust.  Reglan er hjá embættinu "að póstleggja endurnýjuðu vegabréfin til handhafa",
en ég sagðist ekki treysta póstinum og heimtaði nákvæmar upplýsingar um hvaða dag það ætti að detta inn um bréfalúguna mína.
Það merkilega gerðist að þá var mér boðið að koma og sækja vegabréfið sjálf - sem áður hafði verið auglýst að væri harðbannað!